fbpx «Μην ξεχνάτε τις γυναίκες του Αφγανιστάν» | msf.gr
prev
next

Γλώσσες

Είστε εδώ

«Μην ξεχνάτε τις γυναίκες του Αφγανιστάν»

Το μέλλον των γυναικών ασθενών και εργαζομένων στον τομέα της υγείας στο Αφγανιστάν απειλείται από το πρόσφατο διάταγμα που εξέδωσε το Υπουργείο Οικονομίας και απαγορεύει στις γυναίκες να εργάζονται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).

Tasal Khogyani/MSF

Αν και οι εργαζόμενες στον τομέα της υγείας, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, εξαιρούνται επί του παρόντος από την απαγόρευση, δεν υπάρχει επίσημη διαβεβαίωση ότι θα μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται ανεμπόδιστα. Σε ένα πλαίσιο υψηλής εξάρτησης από την ανθρωπιστική και μη κυβερνητική υποστήριξη, η συμμετοχή των γυναικών εργαζομένων σε ΜΚΟ στην παροχή υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης αποτελεί απόλυτη αναγκαιότητα. Οι γυναίκες αποτελούν περισσότερο από το 51% του ιατρικού προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Αφγανιστάν.

Αφού οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καταδίκασαν την απόφαση του Ισλαμικού Κράτους σε ανακοίνωσή τους στις 29 Δεκεμβρίου 2022, ορισμένες από τις γυναίκες εργαζόμενες της οργάνωσης εξέφρασαν τους φόβους τους για το μέλλον και την απογοήτευσή τους.

«Στο νοσοκομείο έχουμε πολλούς ασθενείς που είναι γυναίκες. Όταν αρρωσταίνουν ή πρέπει να γεννήσουν ένα παιδί, πρέπει να έχουν ένα μέρος για να πάνε. Εάν οι Ταλιμπάν εμποδίσουν τις γυναίκες να εργαστούν, κανείς δεν θα μπορεί να τις φροντίσει», λέει η Farzaneh, αφγανή εργαζόμενη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Η υγεία μιας γυναίκας επηρεάζει την υγεία ολόκληρης της οικογένειάς της: εάν δεν υπάρχει πρόσβαση σε προγεννητικές και μεταγεννητικές υπηρεσίες, θα τεθεί σε κίνδυνο και η ζωή των παιδιών. Αυτή η απαγόρευση δεν θα επηρεάσει μόνο τις γυναίκες. Θα επηρεάσει τη χώρα».

Ένα άλλο μέλος του προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα λέει: «Εάν αυτή η απαγόρευση επεκταθεί στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και για τις γυναίκες ασθενείς. Πολλές οικογένειες δεν θα δεχτούν οι γυναίκες να φροντίζονται από άνδρες. Όλα αυτά μπορούν να βλάψουν τις αφγανές γυναίκες με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της μητρικής και παιδικής θνησιμότητας».

Εκτός από την επιδείνωση των υφιστάμενων ζητημάτων πρόσβασης στην ανθρωπιστική βοήθεια, η απαγόρευση αυτή επιδεινώνει μια ήδη δεινή κοινωνική και οικονομική κατάσταση σε μια χώρα που έχει πληγεί από την ανεργία και τις κυρώσεις που επιβάλλονται από ξένες κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία εξακολουθεί να ελέγχει πολλά από τα κεφάλαια της αφγανικής Κεντρικής Τράπεζας. «Υπάρχουν επτά άτομα στην οικογένειά μου που φροντίζω. Αν μείνω άνεργη, κανείς δεν θα μπορεί να στηρίξει την οικογένειά μου», εξηγεί η Benesh, μια άλλη εργαζόμενη στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα από το Αφγανιστάν. Πολλές γυναίκες στο Αφγανιστάν είναι αυτές που στηρίζουν τις οικογένειές τους, επειδή οι άνδρες δεν μπορούν να εργαστούν, ή έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ή έχουν πεθάνει. Κάθε μέρα σκέφτομαι πολύ τι θα έκανα αν δεν μου επιτρεπόταν να δουλεύω πια».

Οι γυναίκες και τα παιδιά είναι από τις πιο ευάλωτες ομάδες στο Αφγανιστάν και οι ανησυχίες που του προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα εκφράζουν και άλλες Αφγανές γυναίκες. «Η πρόσφατη απαγόρευση έχει ήδη προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα σε πολλές γυναίκες και τις οικογένειές τους. Φοβόμαστε ότι κάθε μέρα στη δουλειά μπορεί να είναι η τελευταία μας. Η πρόσβαση στα γραφεία φαίνεται όλο και πιο δύσκολη. Ήδη βλέπω ότι οι άνθρωποι στα σημεία ελέγχου ψάχνουν οποιαδήποτε δικαιολογία για να εμποδίσουν τις γυναίκες να κινούνται ελεύθερα. Για παράδειγμα, η αδελφή μου ήταν άρρωστη πρόσφατα και όταν ταξίδευε προς το νοσοκομείο μας για να εξεταστεί δεν της επέτρεψαν να συνεχίσει επειδή δεν είχε συνοδεία. Περίμενε εκεί για περίπου 50 λεπτά, έξω στο κρύο. Τότε ήρθε ο αδελφός μου και τους επέτρεψαν να φύγουν. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ότι μας αντιμετωπίζουν ως κατώτερες».

«Θα ήθελα επίσης να πω ένα πράγμα στους ανθρώπους που μπορεί να το διαβάζουν αυτό: παρακαλώ μην ξεχνάτε τις γυναίκες στο Αφγανιστάν», λέει η Soraya, μια άλλη Αφγανή γυναίκα συνάδελφος.  «Καμία κοινωνία δεν μπορεί να τα πάει καλά χωρίς γυναίκες και άνδρες. Όλοι πρέπει να συμμετέχουμε στις κοινότητές μας για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα».

*Τα ονόματα που αναφέρονται δεν είναι τα πραγματικά.