Αυξάνεται ο σοβαρός υποσιτισμός στα παιδιά στο Abs, στη βόρεια Υεμένη

Ο Hamdi αν και δεν έχει συμπληρώσει ακόμη τα δύο του χρόνια, νοσηλεύεται για δεύτερη φορά στο Νοσοκομείο Abs των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, στη βόρεια Υεμένη. Την πρώτη φορά ήταν πέντε μηνών. Τώρα, σχεδόν ένα χρόνο μετά, πάσχει από σοβαρό υποσιτισμό και πνευμονία. Τα βλέφαρά του είναι πρησμένα, έχει έναν μόνιμο βήχα και δυσκολεύεται να αναπνεύσει. Η οικογένειά του εδώ και έξι χρόνια ζει σε μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο, ενώ ο Hamdi ζει τον πόλεμο από τη στιγμή που γεννήθηκε.

Ο Hamdi είναι ένα από τα περισσότερα από εκατό παιδιά που έχουν περιθάλψει οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο Θεραπευτικό Επισιτιστικό Κέντρο στο Νοσοκομείων Abs από τις αρχές του έτους. Τα περισσότερα από αυτά είναι κάτω των πέντε ετών και όλα υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό. Παρατηρούμε πάντα μια αύξηση των περιστατικών στο νοσοκομείο αυτήν την περίοδο του χρόνου, αλλά αυτές τις μέρες η κατάσταση είναι χειρότερη: τα περιστατικά αυξάνονται κατά 41% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Είναι επώδυνο να βλέπεις τα παιδιά που εισάγονται στην πτέρυγα των 50 κλινών αυτής της απομακρυσμένης πόλης.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους βλέπουμε υποσιτισμένα παιδιά στα Abs, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς συνδέονται με τη βάναυση σύγκρουση που μαστίζει την Υεμένη από το 2015. Ο πόλεμος έχει αποδεκατίσει την οικονομία και οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να πληρώνουν τα τρόφιμα για να ταΐσουν τις οικογένειές τους ή τα καύσιμα για να μετακινηθούν, για να αναζητήσουν εργασία ή ιατρική περίθαλψη Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι – συμπεριλαμβανομένου του ιατρικού προσωπικού - δεν έχουν πληρωθεί εδώ και χρόνια. Οι τιμές αυξάνονται συνεχώς: χωρίς ανθρωπιστική βοήθεια, πολλές οικογένειες δεν θα είχαν καθόλου φαγητό.

Η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού της Υεμένης βασίζεται στην ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσει, αλλά παρά τις αδιαμφισβήτητες  ανάγκες, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δυσκολεύονται να προσεγγίσουν τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς. Η ανθρωπιστική ανταπόκριση για την Υεμένη δεν είναι σταθερή, είναι ανεπαρκής και υποχρηματοδοτούμενη.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργαζόμαστε στην περιοχή Abs για περισσότερα από πέντε χρόνια. Η λειτουργία υποστηρικτικών επισιτιστικών προγραμμάτων με συνέχεια και διάρκεια και η βελτίωση της πρόσβασης στο νερό, τόσο για τους καταυλισμούς των εκτοπισμένων όσο και για τις κοινότητες υποδοχής, θα μείωνε τον αριθμό των σοβαρά υποσιτισμένων παιδιών που φτάνουν στο νοσοκομείο. Αντ 'αυτού, ο αριθμός των ασθενών που περιθάλπουμε συχνά ξεπερνά τη δυνατότητα του νοσοκομείου να τους διαχειριστεί.

Ο υποσιτισμός εκθέτει τα παιδιά σε μια σειρά από δευτερογενείς ασθένειες, οι οποίες μπορεί να είναι θανατηφόρες εάν δεν αντιμετωπιστούν. Η διάρροια, η ιλαρά και οι αναπνευστικές λοιμώξεις ακούγονται σαν φυσιολογικές παιδικές ασθένειες για πολλά παιδιά σε όλο τον κόσμο, αλλά για παιδιά που είναι ήδη εξασθενημένα, που δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και δεν έχουν έγκαιρη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, μπορεί να έχουν απειλητικές συνέπειες για τη ζωή τους. Πολλές από τις επιπλοκές που αντιμετωπίζουμε, οι οποίες σχετίζονται με τον υποσιτισμό, θα μπορούσαν να αποφευχθούν με την παροχή βασικών υπηρεσιών σε επίπεδο πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης. 

Γνωρίζουμε, από τους χιλιάδες ασθενείς που περιθάλπουμε στο Νοσοκομείο Abs κάθε χρόνο, ότι η ιστορία του Hamdi, δυστυχώς, δεν είναι η μόνη. Τα παιδιά που περιθάλπουμε έχουν συνηθίσει να ακούν τους γονείς τους να ανησυχούν ασταμάτητα για την οικονομική κατάσταση: οι πατέρες εξαφανίζονται για μέρες αναζητώντας δουλειά, καύσιμα ή φαγητό. Οι μητέρες κάνουν ό,τι μπορούν για να ταΐσουν τις οικογένειές τους, αλλά παρ' όλες τις προσπάθειες, τα παιδιά πεινούν. Ενώ αυτή η πραγματικότητα παίρνει συχνά δημοσιότητα, στην πράξη λίγα πράγματα αλλάζουν.

O  κόσμος είναι απασχολημένος με πολλές άλλες προτεραιότητες, αλλά είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι κυβερνήσεις και οι ανθρωπιστικοί φορείς στον 21ο αιώνα δεν μπορούν να κάνουν περισσότερα για τα παιδιά στο Abs.

Οι άνθρωποι της Υεμένης εξωθούνται στα απόλυτα όριά τους. Ο πόλεμος έχει σκοτώσει περίπου 233.000 ανθρώπους από το 2015. Έχει εκτοπίσει εκατομμύρια άλλους, συχνά μάλιστα πολλές φορές. Έχει καταστρέψει τις υποδομές και ειδικότερα το σύστημα υγείας. Οι πολίτες της Υεμένης δεν μπορούν να συνεχίσουν έτσι. Οι αντιμαχόμενες πλευρές, και η ανθρωπιστική κοινότητα δωρητών και οργανώσεων, πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι οικογένειες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και βασικές υπηρεσίες και ότι η ανθρωπιστική βοήθεια φθάνει σε εκείνους που βρίσκονται σε οξεία ανάγκη. Τα παιδιά που θεραπεύουμε στο Νοσοκομείο Abs, τα οποία καταφέρνουν παρ’ όλες τις δυσκολίες να ξεπεράσουν τον σοβαρό υποσιτισμό, τις καρδιακές παθήσεις, την πνευμονία και άλλες σοβαρές ασθένειες, δεν πρέπει να υπονομευθούν  από εκείνους που έχουν τη δύναμη να βοηθήσουν.