Ιταλία: Βοήθεια σε απελπισμένους μετανάστες

Η σημερινή κυβέρνηση έχει διατυπώσει ένα νόμο περί μετανάστευσης που περιορίζει σημαντικά τον αριθμό των μεταναστών που μπορούν να νομιμοποιηθούν στην Ιταλία και να παραμείνουν εκεί. Από το 1999, οι ΓΧΣ δραστηριοποιούνται στην Ιταλία παρέχοντας πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας σε παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα δια θαλάσσης.

Παρ' ότι η Ιταλία διαθέτει ένα καλά ανεπτυγμένο σύστημα φροντίδας της υγείας, τα στατιστικά στοιχεία για την υγεία των μεταναστών είναι ανησυχητικά. Η περιγεννητική θνησιμότητα μεταξύ όλων των παράνομων μεταναστών στη χώρα φτάνει το ανησυχητικό ποσοστό του 10,8%, ενώ στη βόρεια Ιταλία το ποσοστό αυτό είναι 0,33% και στη νότια 0,83%. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει επίσης ότι οι μετανάστες είναι 35 φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν φυματίωση από ό,τι οι ντόπιοι Ιταλοί.

Το 2003, οι ΓΧΣ άνοιξαν κλινικές για μετανάστες που δεν διαθέτουν νόμιμο καθεστώς, σε διάφορες περιοχές της χώρας, μεταξύ των οποίων η Ρώμη, η Λομβαρδία και η Σικελία. Οι κλινικές λειτουργούν ως τμήμα του εθνικού συστήματος φροντίδας της υγείας και χρησιμοποιούν ανώνυμους κωδικούς για να προστατεύσουν την ταυτότητα των ασθενών, ώστε να μειώσουν τα εμπόδια για ανθρώπους χωρίς νόμιμο καθεστώς. Οι ΓΧΣ ελπίζουν ότι αυτές οι κλινικές θα διευρύνουν την πρόσβαση στο σύστημα φροντίδας της υγείας για αυτήν την ευάλωτη ομάδα ανθρώπων. Η οργάνωση ευελπιστεί ότι τελικά θα μπορέσει να παραδώσει τις κλινικές στις κρατικές υπηρεσίες φροντίδας της υγείας.

Εξαιτίας της θέσης της, η Σικελία είναι το πιο δημοφιλές σημείο προσέγγισης της Ιταλίας για πρόσφυγες που φτάνουν δια θαλάσσης. Πολλοί από αυτούς τράπηκαν σε φυγή για να γλιτώσουν από συγκρούσεις και άλλες επικίνδυνες καταστάσεις στην πατρίδα τους και διακινδυνεύουν τη ζωή τους διασχίζοντας τη Μεσόγειο. Στη Λαμπεντούζα, ένα μικρό νησί νότια της Σικελίας, ένας νοσηλευτής των ΓΧΣ παρέχει ιατρική περίθαλψη σε ένα κέντρο υποδοχής που δημιουργήθηκε για να βοηθά τους νεοαφικνούμενους πρόσφυγες. Με αυτόν τον τρόπο η οργάνωση παρέχει βοήθεια σε περισσότερους από 9.000 ανθρώπους το χρόνο.

Οι ΓΧΣ προσφέρουν επίσης επείγουσα ιατρική βοήθεια σε πρόσφυγες που καταφθάνουν στη νότια ακτή της Σικελίας. Μια κινητή μονάδα της οργάνωσης είναι σε επιφυλακή 24 ώρες το 24ωρο, ώστε η ομάδα να μπορεί να φτάσει τους νεοαφικνούμενους πρόσφυγες, να τους παράσχει βοήθεια και να τους εξηγήσει σημαντικά σημεία της ιταλικής πολιτικής μετανάστευσης.

Πέρα από αυτά, περίπου 400 αιτούντες άσυλο ζουν τώρα στον εγκαταλελειμμένο σιδηροδρομικό σταθμό Τιμπουρτίνα, στο κέντρο της Ρώμης. Είναι πρόσφυγες από το Σουδάν, την Αιθιοπία, την Ερυθραία και άλλες αφρικανικές χώρες, που ζουν στην Ιταλία χωρίς νόμιμο καθεστώς. Οι εγκαταστάσεις υγιεινής στο σταθμό είναι εντελώς ακατάλληλες: δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό, ηλεκτρισμός και θέρμανση. Τον Οκτώβριο 2003, οι ΓΧΣ άρχισαν να παρέχουν ιατρική φροντίδα σε αυτούς τους αιτούντες άσυλο. Η ομάδα της οργάνωσης συμμετείχε επίσης σε μια υποστηρικτική εκστρατεία που ζητούσε μια μόνιμη, ανθρώπινη λύση γι' αυτήν τη φρικτή κατάσταση. Η δράση αυτή οργανώθηκε καθώς ο σταθμός ξανακτίζεται αυτήν τη στιγμή και οι ιδιοκτήτες του σχεδιάζουν να απομακρύνουν όλους τους αιτούντες άσυλο μέσα στο 2004.

Στη νότια Ιταλία, όπου η κύρια οικονομική δραστηριότητα είναι η γεωργία, χιλιάδες παράνομοι μετανάστες εργάζονται ως εποχιακοί βοηθοί στα αγροκτήματα. Οι εργάτες είναι είτε αιτούντες άσυλο είτε πρόσφυγες χωρίς επίσημα χαρτιά. Οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους είναι συχνά ζοφερές και οι ίδιοι έχουν περιορισμένη πρόσβαση στην ιατρική φροντίδα. Κατά τη διάρκεια του 2004, οι ΓΧΣ σχεδιάζουν να εξετάσουν τις ιατρικές ανάγκες αυτής της ομάδας εργατών.