Υποβλήθηκε από antigoni στις Παρ, 2014-02-28 16:54.
Έπειτα σχεδόν από μια δεκαετία διεθνών επενδύσεων και παροχής βοήθειας, τα προβλήματα απέχουν πολύ από το να θεωρούνται λυμένα στο Αφγανιστάν, όπως αποκαλύπτει η αναφορά που δημοσιεύουν διεθνώς οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (MSF).
Mε τίτλο «Ανάμεσα στην Πραγματικότητα και τα Λόγια: ο συνεχιζόμενος αγώνας πρόσβασης στην υγεία στο Αφγανιστάν» η αναφορά των MSF αποκαλύπτει τα πλέον σοβαρά και συχνά θανατηφόρα εμπόδια στην περίθαλψη. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε διάρκεια έξι μηνών μέσα στο 2013 με τη συμμετοχή πάνω από 800 ασθενών σε νοσοκομεία όπου η οργάνωση εργάζεται: στο Χελμάντ, την Καμπούλ, το Κοστ και το Κουντούζ. Βυθισμένη στον πόλεμο για σχεδόν 35 χρόνια, η χώρα είναι σήμερα το σκηνικό μιας σύνθετης κρίσης.
Το διεθνές ενδιαφέρον για το Αφγανιστάν φθίνει. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα διαπιστώνουν όμως πως σε πολλά σημεία της χώρας η βία και οι συγκρούσεις κάθε άλλο παρά ελαττώνονται.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται στο Νοσοκομείο Αχμάντ Σα Μπάμπα στην ανατολική Καμπούλ και στο Νοσοκομείο Μπουστ στο Λασκάρ Γκα, στην επαρχία Χελμάντ. Η οργάνωση επίσης λειτουργεί χειρουργικό κέντρο τραύματος στο Κουντούζ, προσφέροντας επείγουσα χειρουργική βοήθεια σε κατοίκους του βορείου Αφγανιστάν, όπως επίσης και μαιευτικό νοσοκομείο στο Κοστ, στα ανατολικά της χώρας. Παντού όπου εργάζονται οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο Αφγανιστάν, προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους και στηρίζονται αποκλειστικά σε ιδιωτικές δωρεές, μη δεχόμενοι κανενός είδους κυβερνητικές επιχορηγήσεις.
Στη διάρκεια του 2013 και συγκεκριμένα μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου 2013 οι MSF προσέφεραν ιατρικές υπηρεσίες και ανθρωπιστική βοήθεια σε μετανάστες και αιτούντες άσυλο σε χώρους κράτησης μεταναστών στον Έβρο (Φυλάκιο, Τυχερό, Φέρες, Σουφλί), στην Κομοτηνή (Κέντρο Κράτησης Κομοτηνής και Νέος Ίασμος) και στο Παρανέστι Δράμας. Στο διάστημα αυτό οι ομάδες μας αντιμετώπισαν 1.908 ιατρικά περιστατικά ενώ έγινε παραπομπή 231 (12.1%) περιστατικών για δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας. Οι συχνότερες διαγνώσεις αφορούσαν δερματικές ασθένειες (19.6%), λοιμώξεις του αναπνευστικού (15.8%), γαστρεντερικά προβλήματα (14.6%), μυοσκελετικά προβλήματα (13.8%), ψυχικές και ψυχιατρικές διαταραχές (5.1% και 2.5% αντίστοιχα). Τέλος καταγράφηκαν αρκετά περιστατικά τραυματισμών – ακούσιων (4.1%) και εκούσιων (3%).
Σημειώνεται ότι τα ιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε καταδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος πληθυσμός παρουσιάζει ως επί το πλείστον προβλήματα υγείας που συνδέονται με την κράτηση και την απουσία συστηματικής ιατρικής μέριμνας. Οι ανεπαρκείς υλικές συνθήκες κράτησης: απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής, απουσία επαρκούς θέρμανσης, εξαερισμού και φωτισμού των χώρων διαμονής, η περιορισμένη δυνατότητα κίνησης και σωματικής άσκησης, η ελλιπής διατροφή συνδέονται με την εκδήλωση αλλά και μετάδοση πολλών νοσημάτων (δερματικά, αναπνευστικά, γαστρεντερικά, μυοσκελετικά). Επιπλέον η πολύμηνη στέρηση της ελευθερίας σε μετανάστες και αιτούντες άσυλο - που δεν έχουν διαπράξει καμία αξιόποινη πράξη – σε συνδυασμό με την αδυναμία επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και τις οικογένειές τους, και την απουσία ενημέρωσης προκαλούν σοβαρή επιβάρυνση στην ψυχική τους υγεία.
Είναι άνθρωποι που δεν είχαν καμία άλλη επιλογή παρά να εγκαταλείψουν την τα σπίτια τους χωρίς καμία ελπίδα επιστροφής. Προσπαθώντας να αποδράσουν από ένα πεδίο ισχυρών συγκρούσεων στο Μάλι, από το φόβο, την ανασφάλεια, το θάνατο, βρέθηκαν παγιδευμένοι στη μέση της ερήμου της Μαυριτανίας χωρίς νερό, τροφή, στέγη. Δεν κινδυνεύουν πια από τη βία αλλά από την παντελή έλλειψη βοήθειας. Προσπάθησαν να γλιτώσουν από το θάνατο δίνοντας καθημερινά μια άνιση αναμέτρηση με τη ζωή.
Έπειτα από δύο χρόνια εξαιρετικά βίαιων συγκρούσεων που έχουν αφήσει πίσω τους περισσότερους από 70.000 νεκρούς (σύμφωνα με τoν OHΕ) οι κάτοικοι της Συρίας αντιμετωπίζουν σήμερα μια ανθρωπιστική καταστροφή. Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα τους οι MSF δεν έχουν λάβει άδεια από την κυβέρνηση να δράσουν στη Συρία. Κατόρθωσαν όμως να ανοίξουν τρία νοσοκομεία στις περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση στα βόρεια της χώρας, εκεί όπου η βοήθεια δεν καταφέρνει να καλύψει τις ανάγκες. Από τις πρώτες εκείνες διαμαρτυρίες το Μάρτιο του 2011, οι βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα στον εθνικό στρατό και τις ομάδες της αντιπολίτευσης συνεχίζονται έως σήμερα με τους πολίτες να πληρώνουν βαρύ το τίμημα τους. Πριν τις συγκρούσεις η Συρία διέθετε ένα λειτουργικό σύστημα υγείας. Από τη στιγμή όμως που άρχισαν οι πρώτοι διαδηλωτές να ζητούν περίθαλψη στα νοσοκομεία, οι μονάδες υγείας στοχοποιήθηκαν, στο πλαίσιο της επιχείρησης καταστολής. Οι γιατροί που περιέθαλπαν τραυματίες κινδύνευαν να χαρακτηριστούν «εχθροί του καθεστώτος», να συλληφθούν, να φυλακιστούν ακόμη και να θανατωθούν. Για τους ίδιους λόγους οι τραυματίες άρχισαν να αποφεύγουν τα δημόσια νοσοκομεία και απευθύνονταν σε παράνομα αυτοσχέδια νοσοκομεία που λειτουργούσαν σε σπίτια, αγροκτήματα ακόμη και σπηλιές.
"Άκου τη φωνή μου". Όταν ο πόνος του άλλου γίνεται μια σπαρακτική φωνή κλείνοντας μέσα τον πόνο της απώλειας, της εγκατάλειψης και της σκληρής επιβίωσης, είναι δύσκολο να μείνεις απλός ακροατής. Χιλιάδες άνθρωποι στη Σομαλία ζουν χωρίς τροφή, ιατρική περίθαλψη, στέγη. Ζουν ως σκιές του εαυτού τους με το φόβο της βίας, της ανασφάλειας και ενός ακόμη βίαιου αποχωρισμού από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους. Σήμερα μέσα από τη νέα αναφορά των MSF τα σκληρά βιώματά τους γίνονται μια ηχηρή υπενθύμιση σε όλους ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να ζουν ως θύματα της λήθης μας. Οι παστίλιες" μπορούν με τη συμμετοχή όλων μας να συνεχίσουν να ανακουφίζουν τον πόνο των άλλων όπου και αν βρίσκονται.
The ongoing crisis in Syria is forcing ever more Syrians to flee their homeland in search of safety. The United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) reported in late January that more than 165,000 refugees had officially been registered in Lebanon alone, and that almost 77,000 more were in the process of being registered ¹. An estimated 50,000 additional refugees are believed to be in the country but have not attempted to register formally as refugees. And nearly 500,000 have sought sanctuary in Turkey, Jordan, Egypt and Iraq.
The humanitarian needs of this growing population are immense and growing. Doctors Without Borders/Médecins Sans Frontières (MSF) has been working to provide aid inside Syria since March 2011, though those efforts have been limited by security concerns and access issues. At the same time, however, MSF has expanded its work with Syrian refugees in Lebanon, Jordan, and Iraq.
This report specifically focuses on MSF’s work with Syrian refugees and other displaced populations in Lebanon, where MSF teams are providing urgent assistance and free-of-charge medical care among people now sheltering in Tripoli and in various locations of the Bekaa Valley.
Ο Λίβανος έχει δεχτεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που προσπαθούν να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις που μαίνονται στη γειτονική Συρία τους τελευταίους μήνες. Πολλοί ζουν σε συνθήκες συνωστισμού, υποφέροντας από ψυχολογική καταπόνηση, ενώ φοβούνται για την ασφάλειά τους και δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος της ιατρικής περίθαλψης, σύμφωνα με αναφορά που δημοσιεύουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (MSF).
Η εν λόγω αναφορά περιγράφει αναλυτικά τις συνθήκες διαβίωσης και την κατάσταση της υγείας τους και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν, μεταξύ των οποίων η πρόσβαση σε στέγη, τροφή, νερό, αποχέτευση, υγειονομική περίθαλψη και ασφάλεια. Οι περισσότερες πρόσφυγες εγκαθίστανται σε περιοχές χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου του Λιβάνου, επιδεινώνοντας την κατάσταση σε ήδη επιβαρυμένες περιοχές. Επισημαίνονται κενά στην πρόσβαση των προσφύγων στην ιατρική περίθαλψη, ιδιαίτερα σε επίπεδο νοσοκομειακής περίθαλψης και θεραπείας χρόνιων ασθενειών.
170.000 πρόσφυγες έχουν εγκαταλείψει τις επαρχιές του Μπλε Νείλου και του Νότιου Κορντοφάν για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις αλλά και την έλλειψη τροφίμων. Ύστερα από ένα δύσκολο ταξίδι, φτάνουν στους καταυλισμούς του Νότιου Σουδάν, όπου όμως η βοήθεια δεν επαρκεί.
