Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Με συγκλονίζει η κατάσταση των παιδιών
από τον Τζον Χένεμαν,
συντονιστή προγραμμάτων,
Σουδάν 2004
Διακοπτόμενη επικοινωνία μέσω ασυρμάτου, αδιάβατοι δρόμοι, εκτεταμένος υποσιτισμός, ομάδες που δεν μπορούν να μετακινηθούν, επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις και κακοκαιρία. Η βροχή συνεχίζεται και κάνει την κατάσταση των εκτοπισμένων εδώ στο Νταρφούρ ακόμη πιο άθλια: δεν έχουν σχεδόν πουθενά να καταφύγουν για να γλιτώσουν από τη βροχή. Αυτοί οι άνθρωποι εξαρτώνται απόλυτα από την επισιτιστική βοήθεια. Είναι αβοήθητοι. Τα αποθέματά τους σε τρόφιμα κλάπηκαν ή κάηκαν και δεν έχουν τρόπο να ξεκινήσουν νέες καλλιέργειες, καθώς έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους για να γλιτώσουν από τη βία.
Σήμερα το πρωί, η ομάδα κι εγώ ξεκινάμε για τον καταυλισμό στο Κάλμα. Αυτήν τη στιγμή φιλοξενεί περίπου 40.000 ανθρώπους.
Κατά την επίσκεψή μου, με συγκλονίζει η άσχημη κατάσταση μερικών παιδιών. Κάποια από αυτά είναι εμφανές ότι δεν μπορούν πια να σωθούν -ακόμη και με την εντατική φροντίδα μας. Οι μητέρες αντιλαμβάνονται πως δεν υπάρχει πια ελπίδα για τα παιδιά τους. Έχοντας ξεφύγει από μια αφάνταστη δυστυχία, ακόμη δεν έχουν βρει την ειρήνη που αναζητούσαν. Οι διηγήσεις για τις επιθέσεις στα χωριά τους, την απώλεια των αγαπημένων τους είναι συνταρακτικές. Οι αναφορές περί σεξουαλικής βίας εναντίον γυναικών σε συντρίβουν. Είναι πράξεις πέρα από αυτό που μπορεί να συλλάβει ανθρώπινος νους.
Η κλινική στον καταυλισμό Κάλμα δεν μπορεί πια να τα βγάλει πέρα με τη δουλειά. Αποφασίζουμε να στήσουμε μια δεύτερη κλινική.
Το επόμενο πρωί λαμβάνω ένα μήνυμα από την ομάδα μας στο Μουκτζάρ. Έχουν στην κλινική ένα 10χρονο αγόρι με διαφορετικά κοιλιακά συμπτώματα. Εάν το παιδί δεν υποβληθεί σε επέμβαση, θα πεθάνει. Αποφασίζουμε να το μεταφέρουμε. Το αυτοκίνητο καταφέρνει να φτάσει στο νοσοκομείο στη Νιάλα που είναι πλήρως προετοιμασμένο για την επέμβαση.
(....)Το αγόρι χειρουργήθηκε την προηγούμενη νύχτα. Η επέμβαση ήταν επιτυχημένη και το παιδί πάει καλά.
Ας ελπίσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι θα μπορέσουν σύντομα να επιστρέψουν στο περιβάλλον τους και να φροντίσουν και πάλι τους εαυτούς τους. Αλλά πρώτα χρειάζονται εγγυήσεις για την ασφάλειά τους και αρκετά τρόφιμα έως την επόμενη συγκομιδή.
