Αϊταρούν, Νότιος Λίβανος: Προσπαθώντας να φτάσουμε στα απομονωμένα χωριά

Μία ομάδα αποτελούμενη από ένα χειρουργό, το συντονιστή και τονεπικεφαλής της αποστολής αναχώρησε για τον πρώτο προορισμό, την ΜπεντΤζμπέιλ, όπου την προηγούμενη μέρα οι ΓΧΣ είχαν στείλει ήδη χειρουργικόυλικό. Δεν ήταν εύκολο να βρεθεί ένας ασφαλής δρόμος προς την πόλη. Οιδρόμοι είχαν βομβαρδιστεί νωρίτερα ή βρίσκονταν πολύ κοντά σε μέρη όπουσυνεχίζονταν οι βομβαρδισμοί. Αλλά οι δύο Λιβανέζοι οδηγοί δεν έδειχναν κανένα σημάδι φόβου και ήταν αποφασισμένοι να οδηγήσουν προς την «λάθος» κατεύθυνση. 

Μετάαπό 40 λεπτά η ομάδα έφτασε στην Τεμπνίν, μία πόλη με ένα μεγάλονοσοκομείο, που ακόμα λειτουργεί. Η Τεμπνίν είναι σημείο διέλευσης καισυνάντησης των αμάχων που φεύγουν από διάφορες περιοχές ελπίζοντας ναβρουν έναν τρόπο να φτάσουν στην Τύρο. Ηλικιωμένοι, γυναίκες καιπαιδιά περίμεναν για να βρουν ένα οποιοδήποτε διαθέσιμο μέσο μεταφοράςκαι να φύγουν από την περιοχή πριν ξαναρχίσουν οι αεροπορικές επιθέσεις. 

Απότην Τεμπνίν, η ομάδα συνέχισε για την Μπέντ Τζμπέιλ. Στο τοπικόνοσοκομείο συναντήθηκαν με τους Λιβανέζους γιατρούς, που ήταναπασχολημένοι περιθάλποντας τέσσερις τραυματίες. Η Μπεντ Τζμπέιλ έχειμετατραπεί σε πόλη φάντασμα, με κατεστραμμένα σπίτια, φορτηγά,αυτοκίνητα, όπου και αν κοιτάξεις. Οι ντόπιοι και κάποιοιδημοσιογράφοι είπαν στους ΓΧΣ ότι πολλοί τραυματίες ήταν εγκλωβισμένοικαι απομονωμένοι στο χωριό Αϊταρούν, τρία χιλιόμετρα ανατολικά απότην Μπεντ Τζμπέιλ. Εκείνο το πρωί, ο δρόμος που συνδέει το χωριό με τηνπόλη είχε κλείσει λόγω των βομβαρδισμών. 

«Έπρεπε νααποφασίσουμε μέσα σε λίγα λεπτά. Το Αϊταρούν είναι ένα χωριό πολύ κοντάστα σύνορα και έχει βομβαρδιστεί. Καμία ανθρωπιστική οργάνωση δεν είχεκαταφέρει να φτάσει στην περιοχή τις προηγούμενες μέρες», είπε ο Κρίστοφερ Στόουκς, επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ. «Αποφασίσαμενα πάμε, να περιθάλψουμε και να πάρουμε μαζί μας τους τραυματίες κάποιαστιγμή που θα έχουν σταματήσει οι βομβαρδισμοί».   

Ταδύο αυτοκίνητα των ΓΧΣ έφυγαν από την Μπεντ Τζμπέιλ για το Αϊταρούν.Στο δρόμο, η ομάδα είδε αυτοκίνητα γεμάτα με τρομοκρατημένους ανθρώπουςπου ανέβαιναν το λόφο εγκαταλείποντας την περιοχή. Φτάνοντας στο χωριό,η ομάδα είδε ότι τα περισσότερα σπίτια είτε είχαν υποστεί ζημιές απότους βομβαρδισμούς είτε είχαν καταστραφεί ολοσχερώς.

ΣτοΑϊταρούν, οι κάτοικοι πλησίασαν την ομάδα των ΓΧΣ και τους ζήτησαν ναπερισυλλέξουν τους τραυματίες από το χωριό. Οι ντόπιοι οδήγησαν τουςΓΧΣ από σπίτι σε σπίτι για να ψάξουν για τραυματίες. Ο Μαρσιάλ Λεντέκ,ο χειρουργός των ΓΧΣ, και η υπόλοιπη ομάδα ακολούθησαν τους κατοίκους.Δεν μπόρεσαν να βρουν κάποιον τραυματία. Οι άνθρωποι που είχαν τραυματιστεί είχαν ήδη πεθάνει, ή κατάφεραν να φύγουν, ή βρίσκονταν βαθιά θαμμένοι κάτω από τα χαλάσματα. 

Κάποιαστιγμή, τρεις ηλικιωμένες γυναίκες και ένας ανάπηρος άντρας βγήκαν απόένα υπόγειο. Εντελώς τρομοκρατημένοι, έτρεξαν προς το αυτοκίνητο τωνΓΧΣ εκλιπαρώντας τους να τους πάρουν μακριά από αυτό το μέρος. Λίγαλεπτά αργότερα περίπου 40 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και ηλικιωμένοι,άρχισαν να βγαίνουν μέσα από κατεστραμμένα κτίρια και να ζητούν απότους ΓΧΣ να τους πάρουν μαζί τους.  

Ενώ οχειρουργός έλεγχε αν υπήρχαν τραυματίες ανάμεσά τους, άρχισαν ναπέφτουν πύραυλοι πολύ κοντά στην περιοχή. Μαζί με μία ομάδαδημοσιογράφων και τρεις ντόπιους οδηγούς, η ομάδα των ΓΧΣ μπόρεσε να φτιάξει ένα κομβόι και να πάρει αυτούς τους ανθρώπους μακριά από το Αϊταρούν.Ο δρόμος της επιστροφής ήταν δύσκολος, αρκετές φορές τα αυτοκίνηταδυσκολεύονταν να περάσουν από τους κατεστραμμένους δρόμους, αλλά τελικάκατάφεραν να φτάσουν με ασφάλεια στην Μπεντ Τζμπέιλ. 

«Ήταναπίστευτο και σοκαριστικό να βλέπεις αυτές τις ηλικιωμένες γυναίκες ναβγαίνουν μέσα από κατεστραμμένα σπίτια, φωνάζοντας, κλαίγοντας,ζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια. Δεν μπορέσαμε να βρούμε κανέναντραυματία, αλλά η έντονη μυρωδιά των πτωμάτων βρισκόταν παντού τριγύρωμας», αφηγείται ο Λεντέκ.

Αργά το απόγευμα, η ομάδα των ΓΧΣ επέστρεψε με σχετική ασφάλεια στην Τύρο.