Μια μελέτη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) στο Νίγηρα  επιβεβαιώνει ότι η θρεπτική τροφή υψηλής ποιότητας πρέπει να αποτελεί πυλώνα στη μάχη καταπολέμησης της παιδικής θνησιμότητας. Οι χώρες του G8 πρέπει να διασφαλίσουν ότι φτάνει στα ευάλωτα παιδιά η κατάλληλη τροφή.

Μετά την αναθεώρηση των οδηγιών από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) ζητούν να υιοθετηθεί άμεσα από αφρικανικές χώρες ένα φάρμακο που αποδεδειγμένα μειώνει την παιδική θνησιμότητα από σοβαρή ελονοσία. Στη νέα αναφορά της οργάνωσης, με τίτλο «Κάνοντας την Αλλαγή», οι ΓΧΣ καλούν τις αφρικανικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν τις νέες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), με στόχο την αντικατάσταση της πολύ λιγότερο αποτελεσματικής κινίνης από την ουσία αρτεσουνέιτ, μια αλλαγή που αναμένεται να μειώσει κατά 200.000 ετησίως τους θανάτους από ελονοσία. Επίσης, οι ΓΧΣ απευθύνουν έκκληση στον ΠΟΥ και σε δωρητές να υποστηρίξουν τις κυβερνήσεις με στόχο τη γρήγορη διαδικασία μετάβασης.

Οι Γιατροί Χωρίς κάνοντας έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, δημοσιεύουν 10 ιστορίες-ορόσημο για την πρόσβαση στα φάρμακα. Οι ιστορίες αυτές ρίχνουν φως σε εξελίξεις που σημειώθηκαν μέσα στο 2011 επηρεάζοντας με θετικό ή αρνητικό τρόπο τη δυνατότητα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση σε αναγκαία για την επιβίωσή τους φάρμακα, διαγνωστικές μεθόδους και εμβόλια στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Σε μια ανασκόπηση της επείγουσας παρέμβασης μετά το σεισμό της 12ης Ιανουαρίου 2010 στην Αϊτή, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) περιγράφουν τις ελλείψεις στην ιατρική περίθαλψη, την παροχή νερού, στέγης και συνθηκών υγιεινής, και επισημαίνουν τα κενά και τις προκλήσεις στη δευτεροβάθμια ιατρική περίθαλψη. Η ανταπόκριση αμέσως μετά το σεισμό και η αντιμετώπιση της επιδημίας χολέρας των τελευταίων μηνών αποτελούν τη μεγαλύτερη παρέμβαση στην ιστορία της Οργάνωσης.

 Έξι μήνες μετά το σεισμό της 12ης Ιανουαρίου στην Αϊτή, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) ως διεθνής, ιατρική, ανθρωπιστική οργάνωση δημοσιεύουν σήμερα μια αναφορά, όπου περιγράφουν τη μεγαλύτερη επείγουσα παρέμβαση που έχει πραγματοποιήσει η οργάνωση σε διεθνές επίπεδο μέχρι σήμερα. Η αναφορά αναφέρεται επίσης στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των Αϊτινών σήμερα, εξηγώντας ταυτόχρονα τη δέσμευση που αναλαμβάνει η οργάνωση για τα επόμενα χρόνια.

«Η έκθεση των ΓΧΣ “Μετανάστες χωρίς έγγραφα: Ζωές υπό κράτηση”, καταγράφει τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης στα τρία κέντρα κράτησης (Παγανή στη Λέσβο, Φυλάκιο στον Έβρο και Βέννα στη Ροδόπη), όπου οι ΓΧΣ παρείχαν ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε κρατούμενους μετανάστες από τον Αύγουστο του 2009 ως τον Ιούνιο του 2010. Καταδεικνύει ότι ο εγκλεισμός μπορεί να επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα συμπτώματα, να συμβάλλει στη δημιουργία νέων τραυμάτων και να επιβαρύνει την ψυχική κατάσταση των μεταναστών,» εξηγεί η Ιωάννα Κοτσιώνη, αναπληρώτρια επικεφαλής αποστολής του προγράμματος των ΓΧΣ για τους μετανάστες στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι μετανάστες που έλαβαν την υποστήριξη των ΓΧΣ περιέγραφαν τον εγκλεισμό ως μία οδυνηρή και απάνθρωπη εμπειρία. Ο εγκλεισμός ήταν η σημαντικότερη αιτία άγχους και απογοήτευσης.    

Οι ΓΧΣ χρησιμοποίησαν στοιχεία από τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία & Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Παγκόσμια Τράπεζα, το Ίδρυμα Γκέιτς και τη Διεθνή Υπηρεσία Φαρμακευτικής Χρηματοδότησης UNITAID για να αναλύσουν τις ροές χρηματοδότησης των κύριων διεθνών δωρητών. Μολονότι δισεκατομμύρια δολάρια διεθνούς βοήθειας θεωρητικά χαρακτηρίζονται «αναπτυξιακή επισιτιστική βοήθεια και διατροφική ασφάλεια» ή «επείγουσα επισιτιστική βοήθεια», λιγότερο από το 2% δαπανάται σε παρεμβάσεις που στοχεύουν στη μείωση του παιδικού υποσιτισμού. Επιπλέον, τα υπάρχοντα κονδύλια κατασπαταλώνται εξαιτίας των αναποτελεσματικών πρακτικών, όπως η κυβερνητική πολιτική των ΗΠΑ για την αποστολή επισιτιστικής βοήθειας σε είδος στο εξωτερικό, η οποία κοστίζει 600 εκατομμύρια δολάρια περισσότερο από ότι αν αγοραζόταν η επισιτιστική βοήθεια από εγχώριες αγορές.