"Άκου τη φωνή μου". Όταν ο πόνος του άλλου γίνεται μια σπαρακτική φωνή κλείνοντας μέσα τον πόνο της απώλειας, της εγκατάλειψης και της σκληρής επιβίωσης, είναι δύσκολο να μείνεις απλός ακροατής. Χιλιάδες άνθρωποι στη Σομαλία ζουν χωρίς τροφή, ιατρική περίθαλψη, στέγη. Ζουν ως σκιές του εαυτού τους με το φόβο της βίας, της ανασφάλειας και ενός ακόμη βίαιου αποχωρισμού από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους. Σήμερα μέσα από τη νέα αναφορά των MSF τα σκληρά βιώματά τους γίνονται μια ηχηρή υπενθύμιση σε όλους ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να ζουν ως θύματα της λήθης μας. Οι παστίλιες" μπορούν με τη συμμετοχή όλων μας να συνεχίσουν να ανακουφίζουν τον πόνο των άλλων όπου και αν βρίσκονται.