fbpx Νιώθω καλά, επειδή το αποδέχτηκα: Ιστορίες ασθενών HIV από το Μαλάουι (Photostory) | msf.gr
prev
next

Γλώσσες

  • English
  • Ελληνικά

Είστε εδώ

Αρχική σελίδα / Νέα / Βίντεο / Νιώθω καλά, επειδή το αποδέχτηκα: Ιστορίες ασθενών HIV από το Μαλάουι (Photostory)
01/12/2017

Νιώθω καλά, επειδή το αποδέχτηκα: Ιστορίες ασθενών HIV από το Μαλάουι (Photostory)

Φωτογραφίες: © Luca Sola

Στην επαρχία Eνσάντζε, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν τη λειτουργία ενός πλήρως αποκεντρωμένου προγράμματος HIV και φυματίωσης που περιλαμβάνει βρέφη τα οποία έχουν διαγνωστεί με HIV. Ακόμη, παρέχουν φροντίδα για ασθενείς με HIV σε προχωρημένο στάδιο και φροντίδα υγείας σε οδηγούς φορτηγών και εκδιδόμενες γυναίκες.

Εδώ και 18 χρόνια, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συνεργάζονται με το Υπουργείο Υγείας για την υποστήριξη των ασθενών του HIV στο Τσιραντζούλου. Είναι σε εξέλιξη μια τετραετής διαδικασία προκειμένου να εξασφαλιστεί η άρτια διαχείριση των σταθερών ασθενών του HIV όταν αποσυρθούν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα από το πρόγραμμα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εστιάζουν τώρα σε ομάδες στις οποίες είναι δύσκολη η πρόσβαση, όπως εφήβους με HIV και ασθενείς που χρειάζονται αντιρετροϊκά φάρμακα δεύτερης ή τρίτης γραμμής επειδή η θεραπεία τους απέτυχε. Ακόμη, η ομάδα βελτιώνει την πρόσβαση στον έλεγχο ιικού φορτίου σε πέντε περιφερειακά κέντρα υγείας και παρέχει προληπτικό έλεγχο και προληπτική θεραπεία για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Βοήθησε κι εσύ έναν ασθενή με HIV/AIDS να ζήσει: https://msf.gr/hiv

Η 16χρονη Άννα Λάισον, από το χωριό Ντιπασόντζε, είναι ασθενής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (θετική στον HIV και τη φυματίωση). «Στην αρχή μού ήταν δύσκολο να αποδεχτώ ότι έχω HIV. Έτσι ζούσα με άγχος και ήμουν πολύ θυμωμένη με τη μητέρα μου, ενώ μερικές φορές οι άνθρωποι με κορόιδευαν κι έλεγαν ότι είμαι άρρωστη. Τώρα όμως έχω αποδεχτεί την κατάστασή μου και δεν παραπονιέμαι. Μερικοί άνθρωποι δείχνουν διαφορετικοί όταν με κοιτάζουν. Για μένα ο μόνος περιορισμός που αντιμετωπίζω στην καθημερινή ζωή είναι οι διακρίσεις. Οι άνθρωποι μερικές φορές δεν σου επιτρέπουν να συμμετέχεις σε ορισμένες δραστηριότητες. Για παράδειγμα στους γάμους οι διοργανωτές δεν με βάζουν στις φίλες της νύφης μόνο και μόνο επειδή έχω HIV. Μερικές φορές είναι δύσκολο να παίζω με φίλους, επειδή κάνουν διακρίσεις σε βάρος μου. Ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει κάτι στη ζωή μου και δεν με στενοχωρεί τίποτα. Αυτό που θέλω είναι τελειώσω το σχολείο μου και να βρω μια δουλειά.
Η 18χρονη Ντέμπορα Ντζάλα από το Τσιραντζούλου περιμένει στο κέντρο υγείας του Μπουλουμπούτζι για μια συνεδρία με σύμβουλο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Μολύνθηκα από τη μητέρα μου. Ως ασθενής με HIV νιώθω καλά, επειδή το αποδέχτηκα. Χάρη στη συμβουλευτική συνειδητοποίησα ότι το να έχεις HIV δεν είναι το τέλος του κόσμου. Με την αγωγή όλα είναι εντάξει. Για μένα ο μεγαλύτερος περιορισμός είναι ότι δεν μπορώ να σπουδάσω εσωτερική σε κάποια σχολή, επειδή σκέφτομαι πώς θα παίρνω τα φάρμακά μου και τι γνώμη θα έχουν οι φίλοι μου για μένα αν μάθουν ότι παίρνω αντιρετροϊκά. Δεν μπορώ να βγαίνω και να λείπω πολύ από το σπίτι. Σκέφτομαι συνέχεια πώς θα καταφέρω να πάρω τα φάρμακά μου και γι' αυτό δεν ταξιδεύω συχνά, είμαι συνέχεια σπίτι. Στη ζωή μου δεν έχει αλλάξει κάτι από τότε που έμαθα ότι έχω HIV. Μερικές φορές νιώθω ότι είμαι διαφορετική από τους φίλους μου, πρέπει να πηγαίνω συχνά στο νοσοκομείο κι αυτό μερικές φορές με ενοχλεί. Όμως, ξέρω ότι μια μέρα θα πραγματοποιήσω το όνειρό μου να γίνω δημοσιογράφος».
Η 30χρονη Μουντιντελάντζι Μπονόνγκουε, από το χωριό Nτόγκο της επαρχίας Θιολό, κάνει τεστ HIV. Η Μουντιντελάντζι είναι εκδιδόμενη και επισκέπτεται την κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο εμπορικό κέντρο του Μπαντούλα. Ο επιπολασμός του HIV στις εκδιδόμενες γυναίκες στο Μαλάουι υπολογίζεται σε 73%. Οι εκδιδόμενες γυναίκες διατρέχουν 5,4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να μολυνθούν με HIV συγκριτικά με τις γυναίκες στον γενικό πληθυσμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, το 41% των εκδιδόμενων γυναικών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ήταν θετικές στον HIV.
Η Σελένα Μπίσοπ, από το χωριό Nγκ’ όμπε, κατά τη μηνιαία επίσκεψή της στο κέντρο υγείας του Σορτζίν στην επαρχία Nσάντζε. Η Σελένα είναι θετική στον HIV και έφτασε στο κέντρο υγείας για να πάρει τα αντιρετροϊκά φάρμακά της. Ο γιατρός συνέστησε εκτίμηση για υποσιτισμό.
Ο νοσηλευτής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Στόναλντ Σάντα κάνει τεστ HIV στον 62χρονο Σελέμαν Σαμού, από το χωριό Μπαλάκα στο δωμάτιο ελέγχου και συμβουλευτικής HIV στο περιφερειακό νοσοκομείο του Ενσάντζε. Ο Σελέμαν ζει σε ένα απομακρυσμένο χωριό και δεν νιώθει καλά. «Πήγα σε ένα κέντρο υγείας για να κάνω τεστ HIV, γιατί αρρωσταίνω συχνά. Βρήκαν ότι έχω HIV, αλλά δεν πιστεύω ότι τα αποτελέσματα είναι σωστά. Ήρθα λοιπόν στο νοσοκομείο, πιστεύω ότι θα μου πουν την αλήθεια». Το δεύτερο τεστ επιβεβαίωσε ότι ο Σελέμαν είναι θετικός στον HIV, όμως εξακολουθεί να μην έχει πειστεί για τα αποτελέσματα.
Ο 31χρονος Σιλβέστερ, από τους Γιατρούς Χωρίς σύνορα και η 36χρονη Chrissy (κέντρο) στη διάρκεια συνεδρίας με τη Σίρα Κάνι, που είναι εκδιδόμενη και επισκέπτεται την κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για εκδιδόμενες γυναίκες στο εμπορικό κέντρο του Μπανγκούλα.
Η 11χρονη Γκλόρια Τσιπασούλα είναι ασθενής θετική στον HIV και τη φυματίωση.
Ο 18χρονος Άλφρεντ Νέμα, από το χωριό Ντγουέια, είναι ασθενής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (θετικός στον HIV και τη φυματίωση). «Ως ασθενής με HIV δεν νιώθω καλά, ιδίως όταν είμαι μόνος. Στο παρελθόν οι άνθρωποι με κορόιδευαν για την κατάστασή μου. Κάποιοι άλλοι στενοχωριούνται. Για μένα μεγάλος περιορισμός είναι ότι πρέπει να πηγαίνω στο νοσοκομείο κάθε μήνα για να πάρω τα φάρμακά μου. Ακόμη, με ενοχλεί όταν περιμένω στην ουρά για τα φάρμακα μαζί με ηλικιωμένους. Στη ζωή μου δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό από τότε που έμαθα ότι έχω HIV. Κάνω τα πάντα. Όμως μερικές φορές αγχώνομαι όταν σκέφτομαι την κατάστασή μου, δεν νιώθω καλά και ανησυχώ πολύ για το μέλλον μου. Αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο είναι ότι έχω HIV χωρίς να ξέρω πώς μολύνθηκα. Άκουσα ότι στο παρελθόν πολλοί άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να λάβουν θεραπεία και σήμερα υπάρχουν φάρμακα. Αυτό με κάνει να ελπίζω και να είμαι αισιόδοξος για το μέλλον».
Ο Εμανουέλ, που είναι από το Nταμέρα της Μοζαμβίκης, έφτασε στο περιφερειακό νοσοκομείο του Ενσάντζε με HIV σε επιβαρυμένη κατάσταση με επακόλουθες ευκαιριακές λοιμώξεις, κρυπτοκοκκική μηνιγγίτιδα και φυματίωση. Του έγινε οσφυϊκή παρακέντηση για να αφαιρεθεί το υγρό που προκαλούσε πίεση στη σπονδυλική στήλη και τον εγκέφαλο και το οποίο είχε δημιουργηθεί από την κρυπτοκοκκική μηνιγγίτιδα. Ο Eμανουέλ αναφέρει: «Παραπέμφθηκα εδώ από το κέντρο υγείας του Νταμέρα με βήχα και στομαχόπονο. Περίμενα δύο μέρες επειδή μου είπαν ότι έλειπε ο γιατρός που μπορούσε να με βοηθήσει. Πέρυσι βρέθηκα θετικός στον HIV στο Nταμέρα, όμως ο γιατρός δεν μου εξήγησε καλά τη διαδικασία, οπότε δεν ξεκίνησα θεραπεία. Δεν έχω αρχίσει ακόμη αντιρετροϊκή αγωγή. Νιώθω τα χέρια και τα πόδια μου μουδιασμένα».

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ