fbpx Η ελονοσία στη Σιέρα Λεόνε: Ένας κατά συρροήν δολοφόνος, ελεύθερος | msf.gr
prev
next

Γλώσσες

  • English
  • Ελληνικά

Είστε εδώ

Η ελονοσία στη Σιέρα Λεόνε: Ένας κατά συρροήν δολοφόνος, ελεύθερος

Ανακοίνωση-Ο βραβευμένος από το World Press Photo Ιταλός φωτογράφος Φρανσέσκο Ζίζολα και ο Σουηδός δημοσιογράφος Μάγκνους Μπελλάντερ, ταξιδεύουν μαζί με τις ομάδες των ΓΧΣ μέσα και γύρω από την περιοχή Μπο, της Σιέρα Λεόνε για να καταγράψουν τις επιπτώσεις της ελονοσίας στην καθημερινή πραγματικότητα των ανθρώπων. Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Ελονοσίας (25 Απριλίου) οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δημοσιεύουν κάποιες από τις ιστορίες τους. 

Η Σιέρα Λεόνε έχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες παιδικής θνησιμότητας στον κόσμο (282 στα 1.000 παιδιά πεθαίνουν πριν συμπληρώσουν τα πέντε χρόνια ζωής) και πολλοί από αυτούς τους θανάτους οφείλονται στην ελονοσία. Στο νοσοκομείο και τις πέντε κλινικές στην περιοχή Μπο όπου εργάζονται οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ), δύο στις πέντε ιατρικές συνεδρίες σχετίζονται με την ελονοσία.

Ο δεκαετής εμφύλιος της Σιέρα Λεόνε τέλειωσε πριν πέντε χρόνια. Η χώρα, πλούσια σε πρώτες ύλες και με σημαντική διεθνή υποστήριξη, αναρρώνει από τη βία του παρελθόντος. Όμως, πολλές χιλιάδες κατοίκων συνεχίζουν να πεθαίνουν από απόλυτα αποτρέψιμες και ιάσιμες ασθένειες. Η κύρια αιτία θανάτου στη Σιέρα Λεόνε, σήμερα, είναι η ελονοσία.

© Francesco Zizola
Μπο, Σιέρα Λεόνε, 18 Απριλίου 2007


Ο Σαϊντού Καμάρα, ένα μωρό έξι μηνών, έφτασε στο Κέντρο Υγείας μόλις πριν το μεσημεριανό. Καθώς μια νοσοκόμα το μετέφερε στην εντατική, το δεξί του χέρι πηγαινοερχόταν αδύναμο στον αέρα, τα μάτια του ήταν μισόκλειστα και το κεφάλι του κρεμόταν πίσω.

Σύμφωνα με τη μαμά του Σαϊντού, το αγόρι είχε ανεβάσει πυρετό 4 μέρες νωρίτερα. Τότε περίπου, μας είπε, ξεκίνησαν και οι εμετοί και δε μπορούσε να κρατήσει το γάλα που θήλαζε.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης νύχτας, η μητέρα του Σαϊντού ακούγοντας το αδιάκοπο κλάμα του ξαπλωμένη στο κρεβάτι, συνειδητοποίησε ότι ο γιος της χρειαζόταν ιατρική βοήθεια.

Το πρωί επισκέφτηκε έναν από τους μικρεμπόρους του χωριού που – μεταξύ άλλων – πουλούν και φάρμακα. Για τα χρήματα που είχε, ο έμπορος τής έδωσε δυο χάπια παρακεταμόλης και δυο χάπια χλωροκίνης. Τα τελευταία, της είπε, θα ήταν ό,τι πρέπει αν το παιδί έπασχε από ελονοσία. Σα συμπλήρωμα στα λίγα χάπια, η μητέρα του Σαϊντού αγόρασε και κάποια από τα βότανα που χρησιμοποιούν παραδοσιακά για τον πυρετό.

Τα χρήματά της έφταναν για περισσότερα βότανα απ’ ότι φάρμακα.

Η παρακεταμόλη έριξε αρχικά τη θερμοκρασία στο σώμα του Σαϊντού αλλά, μολονότι ο πυρετός έπεσε, τα παράσιτα στο σώμα του συνέχισαν να πολλαπλασιάζονται.

Το τέταρτο πρωί, το μωράκι άρχισε να έχει σπασμούς. Τότε, η θεία του που είχε πάει να τους επισκεφτεί κατάφερε να μαζέψει αρκετά χρήματα για να πάει το Σαϊντού στην κλινική των ΓΧΣ που βρίσκεται 110 χιλιόμετρα μακριά από το χωριό του, το Μαλάρ. Το ταξίδι κόστισε στην οικογένεια είκοσι φορές όσο τα χάπια που αγόρασαν από τον έμπορο.

Όταν τελικά έφτασαν στην κλινική των ΓΧΣ, ο Σαϊντού δεν είχε να πολεμήσει μόνο τα παράσιτα στο αίμα του. Ως αποτέλεσμα της ελονοσίας, είχε σοβαρή αναιμία και οξείες αναπνευστικές μολύνσεις και επιπλέον, του βρήκαν υψηλά επίπεδα φυτικών τοξινών.

Το περιστατικό οξείας ελονοσίας του Σαϊντού Καμάρα, ίσως να είχε προληφθεί αν η οικογένειά του είχε απλώς και μόνο μια κουνουπιέρα. Αν ακόμα γνώριζαν περισσότερα για την ασθένεια και υπήρχε μια κλινική πιο κοντά στο χωριό τους, ο Σαϊντού μπορεί να μη χρειαζόταν να μπει επειγόντως στην εντατική.

Μετά από μια αρχική εξέταση αίματος και τη θεραπεία για την ελονοσία, η κατάσταση του Σαϊντού σταθεροποιήθηκε. Οι γιατροί τώρα ελπίζουν ότι θα μπορέσει να βγει σύντομα από την κλινική των ΓΧΣ στη Γκοντάμα.

Και βγαίνοντας, η οικογένειά του θα πάρει μαζί και την πρώτη της κουνουπιέρα.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ