Aleppo's Reality: Daily Life under Barrel Bombs

Χαλέπι: Η καθημερινότητα κάτω από συνεχείς και απρόβλεπτους βομβαρδισμούς

«Η ζωή μας έχει γίνει αφόρητη, αλλά δεν έχουμε τη δυνατότητα φύγουμε. Είμαι από τους τυχερούς που εξακολουθούν να έχουν δουλειά στο Χαλέπι. Εκείνοι που μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά έχουν ήδη φύγει για την Τουρκία. Άλλοι έχουν κολλήσει σε καταυλισμούς στη συριακή πλευρά ή αναζητούν καταφύγιο όπου μπορούν, αρκεί να φύγουν από το Χαλέπι. Η καθημερινή ζωή είναι γεμάτη φόβο. Δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς, σε ποιόν να μιλήσεις. Η οικογενειακή ζωή καταρρέει. Τα ζευγάρια διαπληκτίζονται. Λίγα παιδιά πηγαίνουν ακόμα στο σχολείο. Είναι ανήσυχα και φοβισμένα. Το έγκλημα και οι λεηλασίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα στο Χαλέπι, ένα μέρος που μέχρι πρόσφατα ήταν ήρεμο και ασφαλές. Η κατάσταση είναι απρόβλεπτη. Βομβαρδισμοί μπορεί να συμβούν κάθε στιγμή. Η ζωή είναι αφόρητη».

Μαχμούντ*, κάτοικος του Αλ- Σαλάμ, Χαλέπι

«Μπορεί να κοιμάσαι. Ή να βρίσκεσαι καθοδόν για τα μαγαζιά. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεκινήσουν βομβαρδισμοί», λέει ένας εργαζόμενος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε ένα από τα νοσοκομεία που διαχειρίζεται η οργάνωση στη βόρεια Συρία. Η αναφορά αυτή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με τίτλο «Η καθημερινότητα κάτω από συνεχείς και απρόβλεπτους βομβαρδισμούς», έχει ως στόχο να αποτυπώσει τη φοβερή ανθρωπιστική κρίση που εξελίσσεται στο Χαλέπι και τις γύρω περιοχές, ιδίως από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2013, όταν οι συριακές δυνάμεις ξεκίνησαν εκστρατεία αεροπορικών βομβαρδισμών με βόμβες-βαρέλια σε αυτόν τον γεωστρατηγικό τομέα της χώρας.

Οι βόμβες-βαρέλια έχουν προκαλέσει χιλιάδες θανάτους και τραυματισμούς με καταστροφικές συνέπειες στις υποδομές και τα σπίτια. Καταρρίπτονται σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, απρόβλεπτα και χωρίς διακρίσεις, γεγονός που δημιουργεί κλίμα φόβου.

Πολλά από τα θύματα ακρωτηριάζονται. Το να χάσει κανείς ένα άκρο του σώματός του στο Χαλέπι είναι ιδιαίτερα τραυματικό, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα αναπηρικά καροτσάκια, ενώ οι συνθήκες πολέμου κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την προσαρμογή σε μια νέα ζωή. Επιπλέον, οι ελλείψεις σε ιατρικό εξοπλισμό και τα χαμηλά επίπεδα μετεγχειρητικής φροντίδας σημαίνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι γιατροί αναγκάζονται να προβούν σε ακρωτηριασμούς ενώ υπό άλλες συνθήκες το μέλος θα μπορούσε να έχει σωθεί.

Ωστόσο, η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη είναι πλέον αδύνατη λόγω της έλλειψης προμηθειών και εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού, καθώς οι ιατρικές υπηρεσίες για τους κατοίκους στο ανατολικό Χαλέπι έχουν μειωθεί σε εξαιρετικά ανησυχητικό επίπεδο. Από έναν εκτιμώμενο αριθμό 2.500 γιατρών που εργάζονταν στο Χαλέπι όταν ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες, σήμερα λιγότεροι από εκατό παραμένουν στις ιατρικές δομές που εξακολουθούν να λειτουργούν στην πόλη. Οι υπόλοιποι έχουν εγκαταλείψει, έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά ή έχουν γίνει πρόσφυγες στο εξωτερικό, έχουν απαχθεί ή σκοτωθεί.

Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί έχουν προκαλέσει ελλείψεις ηλεκτρικής ενέργειας, καταστροφές σπιτιών και υποδομών. Οι άνθρωποι αναζητούν πλέον νέους τρόπους θέρμανσης και η εκτεταμένη χρήση οικιακών καυσίμων έχει προκαλέσει σειρά από ατυχήματα, όπως εγκαύματα σε παιδιά. Η θεραπεία ανθρώπων που έχουν υποστεί εγκαύματα είναι ιδιαίτερα δύσκολη στις τρέχουσες συνθήκες του πολέμου με δεδομένη την έλλειψη ιατρικής φροντίδας στο Χαλέπι.

Οι εκστρατείες εμβολιασμού είναι επίσης απολύτως αναγκαίες, αλλά δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν στο ανατολικό Χαλέπι. Οι κανονικοί ρυθμοί της καθημερινότητας έχουν διακοπεί, οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, ενώ οι αγορές, τα σχολεία και κάθε μέρος όπου κυκλοφορούν πολίτες μπορούν να γίνουν στόχος βομβαρδισμών.

Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έχουν επίσης παρατηρήσει αύξηση των  επιπλοκών τοκετού που οφείλονται στην έκθεση των εγκύων σε συνθήκες έντονου άγχους, καθώς και στην έλλειψη προγεννητικής φροντίδας για την πρόληψη και τη θεραπεία των επιπλοκών, όπως η προεκλαμψία, η οποία με τη σειρά της αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού, αποβολής και χαμηλού βάρους νεογέννητων. Τα πρόωρα μωρά χρειάζονται ειδική νεογνική φροντίδα, σχεδόν ανύπαρκτη αυτή την περίοδο στο ανατολικό Χαλέπι.

Γειτονιές - φαντάσματα αποτελούν την αλληγορία της βίας και του εκτοπισμού. Από τους 97.000 Σύριους πρόσφυγες στη συνοριακή πόλη της Τουρκίας Κίλις, το 20%, δηλαδή 19.400 άνθρωποι, έφτασαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών. Όσοι μένουν πίσω είτε δεν διαθέτουν τα οικονομικά μέσα για να μετακινηθούν ή φοβούνται ότι θα λεηλατηθούν τα σπίτια τους.

Η ψυχολογική διάσταση του πολέμου είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Το Χαλέπι, το κάποτε γεμάτο ζωή οικονομικό κέντρο της Συρίας, τώρα είναι σχεδόν ερειπωμένο. Αποτελεί τη ζωντανή ιστορία της συλλογικής καθόδου προς το χάος. Ο καθένας έχει μια τραγική ιστορία να διηγηθεί. Ο πόλεμος έχει επηρεάσει τους πάντες: την οικογένεια, τους φίλους, τους οικείους.

*το όνομα έχει τροποποιηθεί