Λίμπεν, σύνορα Σομαλίας-Αιθιοπίας: «Μια μαρτυρία από το πεδίο δράσης»

Πώς ήταν το στήσιμο του προγράμματος στη νότια Αιθιοπία (έπειτα από τις αυξημένες ιατρικές ανάγκες που παρουσιάστηκαν όταν οι Σομαλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν μαζικά την Αιθιοπία;
Είναι, το λιγότερο, εντυπωσιακό να βλέπεις τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο σομαλικός πληθυσμός. Μιλώντας με τις μητέρες που καταφτάνουν στα νοσοκομεία για υποσιτισμένα παιδιά συνειδητοποιώ  απλά πόσο πλούσια και εύκολη ήταν και είναι η ζωή μου. Εκείνοι έχουν βιώσει  πείνα, καταπίεση και  συγκρούσεις για πολλά χρόνια, κατάφεραν να επιβιώσουν, αποφάσισαν τελικά να φύγουν από τη Σομαλία, όταν η κατάσταση έγινε επικίνδυνη για τη ζωή τους και μετά έπρεπε να κάνουν ένα επικίνδυνο οδικό ταξίδι για να φτάσουν σε μια χαοτική κατάσταση στην Αιθιοπία.

Την ίδια στιγμή είναι καλό να μπορείς να ρυθμίσεις τις δραστηριότητες τόσο γρήγορα και να βλέπεις τους ασθενείς να βελτιώνονται με το χρόνο. Το καλό με τη θεραπεία ενός  υποσιτισμένου παιδιού είναι ότι αν επιβιώσει, μεταμορφώνεται πολύ γρήγορα από ένα πολύ άρρωστο και αδύναμο, σε ένα γελαστό και παιχνιδιάρικο παιδί, κάτι που δίνει αξία στη δική μας σκληρή δουλειά.

Κάτω από ποιες συνθήκες δούλευες μαζί με την ομάδα σου;
Η περιοχή Λίμπεν έχει δύσκολο κλίμα: υψηλές θερμοκρασίες, δυνατούς ανέμους, πολλή άμμο και σκόνη, και έρημο γεμάτη από βραχώδεις επιφάνειες που κάνει δύσκολο το στήσιμο σκηνών, τις κατασκευές και τη λειτουργία ιατρικών υπηρεσιών. Την ίδια στιγμή, βέβαια, η ομάδα μπορούσε να επιστρέψει στο τέλος της μέρας στην εγκατάστασή μας στο χωριό, όπου οι σκηνές που κοιμόμασταν μας προστάτευαν λίγο από το αέρα, ενώ οι πρόσφυγες έπρεπε να μένουν στις σκηνές τους στην έρημο.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες;
Οι προκλήσεις είναι τεράστιες. Προσπαθούμε ακόμα να προσφέρουμε το ελάχιστο δυνατό στους πρόσφυγες για την επιβίωσή τους. Η υγεία και η διατροφική τους κατάσταση είναι εξαιρετικά εύθραυστη. Οι υπηρεσίες και οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων εξακολουθούν να μην είναι καλές: δεν υπάρχει επαρκής τροφή, νερό και στέγη και οι υγειονομικές συνθήκες είναι πολύ ανησυχητικές. Τα Ηνωμένα Έθνη, η κυβέρνηση της Αιθιοπίας και πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) εργάζονται σκληρά για να βελτιώσουν την κατάσταση, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν. Αυτή τη στιγμή δεν επικεντρωνόμαστε στο μέλλον των προσφύγων ή στην κοινωνική τους ευημερία, αλλά στην επιβίωσή τους τις επόμενες εβδομάδες.

Συνάντησα μια μητέρα τεσσάρων παιδιών-ηλικίας από 1 έως 7 ετών-στην προσωρινή κλινική μας στον προσφυγικό καταυλισμό Χιλογουέιν την πρώτη μέρα που αρχίσαμε τις δραστηριότητές μας. Το μεγαλύτερο από τα παιδιά ήταν μετρίως υποσιτισμένο ενώ όλα υπέφεραν από οφθαλμολογικές μολύνσεις. Η μητέρα μου είπε ότι έφυγε από το Κισμάγιο (Kismayo) της Σομαλίας πριν από 70 μέρες επειδή τα τέσσερα τελευταία κατσίκια της ψόφησαν και δεν είχε τρόπο πια να θρέψει τα παιδιά της. 

Μου είπε ότι τα παιδιά της υποσιτίστηκαν περισσότερο αφού έφτασε στην Αιθιοπία επειδή δεν υπήρχε αρκετή τροφή στον καταυλισμό διέλευσης. Ήταν ευτυχισμένη που είχε φτάσει επιτέλους στον προσφυγικό καταυλισμό, καθώς οι συνθήκες υγιεινής στον καταυλισμό διέλευσης ήταν πολύ κακές. Ένιωσα πολύ άσχημα που ως μέλος της διεθνούς κοινότητας δεν μπορέσαμε να τη βοηθήσουμε αδυνατώντας να της προσφέρουμε βοήθεια όταν έφτασαν στην Αιθιοπία. Την ίδια στιγμή ήταν αισιόδοξη και χαμογελούσε νιώθοντας ότι η κατάστασή της έχει βελτιωθεί. Ελπίζουμε να το επιβεβαιώσουμε.

Ποια βλέπεις ως τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι ΓΧΣ στο Λίμπεν;
Το μεγαλύτερο στοίχημα για τους ΓΧΣ είναι να επιβεβαιώσουμε ότι οι ιατρικές προμήθειες και το έμπειρο προσωπικό συνεχίζει να φτάνει στην ώρα του. Μέρος αυτού είναι και η δική μας διάθεση ανθρώπινου δυναμικού και φαρμάκων. Υπάρχουν ακόμα πολλοί κανόνες και κανονισμοί που θέτει η κυβέρνηση της Αιθιοπίας. Αυτό είναι κατανοητό αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να συμμορφωθεί κανείς  και κάποιες φορές παίρνει χρόνο.

Άλλες δραστηριότητες;
Οι κλινικές μας και  τα κέντρα υγείας στο Λίμπεν είναι προσιτές σε όλους , πρόσφυγες και ντόπιους κατοίκους. Προσπαθούμε να προσλάβομε περισσότερο ντόπιο προσωπικό αλλά δεν είναι πάντα δυνατό. Δεχόμαστε έντονες επικρίσεις ότι φέρνουμε έμπειρο προσωπικό από άλλες περιοχές της Αιθιοπίας ή  διεθνείς εθελοντές.

Οι υπηρεσίες και οι πόροι πηγαίνουν στους πρόσφυγες, ενώ ο ντόπιος πληθυσμός είναι επίσης αντιμέτωπος με τις συνέπειες της ξηρασίας. Πολλοί ζουν στη φτώχεια, κι επομένως, θέλουν να επωφεληθούν από όσα προσφέρουμε.

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ: Στηρίξτε την επείγουσα παρέμβαση των ΓΧΣ στη Σομαλια με μία δωρεά.