Εστέφανος Ντεμπάσου - Αντιμέτωποι με την επιδημία του Κάλα-Αζάρ στην Αιθιοπία

Πως έμαθες αρχικά για τους ΓΧΣ;
Πρώτα τους γνώρισα από το λογότυπό τους. Ρώτησα τους φίλους μου τι οργάνωση ήταν, όμως κανείς δεν ήξερε. Αργότερα είδα ότι ζητούσαν έναν υπεύθυνο κατασκευών. Έκανα αίτηση και με προσέλαβαν. Αργότερα συνέχισα με τη θέση του βοηθού εφοδιασμού.

Και γιατί διάλεξες τους ΓΧΣ; Είναι συνηθισμένο για έναν Αιθίοπα μηχανικό να εργάζεται για μία μη-κυβερνητική οργάνωση;
Όχι, δεν είναι πολύ συνηθισμένο. Κανονικά δεν είναι δύσκολο για έναν πολιτικό μηχανικό να βρει δουλειά στην Αιθιοπία. Οι περισσότεροι εργάζονται ως σύμβουλοι, φτιάχνοντας σχέδια. Και συνήθως εργάζονται μόνοι τους. Όμως για να μπορέσει κανείς να εργαστεί ως ανεξάρτητος μηχανικός, θα πρέπει πρώτα να έχει εργαστεί για τέσσερα χρόνια στο δημόσιο. Δεν μπορούσα να δουλέψω μέσα σε ένα γραφειοκρατικό περιβάλλον για τόσο μεγάλο διάστημα, ξοδεύοντας τέσσερα χρόνια από τη ζωή μου, κάνοντας ουσιαστικά τίποτα. Έτσι άρχισα να ψάχνω για κάποια οργάνωση που να εργάζεται στην περιοχή μου και να έχει μια δράση θετική για την κοινωνία. 

Η δουλειά των ΓΧΣ εκπλήρωσε τις προσδοκίες σου;
Ναι, είναι όπως τα είχα φανταστεί. Βλέπω ότι οι συνεργάτες μου είναι ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα της δουλειάς μου. Χρησιμοποιούν όλα όσα έχω κατασκευάσει ως μηχανικός. 

Τι πιστεύεις ότι μπορείς να προσφέρεις εσύ στην οργάνωση ως ντόπιος εργαζόμενος;
Πρώτα από όλα, προσπαθώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, καταλαβαίνοντας ότι το ντόπιο προσωπικό ωφελείται διπλά από την εργασία του εδώ. Πληρωνόμαστε για τη δουλειά μας και το όφελος της δουλειάς μας απευθύνεται στους ανθρώπους της κοινωνίας μας. Επίσης προσπαθώ να ενημερώσω τον κόσμο για τους ΓΧΣ, γιατί στην κοινωνία μου υπάρχουν αρκετά θέματα που αφορούν την οργάνωση. Για παράδειγμα, σε κάποιες αγροτικές περιοχές, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως αν περάσουν το δρόμο μπροστά από ένα άσπρο αυτοκίνητο, θα ζήσουν για πολλά χρόνια. Οι φίλοι μου με βλέπουν εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο να κυκλοφορώ φορώντας το μπλουζάκι των ΓΧΣ, όμως ποτέ δεν με ρωτάνε τί ακριβώς είναι αυτό. Επίσης, θα ήθελα να συμμετάσχω ως μέλος στην οργάνωση και να πληρώνω κάθε χρόνο συνδρομή.  

Γιατί είναι σημαντικό για σένα να γίνεις μέλος της οργάνωσης;
Η ομάδα εδώ μου έδειξε ότι τα χρήματα των ΓΧΣ δεν προέρχονται μόνο από πλούσια άτομα. Όλων των ειδών οι άνθρωποι συμμετέχουν στην οργάνωση και τα χρήματα πηγαίνουν σε όσους τα έχουν πραγματικά ανάγκη σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στην Αιθιοπία. Εδώ είδα τι μπορεί να γίνει για τους ανθρώπους και θέλω να βοηθήσω και άλλες χώρες. Είναι πολύ δύσκολο για ένα άτομο να συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο δολάρια, όμως για ένα εκατομμύριο άτομα είναι πολύ πιο εύκολο. 

Ποια ήταν η εμπειρία σου από την επιδημία της ασθένειας Κάλα-Αζάρ;
Ήταν η πρώτη φορά που εργάστηκα σε μία επείγουσα κατάσταση. Πέρσι είδα την επέμβαση των ΓΧΣ σε ένα ξέσπασμα μηνιγγίτιδας στην περιοχή, όμως μόνο ως παρατηρητής, καθώς υπεύθυνη για την επιδημία ήταν η Επείγουσα Ομάδα. Αυτή τη φορά είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω κι εγώ. Νομίζω ότι εμείς οι τεχνικοί πετύχαμε να κάνουμε καλή δουλειά. Καταφέραμε να διευκολύνουμε την κατάσταση για την ιατρική ομάδα και τους ασθενείς. Βλέπω όλη τη δουλειά που κάναμε μόνο μέσα σε δύο εβδομάδες (στο Κέντρο Υγείας του Αντίς Ζεμέν στήθηκαν πέντε σκηνές, σημεία ανεφοδιασμού νερού, αποχωρητήρια, μία περιοχή διαχείρισης των απορριμμάτων) και καταλαβαίνω ότι οι ασθενείς βρίσκονται σε καλά χέρια. Αυτό είναι μια μεγάλη ικανοποίηση.

Ήταν αυτή η πρώτη φορά που ήρθες σε άμεση επαφή με τόσους πολλούς ασθενείς;
Ναι, όλα αυτά ήταν καινούρια για μένα. Όταν βλέπω τόσους πολλούς ανθρώπους να βρίσκονται σε τόσο άσχημη κατάσταση, έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία αισθάνομαι όμορφα γιατί τουλάχιστον κάνω κάτι για να τους βοηθήσω. Από την άλλη όμως, νιώθω πολύ άσχημα, γιατί πρόκειται για τους δικούς μου ανθρώπους, τους αδερφούς μου και τις αδερφές μου, τις μητέρες μου και τους πατέρες μου. Όλα αυτά τα παιδιά με τις πρησμένες κοιλιές, ήταν ένα θέαμα καινούριο για μένα. Κατάγομαι από την πόλη και δεν είχα ξαναβρεθεί στις αγροτικές περιοχές. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ ανθρώπους να περπατούν για ώρες κουβαλώντας τους άρρωστους συγγενείς τους σε ένα κρεβάτι, προσπαθώντας να φτάσουν σε ένα νοσοκομείο.

Ποιες είναι οι πιο επείγουσες ανάγκες των ανθρώπων της περιοχής σου;
Όταν οι άνθρωποι δεν είναι υγιείς, δεν μπορούν να εργαστούν, δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένεια και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Επομένως το πιο σημαντικό για τους ανθρώπους είναι να είναι υγιείς, για να μπορέσουν να θρέψουν όλη την οικογένειά τους. Νομίζω ότι αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποι είναι να υπάρχει τουλάχιστον κάποιος που θα φροντίζει για τις πιο βασικές τους ανάγκες , κάποιος που θα ακούσει τη φωνή τους. Είναι αυτό που κάνουμε τώρα, στα Κέντρα Υγείας όπου εργαζόμαστε. Πιο πριν, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν σχεδόν καμία υποστήριξη.