Η ιατρική διάγνωση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Ιράκ

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναιπαρόντες και εργάζονται στο Ιράκ τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, με μόνη διακοπήτου έργου τους τη φυλάκιση δύο εθελοντών τους από τις ιρακινές αρχές την περίοδοτης κλιμάκωσης των συγκρούσεων. Η δουλειά της ομάδας επικεντρώθηκε κυρίως σενοσοκομεία, δουλεύοντας απευθείας με ασθενείς σε μια προσπάθεια ναπροσδιοριστούν οι πιο ζωτικές ανάγκες του συστήματος υγείας, το οποίο είχεεπηρεαστεί δραστικά.

Μέχρι σήμερα έχουνπραγματοποιηθεί πολυάριθμες καταγραφές των αναγκών, καλύπτοντας 10 πόλεις κιέτσι έχει διαμορφωθεί μια πιο πλήρης εικόνα. Χρειάζεται να εξετάσουμεεκτενέστερα τα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας, αλλά είναι χαρακτηριστικόότι μετά από δύο εβδομάδες διερεύνησης των αναγκών, οι Γιατροί Χωρίς Σύνοραδιαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν τεράστιες ανάγκες ή δε συντρέχει λόγος ναπεριγράψουμε την κατάσταση ως μία ανθρωπιστική καταστροφή που έχει συντελεστείστο Ιράκ.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν σημαντικάπροβλήματα, ιδιαίτερα σήμερα στην ίδια τη Βαγδάτη, όπου δεν υπάρχουν ουσιαστικάνοσοκομεία τα οποία να λειτουργούν επαρκώς. Τα προβλήματα που σημειώνονταιοφείλονται κυρίως στην έλλειψη συντονισμού και στην έλλειψη διοίκησης. Υπάρχεικενό εξουσίας στη χώρα κι αυτό κατά συνέπεια έχει σοβαρές επιπτώσεις στον τομέατης υγείας. Και εξαρτάται από τις δυνάμεις κατοχής να επιλύσουν αυτά ταπροβλήματα. Αναμέναμε ότι μετά από δύο εβδομάδες αμερικανικού ελέγχου στηΒαγδάτη, θα είχαμε δει ένα τέλος σε αυτό το διοικητικό χάος.

Έτσι, διαπιστώνεται κρίση στοντομέα της υγείας. Αυτό που προκύπτει ως ερώτημα είναι αν αυτή η κρίσηδικαιολογεί το χαρακτηρισμό της ως ανθρωπιστική καταστροφή. Είναι ίσως ακόμανωρίς για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα να εξάγουν ένα τελικό συμπέρασμα, ακόμααναζητούμε περισσότερη πληροφόρηση, αλλά είναι ταυτόχρονα και λίγο προκλητικό ναβλέπεις πώς προκλήθηκε όλη αυτή η προσοχή του κόσμου για την κατάσταση στο Ιράκ,όταν την ίδια στιγμή μαχόμαστε με τρομερές ανθρωπιστικές κρίσεις στη Δημοκρατίατου Κονγκό, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Λιβερία, το Νότιο Σουδάν, που πλήττονταιαπό σοβαρό υποσιτισμό.

Στο Ιράκ δε διαπιστώθηκαν σημάδιαπείνας ή επιδημιών, δεν είδαμε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Αυτά είναισυνήθως τα σημάδια των καταστροφών. Για τους λόγους αυτούς δεν μπορώ ναχαρακτηρίσω την υπάρχουσα κατάσταση στο Ιράκ ως μία μεγάλη ιατρική ανθρωπιστικήκρίση.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμενα παραγνωρίσουμε ότι υπάρχουν πραγματικές ανάγκες στη χώρα. Υπάρχουν πολλοίασθενείς με χρόνιες παθήσεις οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να λάβουν ταφάρμακά τους. Κάποιοι πάλι θα χρειαστούν δεύτερη χειρουργική επέμβαση γιατραύματα πολέμου. Έχει διαπιστωθεί έλλειψη σε προμήθειες οξυγόνου και σεαναισθητικά φάρμακα. Οι μισθοί του υγειονομικού και ιατρικού προσωπικού είναιένα μεγάλο ζήτημα. Είναι πρωτεύον και σημαντικό να επιλυθεί το διοικητικό χάος.Αν δοθεί μια λύση σε αυτό, οι ιρακινοί γιατροί είναι έμπειροι και το ιατρικόσύστημα της χώρας συγκριτικά εξελιγμένο, γι’ αυτό πιστεύουμε ότι θα είναι σεθέση να λειτουργήσει.

* Για την αποτελεσματικότερηαντιμετώπιση της κρίσης στο Ιράκ, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα Ελλάδας είναι σε κοινόσυντονισμό με τα υπόλοιπα διεθνή τμήματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Ταπρογράμματα πραγματοποιούνται με τη συμμετοχή όλων των τμημάτων τηςοργάνωσης.