Μαρόκο - Oι ΓΧΣ καταγέλλουν τη σεξουαλική βία κατά των μεταναστών στο ταξίδι προς την Ευρώπη

Αντιμετωπίζουν ακόμα περισσότερη εκμετάλλευση και σεξουαλική βία κατά το ταξίδι τους προς το βορρά και στο Μαρόκο και συχνά πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης υπό τη μορφή της πορνείας. Λίγες μόνο τολμούν να μιλήσουν δημόσια γι’αυτά που έχουν υποφέρει. Οι ΓΧΣ ανησυχούμε ότι οι πληροφορίες που συλλέγονται από τις ομάδες μας αντανακλούν μικρό μόνο μέρος ενός προβλήματος τεραστίων διαστάσεων του οποίου η αντιμετώπιση από τις Μαροκινές αρχές και τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακόμα εκκρεμεί.

«Η Μαροκινή Κυβέρνηση χρειάζεται να βελτιώσει τη φροντίδα που παρέχεται στους μετανάστες από την Υπο-Σαχάρια Αφρική που πέφτουν  θύματα σεξουαλικής βίας στις περιοχές τους», λέει ο Αλφόνσο Βερντού, επικεφαλής των επιχειρήσεων των ΓΧΣ. «Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να γνωρίζουν τις σοβαρές επιπτώσεις που έχουν οι ολοένα και πιο περιοριστικές πολιτικές μετανάστευσης και άσυλου στην υγεία και την ασφάλεια των μεταναστών, ιδίως των πιο ευάλωτων, των γυναικών και νεαρών κοριτσιών.»

Μεταξύ Μαΐου 2009 και Ιανουαρίου 2010, μια γυναίκα στις τρεις που δέχτηκε φροντίδα από τους ΓΧΣ στη Ραμπάτ (Rabat) και την Καζαμπλάνκα (Casablanca) παραδέχτηκε ότι είχε υποστεί μία ή περισσότερες σεξουαλικές επιθέσεις, είτε στη χώρα προέλευσης, κατά το ταξίδι ή/και στο Μαρόκο. Οι ΓΧΣ συνέλεξαν μαρτυρίες από 63 ασθενείς, εκ των οποίων πάνω  από το 21% ήταν ανήλικες. Αυτές οι μαρτυρίες καταδεικνύουν την υπερβολικά ευάλωτη κατάσταση αυτών των γυναικών καθ’όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους.

Αυτή είναι κα η περίπτωση της Ο.Α., μιας 26-χρονης γυναίκας από το Κονγκό που δραπέτευσε από τις συγκρούσεις στη χώρα της αφού βιάστηκε από μια ομάδα ανδρών. Μιας και δεν είχε διαβατήριο, ένας οδηγός φορτηγού προσφέρθηκε να την μεταφέρει λαθραία από τη Μαυριτανία στο Μαρόκο, κάτω από το κάθισμα του φορτηγού του. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, το φορτηγό σταμάτησε στη μέση της ερήμου. «Ο οδηγός και ο φίλος του άρχισαν να καυγαδίζουν και έπειτα ο οδηγός ήρθε πιο κοντά μου και με χτύπησε. Όταν έπεσα κάτω, μου έσφιξε το στήθος και με προσέβαλε. Τότε ο φίλος του οδηγού με βίασε. Ούρλιαζα αλλά κανείς δεν μπορούσε να με ακούσει, ήμασταν στην έρημο. Όταν τελείωσαν, το έσκασαν,» εξηγεί η Ο.Α. που κατάφερε να φτάσει στο Μαρόκο με τη βοήθεια ενός άλλου οδηγού.

Τα σύνορα ανάμεσα στη Μάγκνια (Maghnia), στην Αλγερία, και την Ούτζντα (Oujda), στο Μαρόκο, αποτελούν ιδιαίτερα επικίνδυνο τμήμα της διαδρομής. Το 59% από τις 63 γυναίκες που μίλησαν στο προσωπικό των ΓΧΣ είπαν ότι δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση εκεί. Παρότι τα σύνορα με την Αλγερία παραμένουν επισήμως κλειστά, οι Μαροκινές δυνάμεις ασφαλείας ακόμα απελαύνουν μετανάστες σε αυτή την περιοχή. Οι απελάσεις συνήθως γίνονται τη νύχτα, αυξάνοντας την πιθανότητα επιθέσεων.
Η Τ.Ντ., μια 19χρονη γυναίκα, συνελήφθη από την αστυνομία όταν πήγαινε στην αγορά στην Ούτζντα (Oujda) και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα όπου βρίσκονταν άλλοι 28 μετανάστες από την Υπο-Σαχάρια Αφρική. Ολόκληρη η ομάδα απελάθηκε και επεστράφη στα σύνορα στη μέση της ερήμου το ίδιο εκείνο απόγευμα. Ενώ περπατούσε με τρεις άντρες και τρεις γυναίκες, μια ομάδα Μαροκινών ληστών τους επιτέθηκε. «Όλες οι γυναίκες βιάστηκαν από τους τρεις ληστές, τον ένα μετά τον άλλο,» εξηγεί.

Οι ομάδες των ΓΧΣ στο Μαρόκο επιβεβαιωνουν ότι, σαν αποτέλεσμα των περιοριστικών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά στη μετανάστευση και το άσυλο, ο αριθμός των μεταναστών που βρίσκονται παγιδευμένοι στο Μαρόκο και αδυνατούν να φτάσουν στην Ευρώπη ή να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσής τους έχει αυξηθεί. Αυτοί οι μετανάστες όχι μόνο ζουν σε άθλιες συνθήκες, αλλά επίσης αισθάνονται ολοένα και περισσότερο απελπισμένοι και ανήσυχοι. Το γεγονός ότι δεν έχουν τα απαραίτητα έγγραφα αυξάνει την τρωτότητά τους, με τις γυναίκες να επηρεάζονται περισσότερο. Εξαιρώντας την Ούτζντα (Oujda) , μία στις τρεις γυναίκες μετανάστες που μίλησαν σε συνέντευξη με τους ΓΧΣ είχαν βιώσει σεξουαλική εκμετάλλευση σε Μαροκινό έδαφος.

«Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πραγματικότητα που αυτές οι γυναίκες πρέπει να αντιμετωπίσουν όταν αφήνονται να προστατεύσουν τον εαυτό τους μόνες τους με ένα αυξανόμενο αίσθημα απογοήτευσης και απόγνωσης», καταλήγει ο Αλφόνσο Βερντού. «Απαιτείται μια συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος που θα περιλαμβάνει κοινωνική, ιατρική, ψυχολογική και νομική υποστήριξη.»

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ξεκίνησαν να δουλεύουν με μετανάστες από την Υπο-Σαχάρια Αφρική στο Μαρόκο το 2000. Έκτοτε η οργάνωση έχει πραγματοποιήσει αρκετά προγράμματα παροχής ιατρικής περίθαλψης και έχει επιδιώξει να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης στην Ταγγκέρη (Tanger), την Καζαμπλάνκα (Casablanca), τη Ραμπάτ (Rabat) και την Ούτζντα (Oujda).

Δραστηριότητες μαρτυρίας που λειτουργούν συμπληρωματικά  με την ιατρική δράση περιλαμβάνουν την πολιτική πίεση σε αρχές και άλλους φορείς να αναλάβουν την ευθύνη για την προστασία και βοήθεια προς τους μετανάστες. Οι ΓΧΣ τονίζουν την υποχρέωση να παρέχεται πρόσβαση στην  ιατρική περίθαλψη στους μετανάστες από την Υπο-Σαχάρια Αφρική και να διασφαλίζεται ο σεβασμός προς την αξιοπρέπειά τους. Σε μια αναφορά που δημοσιεύτηκε το 2005, οι ΓΧΣ κατέγραφαν περιστατικά βίας και εκμετάλλευσης που διαπράχθηκαν εναντίον μεταναστών από τις δυνάμεις ασφαλείας του Μαρόκο και της Ισπανίας. Το 2008, οι ΓΧΣ υπέβαλαν μια δεύτερη αναφορά  στις Ισπανικές και Μαροκινές αρχές.

Από το 2003 ως το 2009, οι ΓΧΣ εξέτασαν 27.431 ασθενείς, εκ των οποίων 4.482 είχαν αμυχές και τραύματα (16.3%). Επιπλέον, περισσότεροι από 7.500 άνθρωποι συνοδεύτηκαν και παραπέμφθηκαν σε Μαροκινές  δομές υγείας σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας της χώρας.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το έγγραφο των ΓΧΣ: Σεξουαλική Βία και Μετανάστευση. Η κρυμμένη πραγματικότητα των παγιδευμένων στο Μαρόκο Υπο-Σαχάριων γυναικών  κατά το ταξίδι τους προς την Ευρώπη