Νοτιοσουδανοί πρόσφυγες στην Αιθιοπία: Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Οι νοτιοσουδανοί πρόσφυγες  συνεχίζουν να φτάνουν κατά συρροή  στην Αιθιοπία;

Από το Δεκέμβριο που ξέσπασε η διαμάχη στο Νότιο Σουδάν, καθημερινά περίπου 1000 άνθρωποι κατά μέσο όρο φτάνουν στην Γκαμπέλα, περιοχή της Αιθιοπίας. Ωστόσο, αυτός ο μέσος όρος μόνο μερικώς αντανακλά τις μαζικές εισροές 10.000 έως και 15.000 ανθρώπων καθημερινά, όπως συνέβη για παράδειγμα  μετά τη μάχη του Nasir  στην πολιτεία Jonglei. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 130.000 πρόσφυγες στην Αιθιοπία. Σύμφωνα με έναν υπολογισμό του HCR , αυτός ο αριθμός μπορεί να φτάσει τους 350.000 στο τέλος του χρόνου.

Τι είδους βοήθεια χρειάζονται  οι πρόσφυγες?

Η Συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκες και παιδιά, οι οποίοι  φτάνουν τελείως εξαντλημένοι, έχοντας ταξιδέψει αρκετές ημέρες ή ακόμα και εβδομάδες, με τα πόδια ή με πλωτά μέσα. Μπορεί να φτάνουν σε διαφορετικά σημεία εισόδου στην Αιθιοπία- στο Tiergol, στο Pagak ή στο Burubiey. Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρέχουν ιατρική φροντίδα σε αυτά τα διαμετακομιστικά κέντρα, θεραπεύοντας παιδιά, μερικά από τα οποία δεν τα καταφέρνουν και χάνουν τη μάχη με τη ζωή τις πρώτες μέρες μετά την άφιξή τους στην Αιθιοπία. Ο πληθυσμός στη διαμετακομιστική κατασκήνωση στο Burubiey  υπερβαίνει τη χωρητικότητά του.

Περίπου 13.000 άνθρωποι βρίσκουν κατάλυμα  εκεί, κάτω από εξαιρετικά επισφαλείς συνθήκες, ενώ αναμένουν την μεταφορά τους στον καταυλισμό Kule.  Ωστόσο, η μεταφορά στους δύο καταυλισμούς προσφύγων της περιοχής, καθένας από τους οποίους έχει χωρητικότητα 45.000 ατόμων, δεν εγγυάται υγιείς συνθήκες διαβίωσης. Παρόλες τις προσπάθειες, οι καταυλισμοί αυτοί που συχνά βρίσκονται  σε πλημμυροπαθείς περιοχές, δεν διαθέτουν κατάλληλα καταλύματα, επαρκή ύδρευση (7 λίτρα την ημέρα ανά άτομο στο Burubiey) και αποχωρητήρια (ένα αποχωρητήριο ανά 60 άτομα στο Lietchuor και ένα αποχωρητήριο ανά 288 άτομα στο Kule1). Αυτές οι συνθήκες ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα στους καταυλισμούς.

Πρόκειται για  κατάσταση εκτάκτου ανάγκης;

Αναμφίβολα. Οι πρόσφυγες βρίσκονται σε κατάσταση ακραίας φυσικής αδυναμίας. Παρατηρήσαμε τη σοβαρότητα του προβλήματος του υποσιτισμού ήδη απ΄όταν έφταναν στο Burubiey τον Απρίλιο. Σχεδόν ένα στα τέσσερα παιδιά υποφέρει από υποσιτισμό και το ποσοστό σοβαρού οξέως υποσιτισμού αγγίζει το 7%. Μετά από αρκετές εβδομάδες στους καταυλισμούς, όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι επισφαλείς, τα πράγματα δεν καλυτερεύουν. Αν και τα ποσοστά του υποσιτισμού μειώνονται , ακόμα παραμένουν πάνω από τα όρια του επείγοντος. Η διάρροια και η πνευμονία είναι οι πρωταρχικές ασθένειες οι οποίες συνδέονται με τον υποσιτισμό, καθώς διαπιστώνουμε στο νοσοκομείο και στο κέντρο υγείας όπου εργαζόμαστε στο Lietchuor και στο νοσοκομείο του Itang, 10 χιλιόμετρα από την κατασκήνωση Kule. Αυτές οι ασθένειες συνδέονται με φτωχές συνθήκες διαβίωσης. Σαν αποτέλεσμα τα ποσοστά θνησιμότητας βρίσκονται πάνω από τα όρια του επείγοντος. Το  Μάιο, τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν ανάμεσα στο 7% και 18 % στα δύο κέντρα των MSF στο Lietchuor και Itang, όπου τα παιδιά νοσηλεύονται και λαμβάνουν εντατική επισιτιστική θεραπεία. Φυσικά , δεν έχουμε επισκόπηση της θνησιμότητας για όλον τον προσφυγικό πληθυσμό, αλλά οι δείκτες που είναι διαθέσιμοι σε μας αποκαλύπτουν ανησυχητικά ποσοστά.  Μόλις αρχίσει η περίοδος των βροχών, οι συνθήκες υγιεινής θα χειροτερέψουν και νέες ασθένειες θα εμφανιστούν, όπως η ελονοσία.

Πώς αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση;

Αυτή η επείγουσα κατάσταση απαιτεί εξαιρετική κινητοποίηση. Η  περιοχή της Γκαμπέλα πρέπει  να λάβει την προσοχή και την υποστήριξη που της αξίζει από τις εθνικές αρχές, τα Ηνωμένα Έθνη και τις  ΜΚΟ.  Πρέπει  να αυξηθεί η παροχή διοικητικών, οικονομικών και πολιτικών πόρων, έτσι ώστε η ανθρωπιστική βοήθεια να μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα και μαζικά. Αν δεν θέλουμε να ρισκάρουμε  μιαν ανθρωπιστική καταστροφή, θα πρέπει να φτάσουμε σε ένα βαθμό ανάπτυξης που όχι μόνο να βελτιώνεται μέρα με τη μέρα αλλά να είναι ουσιαστικά επαρκής  για τη μεταστροφή της επιδημιολογικής κατάστασης σ’ αυτήν την περιοχή.

Μια επιδημία χολέρας είναι σε εξέλιξη στην πολιτεία Jonglei στο Νότιο Σουδάν, η οποία  συνορεύει με την περιοχή Γκαμπέλα. Πως θα ανταποκριθούν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα;

Οι MSF πρότειναν μια προληπτική στρατηγική η οποία συμπεριλαμβάνει εκστρατεία εμβολιασμού για χολέρα και εκστρατεία εμβολιασμού για πνευμονιόκοκκο. Αν κινηθούμε γρήγορα μπορεί να προστατέψουμε με τους εμβολιασμούς περίπου 60-80% των ατόμων που πιθανώς είναι μολυσμένα. Το εμβόλιο της χολέρας λαμβάνεται δια στόματος, γίνεται σε δύο δόσεις και μπορεί να δοθεί και σε παιδιά και σε ενήλικες. Αυτή η προληπτική στρατηγική επίσης συμπεριλαμβάνει την πρόληψη της ελονοσίας και της χολέρας με το που ξεκινήσει η επιδημία. Θα σώσει πολλές ζωές αλλά δεν υποκαθιστά την ανάγκη κάλυψης των αναγκών σε νερό, υγιεινές συνθήκες διαβίωσης και στέγη.