Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Πλημμύρες στην Αϊτή - Συνέντευξη με τον επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ
«Η μυρωδιά στους δρόμους είναι απλά αφόρητη. Όσο για τους ζωντανούς, μπορείς να δεις στα πρόσωπά τους πόσο απελπισμένοι είναι».
Ο Τζέικομπ Μαϊκέρε, ιατρικός συντονιστής των ΓΧΣ για την Αϊτή, ήταν την Τρίτη στο Γκονάιβες και έδωσε την ακόλουθη συνέντευξη.
Τι ήταν το πρώτο πράγμα που είδατε όταν φτάσατε στο Γκονάιβες;
«Χρειαστήκαμε μόλις 35 λεπτά για να φτάσουμε από το Πορτ-ο-Πρενς στο Γκονάιβες με ελικόπτερο. Κοιτώντας από πάνω, ήταν συγκλονιστικό να βλέπεις αυτήν την πόλη, ανάμεσα στη θάλασσα και τα βουνά, να είναι εντελώς πλημμυρισμένη. Στις στέγες των σπιτιών στέκονταν πλήθη ανθρώπων.
«Όταν προσγειωθήκαμε στο ουσιαστικά μοναδικό στεγνό σημείο στην πόλη, είδα ότι υπήρχαν άνθρωποι παντού. Η ομάδα μας εργαζόταν ήδη, φροντίζοντας τους ανθρώπους που τραυματίστηκαν κυρίως από τοίχους που έπεσαν ή στέγες που κατέρρευσαν.
Πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση στην ίδια την πόλη;
«Καθώς οδηγούσαμε προς το Κέντρο Υγείας του Ραμποτό, στα δυτικά της πόλης, το αυτοκίνητο βυθιζόταν σε βαθύ νερό. Ολόκληρη η πόλη είναι ακόμη καλυμμένη από τα νερά. Οι άνθρωποι άρχισαν να περπατούν στους δρόμους, μεταφέροντας αγαθά ή μια κατσίκα - η στάθμη του νερού, όμως, είναι ακόμη υψηλή. Υπάρχουν πολλά πτώματα και κουφάρια αγελάδων, κατσικιών και αλόγων. Υποθέτω ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί νεκροί κάτω από τη λάσπη και τα κατεστραμμένα σπίτια. Θα βρεθούν μόλις υποχωρήσουν τα νερά. Η μυρωδιά στους δρόμους είναι απλά αβάσταχτη. Όσο για τους ζωντανούς, μπορείς να δεις στα πρόσωπά τους πόσο απελπισμένοι είναι».
Πώς βοηθούν οι ΓΧΣ τον πληθυσμό;
«Από ιατρική άποψη, στο Γκονάιβες δε λειτουργεί τίποτε. Το νοσοκομείο πλημμύρισε και είναι γεμάτο λάσπη. Ένας θεός ξέρει τι απέγιναν οι ασθενείς που βρίσκονταν εκεί όταν ήρθαν τα νερά. Πήγαμε στο Δημαρχείο, ήταν κι αυτό γεμάτο λάσπη. Στον τρίτο όροφο, ένας ντόπιος γιατρός κατάφερε να πραγματοποιήσει τοκετό πάνω σε ένα ξύλινο τραπέζι!
«Οι ΓΧΣ άνοιξαν τώρα ένα Κέντρο Υγείας. Προτεραιότητά μας είναι η παροχή πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Θα φροντίσουμε επίσης ανθρώπους που έχουν υποστεί ψυχικό κλονισμό. Ωστόσο, η επόμενη μεγάλη μας ανησυχία είναι ο κίνδυνος της ελονοσίας και η πιθανή αύξηση των περιστατικών διάρροιας.
«Όλα τα χωράφια έχουν καταστραφεί και τρόφιμα δεν υπάρχουν. Γι' αυτό, φοβόμαστε ότι στο μέλλον μπορεί να υπάρξουν προβλήματα υποσιτισμού, κυρίως στα παιδιά».
