Αντιμέτωποι με την πείνα και τις ασθένειες οι Σουδανοί πρόσφυγες στο Τσαντ

Ο υποσιτισμός αυξάνεται, οι καταυλισμοί είναι ανεπαρκείς και υπερπλήρεις, υπάρχει ελάχιστη τροφή και νερό και πολλοί πρόσφυγες εξακολουθούν να κινδυνεύουν από βίαιες διασυνοριακές επιθέσεις από σουδανικές πολιτοφυλακές. Οι πρόσφυγες που βρίσκονται τώρα στο Τσαντ τράπηκαν σε φυγή για να γλιτώσουν την ακραία βία και τις σφαγές στην περιοχή Νταρφούρ του Σουδάν, όπου η ανάγκη για μαζική κινητοποίηση ανθρωπιστικής βοήθειας είναι ζωτικής σημασίας.

Παρ' ότι η Ύπατη Αρμοστεία των Η.Ε. για τους Πρόσφυγες και άλλες διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν εδώ και μήνες στο Τσαντ ομάδες που εργάζονται επιτόπου για την αντιμετώπιση της επείγουσας αυτής κατάστασης, η πρόοδος είναι απελπιστικά αργή και η κρίση κλιμακώνεται.

«Από τον Ιανουάριο καλούμε τη διεθνή κοινότητα να καταβάλει μια πιο αποφασιστική προσπάθεια στο Τσαντ», υπογράμμισε η Ντονατέλα Μασάι, υπεύθυνη για τα προγράμματα των ΓΧΣ στο Τσαντ. «Φαίνεται ότι το μήνυμα δεν έχει ακουστεί, γι' αυτό το επαναλαμβάνουμε πιο δυνατά. Η υγεία των προσφύγων έχει ήδη επιδεινωθεί επειδή δεν έχει οργανωθεί η παροχή επαρκούς νερού, τροφής και καταλυμάτων. Εάν δεν ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα, υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος επιδείνωσης της κατάστασης, δεδομένου ότι πλησιάζει η περίοδος των βροχών».

Σύμφωνα με τον Ζαν ντε Καμπρί, συντονιστή των επειγουσών δράσεων των ΓΧΣ στην αποστολή, ο οποίος πρόσφατα επέστρεψε από τα σύνορα Τσαντ-Σουδάν:

«Το επίπεδο του υποσιτισμού αυξάνεται τώρα κάθε εβδομάδα. Στα μέσα Απριλίου εισάγαμε στο Κέντρο Θεραπευτικής Σίτισης των ΓΧΣ στην Ιρίμπα 3 - 4 παιδιά με σοβαρό υποσιτισμό κάθε εβδομάδα. Τώρα, αυτός ο αριθμός αυξήθηκε στα 25 παιδιά την εβδομάδα».

«Κατά παράδοξο τρόπο, η διατροφική κατάσταση πολλών προσφύγων μέσα στους καταυλισμούς είναι στην πραγματικότητα χειρότερη από την κατάσταση αυτών που βρίσκονται έξω από τους καταυλισμούς. Οι καταυλισμοί που έχουν στηθεί φιλοξενούν πληθυσμούς που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τη χωρητικότητά τους - πολλοί καταυλισμοί που είχαν σχεδιαστεί για 6.000 ανθρώπους φιλοξενούν σήμερα το διπλάσιο αριθμό. Αυτό σημαίνει ότι τα εφόδια σε τρόφιμα που προορίζονταν να καλύψουν τις ανάγκες 6.000 ανθρώπων πρέπει τώρα να καλύψουν πολύ περισσότερους -και δεν είναι ούτε κατά διάνοια επαρκή».

Η παροχή νερού είναι επίσης εξαιρετικά προβληματική και χιλιάδες πρόσφυγες δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό. «Στις μονάδες υγείας μας στο Τίνε, Μπιράκ και στην Ιρίμπα βλέπουμε έναν αυξανόμενο αριθμό ασθενών με αιμορραγική διάρροια», συνεχίζει ο ντε Καμπρί. «Η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη, ιδιαίτερα για πολλά παιδιά και ενήλικες που είναι ήδη υποσιτισμένοι. Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις υγιεινής είναι αυτήν τη στιγμή απόλυτα ακατάλληλες στους περισσότερους καταυλισμούς προσφύγων. Σε έναν από αυτούς, υπάρχει ένα αποχωρητήριο ανά 400 πρόσφυγες. Αυτό είναι απαράδεκτο».

Οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που ακόμη δεν έχουν μεταφερθεί από την περιοχή των συνόρων σε καταυλισμούς προσφύγων στο εσωτερικό του Τσαντ εξακολουθούν να κινδυνεύουν από επιθέσεις σουδανικών πολιτοφυλακών, οι οποίες συχνά γίνονται βίαιες. Οι πολιτοφυλακές περνούν τα σύνορα από το Σουδάν στο Τσαντ για να λεηλατήσουν τα υπάρχοντα των προσφύγων και να κλέψουν ζώα. «Οι πρόσφυγες συχνά τραυματίζονται ή χάνουν τη ζωή τους σε αυτές τις διασυνοριακές επιδρομές», εξηγεί ο ντε Καμπρί. «Δεν έχουν κανενός είδους προστασία. Πολλοί άνθρωποι σκοτώνονται επίσης καθώς προσπαθούν να διασχίσουν τα σύνορα για να φέρουν τρόφιμα από τα σπίτια τους στο Σουδάν».

Οι ΓΧΣ ζητούν επειγόντως για μία ακόμη φορά, μια αποφασιστικότερη προσπάθεια στο Τσαντ καθώς και στην ίδια την περιοχή του Νταρφούρ.

«Μεγαλύτερη βοήθεια σε εφόδια, περισσότερο ανθρωπιστικό προσωπικό επί τόπου, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της Ύπατης Αρμοστείας και των διεθνών ΜΚΟ, ό,τι επιτέλους χρειάζεται...», λέει η Ντονατέλα Μασάι. «Η μοίρα των ανθρώπων από το Νταρφούρ στο Τσαντ και το Σουδάν θα έπρεπε να συνιστά απόλυτη προτεραιότητα για τη διεθνή κοινότητα αρωγής αυτήν ακριβώς τη στιγμή».

Η δουλειά των ΓΧΣ στο Τσαντ

Οι ΓΧΣ παρεμβαίνουν με προγράμματα μέσα και γύρω από τις συνοριακές πόλεις Τίνε και Μπιράκ από τον Οκτώβριο του 2003. Τον Απρίλιο ξεκίνησαν παρέμβαση στην Ιρίμπα, περίπου 70χλμ. δυτικά του Τίνε. Η οργάνωση δραστηριοποιείται επίσης στην περιφέρεια Άντρε και στο νότο, στη Νταγκουέζα.

Το Κέντρο Υγείας των ΓΧΣ στο Τίνε δέχεται περίπου 350 ασθενείς την εβδομάδα. Η ομάδα λειτουργεί επίσης Κινητές Ιατρικές Μονάδες στα γειτονικά χωριά, όπου υπάρχουν θύλακες προσφύγων, καθώς και στους καταυλισμούς προσφύγων Ιριντίμι και Τουλούμ. Οι Κινητές Μονάδες δέχονται πάνω από 300 ασθενείς την εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων και γυναικών που αναζητούν προγεννητική φροντίδα.

Στα μέσα Απριλίου ξεκίνησε μια εκστρατεία εμβολιασμού κατά της μηνιγγίτιδας, στο πλαίσιο της οποίας μέσα σε δύο εβδομάδες εμβολιάστηκαν 40.000 άνθρωποι.

Στο νοσοκομείο της Ιρίμπα, οι ΓΧΣ παρέχουν δευτεροβάθμια περίθαλψη σε πρόσφυγες και ντόπιους κατοίκους του Τσαντ. Η οργάνωση λειτουργεί Κέντρο Θεραπευτικής Σίτισης καθώς και Κέντρο Συμπληρωματικής Σίτισης.

Οι ΓΧΣ λειτουργούν επίσης μια κλινική, ένα Κέντρο Θεραπευτικής Σίτισης και ένα Κέντρο Συμπληρωματικής Σίτισης στο Μπιράκ, δεχόμενοι στην κλινική πάνω από 300 ασθενείς την εβδομάδα. Μια Κινητή Μονάδα στέλνεται τακτικά στο Σενέτ, έναν οικισμό περίπου 30 λεπτά από το Μπιράκ.

Γύρω από το Άντρε, οι ΓΧΣ εργάζονται σε τέσσερις κλινικές κατά μήκος των συνόρων και υποστηρίζουν το νοσοκομείο της πόλης, όπου πραγματοποιούνται καθημερινά τρεις χειρουργικές επεμβάσεις. Η οργάνωση προσφέρει ακόμη ιατρική φροντίδα και στήνει ένα σύστημα διανομής νερού στην τοποθεσία Φαρκάνα, όπου μετεγκαθίστανται πρόσφυγες.

Στο Νταγκουέζα, οι ΓΧΣ έχουν στήσει ένα Επισιτιστικό Κέντρο και υποστηρίζουν το Κέντρο Υγείας.