fbpx Αϊτή: Κύμα βίας στο Πορτ-ο-Πρενς | msf.gr
prev
next

Γλώσσες

Είστε εδώ

Αϊτή: Κύμα βίας στο Πορτ-ο-Πρενς

96 άτομα με τραύματα από πυροβολισμούς περιέθαλψαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα  τις τελευταίες εβδομάδες

Pierre Fromentin/MSF

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι ανήσυχοι λόγω του τελευταίου κύματος βίας στο Port-au-Prince καθώς το προσωπικό τους έχει δεχτεί περισσότερους από 96 τραυματίες από πυροβολισμούς στις ιατρικές δομές τους από τις 24 Απριλίου.

Από τις 24 Απριλίου μέχρι τις 7 Μαΐου, οι συγκρούσεις μεταξύ ένοπλων ομάδων στο βόρειο τμήμα της πρωτεύουσας οδήγησαν σε μεγάλη εισροή τραυματιών στο νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Tabarre, μια από τις λίγες εναπομείνασες δομές στην περιοχή. «Ο αριθμός των εισαγωγών τραυματιών που πραγματοποιούνται ανά εβδομάδα τριπλασιάστηκε σε σύγκριση με τα μέσα Απριλίου, και οι περισσότερες από αυτές οφείλονται σε πολύ σοβαρά τραύματα από πυροβολισμούς που απαιτούν εκτεταμένη φροντίδα», δήλωσε ο Mumuza Muhindo, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Οι συγκρούσεις στους δρόμους είχαν δραματικές επιπτώσεις στην πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη. Στο βόρειο τμήμα της πόλης, το οποίο έχει πληγεί ιδιαίτερα από τη βία και έχει δει μια μεγάλη εισροή τραυματιών, πέντε ιατρικές δομές δεν λειτουργούσαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και δύο άλλα ιδιωτικά νοσοκομεία ανέστειλαν τις δραστηριότητές τους μετά την απαγωγή ενός από τους υπαλλήλους τους.

«Πήγα σε δύο νοσοκομεία πριν φτάσω στο νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Tabarre», εξήγησε μια γυναίκα με τραυματισμό στο πόδι, η οποία είναι τώρα ασθενής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Το ένα ήταν κλειστό, το άλλο δεν είχε τα μέσα να με φροντίσει. Έπρεπε να σκίσουν τα ρούχα τα δικά μου και του οδηγού της μοτοσικλέτας για να τα χρησιμοποιήσουν ως γάζες για να περιορίσουν την αιμορραγία.»

Τα οδοφράγματα στους δρόμους εμποδίζουν την κυκλοφορία των οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ασθενοφόρων. Χωρίς μεταφορικά μέσα, ορισμένοι ασθενείς έφθασαν  24 ώρες μετά τον τραυματισμό τους. Παρά την ανασφάλεια στην περιοχή, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αναγκάστηκαν να ανοίξουν βιαστικά το κέντρο έκτακτης ανάγκης τους στο Cité Soleil, Drouillard, όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είχαν σταματήσει να εργάζονται την 1η Απριλίου λόγω θεμάτων ασφαλείας.

«Η διατήρηση λειτουργικών ιατρικών δομών σε αυτές τις συνθήκες αποτελεί καθημερινή πρόκληση», δήλωσε ο Serge Wilfrid Ikoto, γιατρός αναφοράς των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο νοσοκομείο Tabarre. «Κάποιοι από το τοπικό ιατρικό προσωπικό μας δεν μπορούν να πάνε σπίτι. Διατρέχουν τεράστιο κίνδυνο κάθε φορά που μετακινούνται. Έχουμε οργανώσει 24ωρο κυλιόμενο ωράριο για να περιορίσουμε τις μετακινήσεις, αλλά μερικοί από αυτούς δεν έχουν επιστρέψει σπίτι τους για πολλές συνεχόμενες ημέρες.»

Στο Brooklyn, μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά, όλοι οι δρόμοι πρόσβασης αποκλείστηκαν στο αποκορύφωμα των συγκρούσεων, εκτός από τη θάλασσα. Ο πληθυσμός ήταν εγκλωβισμένος, καθώς κανείς δεν μπορούσε να εισέλθει ή να φύγει από τη γειτονιά χωρίς να γίνει στόχος. Ακόμη και το πόσιμο νερό έγινε σπάνιο, επειδή τα βυτία νερού που συνήθως προμηθεύουν αυτή τη γειτονιά δεν μπορούσαν να εισέλθουν ή να φύγουν.

Σε άλλες γειτονιές που επλήγησαν από ένοπλες συγκρούσεις, πολλοί άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και τώρα έχουν εκτοπιστεί.

«Έβαλαν φωτιά στο σπίτι μου, έχασα τα πάντα», δήλωσε μια νεαρή γυναίκα που νοσηλευόταν σε ιατρική μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μετά από πυροβολισμό στα πόδια. «Με στοιχειώνει η ιδέα να πρέπει να πάω και να ζήσω σε καταυλισμό εκτοπισμένων όταν βγω από το νοσοκομείο.»

Οι επαναλαμβανόμενες και εκτεταμένες βιαιοπραγίες παραλύουν το σύστημα υγείας στο Port-au-Prince. Οι ιατρικές δομές που λειτουργούν είναι υπερφορτωμένες από τις ανάγκες πολλών τραυματισμένων ασθενών, και υπάρχει μικρότερη δυνατότητα περίθαλψης νέων αλλά και των υφιστάμενων ασθενών.

«Ο πληθυσμός της Αϊτής βρίσκεται σε εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση», δήλωσε ο Mumuza Muhindo, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Οι οικογένειες που εκτοπίζονται από τη βία χρειάζονται βοήθεια καθώς το κόστος ζωής αυξάνεται μέρα με τη μέρα και η ποιοτική υγειονομική περίθαλψη είναι απρόσιτη. Μια μεγαλύτερη και καλύτερα προσαρμοσμένη ανθρωπιστική ανταπόκριση είναι αναγκαία.»