Οι ΓΧΣ καλούν την Ταϊλάνδη να σταματήσει τον επαναπατρισμό των Χμονγκ προσφύγων στο Λάος

Οι πρόσφυγες, που ισχυρίζονται ότι εγκατέλειψαν το Λάος εξαιτίας τηςβίας και των διωγμών, φοβούνται πολύ την απέλαση στην πατρίδα τους.

Ως η μοναδική διεθνής οργάνωση που εργάζεται μέσα στον καταυλισμό, οι ΓΧΣ παροτρύνουμε την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης να διεξάγει μια κατάλληλη, αντικειμενική διαδικασία έρευνας που να ελέγχεται από ένα ανεξάρτητο, νόμιμο τρίτο μέρος όπως η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες των Ηνωμένων Εθνών (UNHCR). Αυτό το τρίτο μέρος θα αξιολογήσει κατά πόσον είναι βάσιμοι οι φόβοι τους, θα επαληθεύσει τους ισχυρισμούς τους σχετικά με το χαρακτηρισμό και την προστασία τους ως πρόσφυγες και θα επιβεβαιώσει ότι οποιοσδήποτε επαναπατρισμός στο Λάος θα είναι εκούσιος.

«Οι Χμονγκ πρόσφυγες που φροντίζουμε στον καταυλισμό Χουάι Ναμ Κάο (Huai Nam Khao) από το 2005 μάς επαναλαμβάνουν συνεχώς πόσο φοβούνται μην τους στείλουν πίσω στο Λάος», είπε ο Ζιλ Ισάρ (Gilles Isard) επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στην Ταϊλάνδη. «Παρ’ ολ’ αυτά, κάθε μέρα αντιμετωπίζουν την απειλή μιας επικείμενης απέλασης στο Λάος – απ’ όπου πολλοί ισχυρίζονται ότι τράπηκαν σε φυγή εξαιτίας της βίας και των διώξεων – χωρίς αξιόπιστες εγγυήσεις για την ασφάλειά τους κατά την επιστροφή. Αυτό, όχι μόνο παραβιάζει τους διεθνείς κανονισμούς επαναπατρισμού προσφύγων αλλά δείχνει και βασική έλλειψη σεβασμού για την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια ανθρώπων που ζουν υπό καθεστώς φόβου».

Το Μάιο του 2007, οι κυβερνήσεις της Ταϊλάνδης και του Λάος υπέγραψαν την Λαο-Ταϊλανδική Δέσμευση για τη συμφωνία Ασφάλειας των Συνόρων, η οποία επιτρέπει στην Ταϊλάνδη να απελάσει τους Χμονγκ του Λάος που αναζητούν άσυλο, αυτόματα με την άφιξή τους. Το Σεπτέμβριο οι αρχές Ταϊλάνδης και Λάος ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να επαναπατρίσουν δια της βίας τους Χμονγκ πρόσφυγες πριν το τέλος του 2008 χωρίς καμία ανεξάρτητη διαδικασία ελέγχου. Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς, ο επαναπατρισμός δε μπορεί να είναι εξαναγκασμένος ούτε να επιβληθεί σε άτομα που φοβούνται για τη ζωή ή την ασφάλειά τους. Επιπλέον, οποιαδήποτε διαδικασία επαναπατρισμού πρέπει να παραμένει σε συνέπεια με τις διεθνείς εγγυήσεις για την ασφάλεια κατά την επιστροφή. Καμία από τις δύο αυτές συνθήκες δε διασφαλίζεται για τον προσφυγικό πληθυσμό του καταυλισμού Χουάι Ναμ Κάο.

Στις ιατρικές συνεδρίες που πραγματοποίησε η ομάδα των ΓΧΣ, η κύρια ανάγκη που διατυπώθηκε από τους Χμονγκ πρόσφυγες είναι αυτή της προστασίας. Οι ασθενείς μας λένε ότι η προοπτική μιας αναγκαστικής επιστροφής στο Λάος τους τρομοκρατεί. Για μερικούς από αυτούς, αυτή η κατάσταση δημιουργεί τεράστιο άγχος και τους θέτει σε έντονη ψυχολογική δοκιμασία. Παρ’ όλο που η ομάδα μας προσφέρει ψυχολογική στήριξη σε αυτό τον πληθυσμό, δε μπορεί να ανταποκριθεί στην πραγματική ανάγκη που ο κόσμος διατυπώνει, την ανάγκη για προστασία από μια υποχρεωτική επιστροφή. Γι’ αυτό οι ΓΧΣ καλούμε τις αρχές της Ταϊλάνδης να δεχθούν την παρουσία ενός άλλου οργανισμού, όπως η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ, που μπορεί να κρίνει και να αξιολογήσει καλύτερα τα αιτήματα των Χμονγκ προσφύγων που βρίσκονται στο στρατόπεδο Χουάι Ναμ Κάο, και να διασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων τους.

• Από τον Ιούλιο του 2005, οι ΓΧΣ φροντίζουμε τους Χμονγκ πρόσφυγες στο χωριό Χουάι Ναμ Κάο στην επαρχία Πετσαμπούν της Ταϊλάνδης. Οι ομάδες των ΓΧΣ προσφέρουμε ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια στους 7.500 πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένης ιατρικής φροντίδας, ψυχο-κοινωνικής υποστήριξης, είδη πρώτης ανάγκης, ύδρευση και αποχέτευση. Μια άλλη ομάδα των ΓΧΣ που εργάζεται στο Μαεσό (Maesot) στα σύνορα με τη Μυανμάρ, αντιμετωπίζει τη φυματίωση σε ένα πληθυσμό 600 κατά μέσο όρο Βιρμανών μεταναστών εργατών και προσφύγων κάθε χρόνο. Επιπλέον, οι ομάδες των ΓΧΣ περιθάλπουν ασθενείς που ζουν με HIV/AIDS στην Ταϊλάνδη.