Το Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο δεν αποτελεί λύση: Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καλούν τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη να αλλάξουν άμεσα πορεία για να δώσουν προτεραιότητα στην ασφάλεια όσων αναζητούν καταφύγιο

Αυτή η εξωτερική ανάθεση χρησιμοποιείται ως σχέδιο για την υπογραφή παρόμοιων συμφωνιών σε άλλες χώρες όπως η Τυνησία - μια χώρα όπου οι ασθενείς στο διασωστικό σκάφος, Geo Barents, μας λένε ότι αντιμετωπίζουν αυξανόμενες διακρίσεις, βίαιες επιθέσεις και συλλογικές απελάσεις.   

Αντί να διασφαλίζει ότι οι άνθρωποι που αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη απολαμβάνουν αξιοπρεπείς συνθήκες υποδοχής, το Σύμφωνο θεσμοθετεί μόνο την de facto κράτηση και υπονομεύει το δικαίωμα των ανθρώπων να ζητήσουν άσυλο. Γνωρίζουμε από τη δουλειά μας στην Ελλάδα ότι οι φράχτες, τα συρματοπλέγματα και η κράτηση είναι εξαιρετικά επιβλαβή για την υγεία των ανθρώπων και δεν μπορούν να αποτελούν λύση.   

Έχουμε δει σε όλα τα προγράμματά μας στην Ευρώπη πώς τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν κεφαλαιοποιήσει την έννοια της «κρίσης» και των «έκτακτων μέτρων» για να μειώσουν τις νομικές εγγυήσεις για τους ανθρώπους που έχουν απόλυτη ανάγκη. Αυτές οι αντιλήψεις έχουν αποτελέσει γόνιμο έδαφος για βίαιες πρακτικές, όπως οι επαναπροωθήσεις στα σύνορα και η παρατεταμένη και αυθαίρετη κράτηση. Η εφαρμογή έκτακτων μέτρων «κρίσης» έχει περιορίσει την ανεξάρτητη ανθρωπιστική βοήθεια και την παρακολούθηση της κατάστασης από την κοινωνία των πολιτών, καθιστώντας όλο και πιο δύσκολη την ανταπόκριση σε άτομα που έχουν ανάγκη.

Το Σύμφωνο δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει τον θάνατο ανθρώπων στην κεντρική Μεσόγειο. Αντ' αυτού, κρυμμένοι πίσω από ασαφείς διατυπώσεις, οι ηγέτες της ΕΕ είναι ελεύθεροι να αποποιηθούν της ευθύνη τους για διάσωση, συνεχίζοντας παράλληλα το σαμποτάζ και την ποινικοποίηση των δραστηριοτήτων έρευνας και διάσωσης της κοινωνίας των πολιτών.  

Το Σύμφωνο δεν κάνει τίποτα για να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τη μεγάλης κλίμακας και συστηματική χρήση βίας στα σύνορα της Ευρώπης. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι ασθενείς μας αναφέρουν ότι υφίστανται επαναπροωθήσεις, κακομεταχείριση και βία στα σύνορα της ΕΕ. Τέτοιες επαναπροωθήσεις συνοδεύονται από σωματική επίθεση, κράτηση, λεκτική ταπείνωση ή άλλες εξευτελιστικές μορφές μεταχείρισης. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, σύμφωνα με τις αναφορές, οι πράξεις αυτές εκτελούνται από τις κρατικές αρχές.

Αντί να αμφισβητήσει τα δομικά αίτια που επέτρεψαν σε αυτή τη βία να πολλαπλασιαστεί ανεξέλεγκτα, το Σύμφωνο κινδυνεύει να συνεχίσει να θεσμοθετεί τέτοιες τακτικές αποτροπής, διατηρώντας την πίεση στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης, συμβάλλοντας στην παρέκκλιση από τα δικαιώματα των ανθρώπων στην ασφάλεια και την προστασία και διαιωνίζοντας απάνθρωπα αφηγήματα για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε  ανάγκη.  

Οι λύσεις που προτείνονται επί του παρόντος από το Σύμφωνο δεν παρέχουν απάντηση στη συνεχιζόμενη και αποτρέψιμη απώλεια ζωών στα σύνορα της Ευρώπης. Σας καλούμε να υιοθετήσετε ανθρώπινες πολιτικές που ελαχιστοποιούν τους κινδύνους για την υγεία και την ευημερία των ανθρώπων και προστατεύουν τις ανθρώπινες ζωές.