Ελληνικό: Αγωνία και απογοήτευση για τους πρόσφυγες

Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ είναι από το Αφγανιστάν. Είναι πολιτικοί μηχανικοί, δάσκαλοι, κεραμοποιοί, οδηγοί φορτηγών, υπάλληλοι υποδοχής, ιδιοκτήτες καταστημάτων καφέ και μαθητές. Αφήνοντας πίσω τους συγκρούσεις και βία, όπως επίσης και τις περιουσίες τους, οι περισσότεροι έχουν διακινδυνεύσει τις ζωές τους για να φτάσουν εδώ, διασχίζοντας τα χιονισμένα βουνά του Αφγανιστάν, κρατώντας στα χέρια τους τα παιδιά τους, ενώ κρύφτηκαν από αστυνομία και ένοπλους άνδρες. Αφού διέσχισαν το Ιράν, πέρασαν τη θάλασσα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας σε αναξιόπιστες βάρκες από καουτσούκ.

Τα νέα διαδίδονται, σχηματίζεται ουρά

Τους προηγούμενους μήνες μία ιατρική ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που αποτελείται από μαίες, ψυχολόγους, υπεύθυνους προαγωγής υγείας, διαπολιτισμικούς μεσολαβητές, λειτουργεί στο Ελληνικό κινητές κλινικές, παρέχοντας περίπου 30 δωρεάν ιατρικές συνεδρίες καθημερινά. Τα νέα έχουν διαδοθεί μέσα  στον καταυλισμό  Οι άνθρωποι γνωρίζουν πότε έρχεται η ιατρική ομάδα και έχουν ήδη σχηματίσει  ουρά όταν τα οχήματα φτάνουν.

Καθώς ο διαπολιτισμικός μεσολαβητής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Mohammad περπατά ανάμεσα στις σκηνές που έχουν στηθεί εντός του γηπέδου, μία γυναίκα τον καλεί. «Χρειάζομαι βοήθεια σας παρακαλώ… Δεν μπορώ να υποφέρω άλλο αυτή την κατάσταση…» του λέει κλαίγοντας η Fahima. Αναζητώντας λίγη ιδιωτικότητα μέσα στη μικρή της σκηνή και κάτω από το γεμάτο αγάπη βλέμμα του συζύγου της, η Fahima λέει την ιστορία της.

«Οι Ταλιμπάν είπαν ότι θα μας σκότωναν όλους»

«Ζούσα στην Καμπούλ με τον άνδρα μου και τα τρία μας παιδιά. Ο αγαπημένος μου πατέρας εργαζόταν για μια αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία. Μία μέρα, καθώς κατευθυνόταν από την Καμπούλ στο Κανταχάρ, τον σταμάτησαν οι Ταλιμπάν. Τον αποκεφάλισαν. Ο σύζυγός μου εργαζόταν για έναν διεθνή μη-κυβερνητικό οργανισμό, και εξαιτίας αυτού λάβαμε μια επιστολή από τους Ταλιμπάν όπου μας έλεγαν ότι δεν είμαστε πλέον Μουσουλμάνοι και ότι θα μας σκοτώσουν όλους. Έτσι φύγαμε εσπευσμένα. Χρειάστηκε να αφήσω τη μητέρα μου πίσω, γιατί ήταν πολύ ηλικιωμένη για να ταξιδέψει. Νιώθω τόσο απελπισμένη. Έχω τρελαθεί. Γίνομαι βίαιη απέναντι στα παιδιά μου, απέναντι στον εαυτό μου…». Ο Mohammad κανονίζει να λάβει υποστήριξη η Fahima από έναν ψυχολόγο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Η ιστορία της Fahima είναι μόνο μία ανάμεσα σε πολλές και καθημερινά υπάρχει μία ουρά ανδρών, γυναικών και παιδιών που περιμένουν για μία πρόσωπο με πρόσωπο ατομική συνεδρία με τον ψυχολόγο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Βλέπουμε πολλούς ανθρώπους με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, κυρίως λόγω των τραυματικών τους εμπειριών», αναφέρει η ιατρική συντονίστρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Fouzia El Yaagoubi.  «Πολλοί από τους ασθενείς μας δέχθηκαν απειλές και αναγκάστηκαν να φύγουν εσπευσμένα. Πολλοί έχουν υποστεί σωματική βία ή έχουν δει μέλη της οικογένειάς τους να υφίστανται βία. Μερικοί ήταν θύματα διακίνησης ανθρώπων (trafficking) ή ενδοοικογενειακής βίας».

«Το γεγονός ότι οι άνθρωποι ζουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, σε συνωστισμένα μέρη, χωρίς ιδιωτικότητα και αξιοπρεπείς συνθήκες υγιεινής ή διατροφής, αυξάνει τη δυσφορία τους» σημειώνει η Fouzia. «Η έλλειψη συνεχούς και αξιόπιστης πληροφόρησης , επίσης κάνει τη ζωή τους έναν εφιάλτη, αφού δεν γνωρίζουν τι θα απογίνουν».

Γεννώντας σε μια σκηνή

Οι μαίες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα επίσης παρέχουν ιατρική φροντίδα σε γυναίκες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν δει γιατρό για μήνες. «Η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία είναι εξαιρετικά αναγκαία», λέει η Fouzia. Σχεδόν τέσσερις από τις πέντε ασθενείς μας έρχονται για γυναικολογική φροντίδα και οι περισσότερες υποφέρουν από σεξουαλικές μολύνσεις. Βλέπουμε επίσης έγκυες γυναίκες, που ο κύριος φόβος τους είναι να γεννήσουν σε μια σκηνή».