Σύμφωνα με έρευνες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, τουλάχιστον 6.700 Ροχίνγκια σκοτώθηκαν στη διάρκεια των επιθέσεων στη Μιανμάρ

Σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποίησαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα σε καταυλισμούς προσφύγων στο Μπανγκλαντές, τουλάχιστον 9.000 Ροχίνγκια πέθαναν στην πολιτεία Rakhine της Μιανμάρ από τις 25 Αυγούστου μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου. Καθώς το 71,7% των θανάτων που αναφέρθηκαν οφείλεται σε βία, αυτό σημαίνει ότι έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 6.700 Ροχίνγκια με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 730 παιδιών κάτω των 5 ετών.

Τα ευρήματα των ερευνών των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δείχνουν ότι οι Ροχίνγκια είναι στο στόχαστρο, και αποτελούν τη σαφέστερη ένδειξη έως τώρα της εκτεταμένης βίας που ξεκίνησε στις 25 Αυγούστου, όταν ο στρατός και η αστυνομία της Μιανμάρ καθώς και τοπικές ένοπλες ομάδες άρχισαν τις πιο πρόσφατες «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» στην επαρχία Rakhine ως απάντηση στις επιθέσεις του Απελευθερωτικού Στρατού Άρακαν Ροχίνγκια. Από τότε, περισσότεροι από 647.000 Ροχίνγκια έχουν διαφύγει από τη Μιανμάρ στο Μπανγκλαντές.

«Συναντήσαμε και μιλήσαμε με ανθρώπους που υπέστησαν βία στη Μιανμάρ, οι οποίοι τώρα έχουν βρει καταφύγιο σε υπερπλήρεις καταυλισμούς με κακές συνθήκες υγιεινής στο Μπανγκλαντές. Αυτά που διαπιστώσαμε ήταν πρωτοφανή, όσον αφορά τόσο τον αριθμό των ανθρώπων που ανέφεραν τον θάνατο κάποιου μέλους της οικογένειας εξαιτίας της βίας όσο και τον φρικτό τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σοβαρά. Η έξαρση των θανάτων συμπίπτει με την έναρξη των πιο πρόσφατων «εκκαθαριστικών επιχειρήσεων» από τις δυνάμεις ασφαλείας της Μιανμάρ την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου» αναφέρει ο Δρ Sidney Wong, Ιατρικός Διευθυντής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Στις αρχές Νοεμβρίου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα πραγματοποίησαν έξι αναδρομικές μελέτες θνησιμότητας σε διάφορα τμήματα των καταυλισμών προσφύγων στο Cox’s Bazar του Μπανγκλαντές, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Μιανμάρ. Ο συνολικός πληθυσμός των περιοχών που κάλυπταν οι έρευνες ήταν 608.108 άνθρωποι. Οι 503.698 είχαν διαφύγει από τη Μιανμάρ μετά τις 25 Αυγούστου, ενώ 100.464 ήταν παιδιά κάτω των 5 ετών.

Το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας από τις 25 Αυγούστου μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου στις οικογένειες που συμμετείχαν στις έρευνες ήταν 8,0/10.000 άτομα ανά ημέρα. Αυτό ισοδυναμεί με τον θάνατο του 2,26% (μεταξύ 1,87% και 2,73%) του πληθυσμού του δείγματος. Εάν εφαρμοστεί αυτό το ποσοστό στον συνολικό πληθυσμό που έφτασε μετά τις 25 Αυγούστου στους καταυλισμούς που κάλυψαν οι έρευνες, προκύπτει ότι ο αριθμός των Ροχίνγκια που πέθαναν τις πρώτες 31 ημέρες από την έναρξη των βιαιοπραγιών είναι μεταξύ 9.425 και 13.759, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 1.000 παιδιών κάτω των 5 ετών.

Οι έρευνες δείχνουν ότι ποσοστό τουλάχιστον 71,7% αυτών των θανάτων οφείλεται σε βία, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών κάτω των 5 ετών. Αυτό αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 6.700 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων 730 παιδιών. Το 69% των θανάτων εξαιτίας της βίας οφείλεται σε πυροβολισμό, το 9% σε εμπρησμό και το 5% σε ξυλοδαρμό. Στα παιδιά κάτω των 5 ετών που σκοτώθηκαν εκείνη την περίοδο, το 59% των θανάτων οφείλεται σε πυροβολισμό, το 15% σε εμπρησμό, το 7% σε ξυλοδαρμό και το 2% σε νάρκη.

«Είναι πιθανό οι πραγματικοί αριθμοί των θανάτων να είναι μεγαλύτεροι, καθώς δεν εξετάσαμε όλους τους καταυλισμούς προσφύγων στο Μπανγκλαντές, αλλά και επειδή οι έρευνες δεν περιλαμβάνουν τις οικογένειες που δεν κατάφεραν να φύγουν από τη Μιανμάρ» λέει ο Δρ Sidney Wong. «Ακούσαμε ιστορίες για ολόκληρες οικογένειες που χάθηκαν, που τις κλείδωσαν μέσα στο σπίτι τους και του έβαλαν φωτιά.»

«Αυτή τη στιγμή συνεχίζουν να διαφεύγουν άνθρωποι από τη Μιανμάρ στο Μπανγκλαντές. Όσοι καταφέρνουν να περάσουν τα σύνορα εξακολουθούν να αναφέρουν ότι υπέστησαν βία τις τελευταίες εβδομάδες» προσθέτει ο Δρ Sidney Wong. «Καθώς πολύ λίγες ανεξάρτητες οργανώσεις βοήθειας έχουν πρόσβαση στην επαρχία Maungdaw της πολιτείας Rakhine, ανησυχούμε για την τύχη των Ροχίνγκια που βρίσκονται ακόμη εκεί.»

Κατά συνέπεια, η υπογραφή συμφωνίας μεταξύ των κυβερνήσεων της Μιανμάρ και του Μπανγκλαντές για την επιστροφή των προσφύγων είναι πρόωρη. Οι Ροχίνγκια δεν θα πρέπει να εξαναγκαστούν να επιστρέψουν, ενώ πρέπει να δοθούν εγγυήσεις για την ασφάλεια και τα δικαιώματά τους προτού ξεκινήσουν συζητήσεις για μια τέτοια συμφωνία.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΗΡΕΙΣ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ

https://www.msf.org/sites/msf.org/files/coxsbazar_healthsurveyreport_dec2017_final1.pdf

https://www.msf.org/sites/msf.org/files/report-rohingyas-emergency-17-vf1.pdf

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΟ ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ξεκίνησαν να εργάζονται στο Μπανγκλαντές το 1985. Από το 2009, κοντά στον αυτοσχέδιο καταυλισμό του Kutupalong στην επαρχία Cox’s Bazar, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα λειτουργούν μια ιατρική δομή και μια κλινική που προσφέρουν ολοκληρωμένη βασική και επείγουσα φροντίδα υγείας, καθώς και εισαγωγές ασθενών και εργαστηριακές υπηρεσίες στους πρόσφυγες Ροχίνγκια και την τοπική κοινότητα. Για να ανταποκριθούν στην εισροή προσφύγων στο Cox’s Bazar, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν αυξήσει σημαντικά την παρουσία τους στην περιοχή και έχουν διευρύνει τα προγράμματά τους με αντικείμενο την ύδρευση, την αποχέτευση και τις υπηρεσίες υγείας για τον πληθυσμό των προσφύγων.

Ακόμη, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται στην παραγκούπολη του Kamrangirchar, στην Dhaka, την πρωτεύουσα, όπου πραγματοποιούν συνεδρίες ψυχικής υγείας, αναπαραγωγικής υγείας, οικογενειακού προγραμματισμού και προγεννητικής φροντίδας και υλοποιούν ένα πρόγραμμα εργασιακής υγείας για βιομηχανικούς εργάτες.