Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: Εκστρατεία εμβολιασμού στον μεγαλύτερο καταυλισμό εσωτερικά εκτοπισμένων της χώρας

Οι προετοιμασίες για την καμπάνια εμβολιασμού, αρχικά προγραμματισμένες  για τον επόμενο μήνα, επιταχύνθηκαν ύστερα από την παρουσία ύποπτων κρουσμάτων που απειλούσαν με επιδημία την κατασκήνωση, της οποίας ο πληθυσμός δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται από τον περασμένο Αύγουστο. Τις επόμενες μέρες θα εμβολιαστούν 16.000 παιδιά που ζουν στον καταυλισμό και περίπου 2.000 που ζουν με τις οικογένειές τους, τις λίγες που έχουν απομείνει ακόμα στα σπίτια τους στο Μπατανγκάφο.
Το περασμένο καλοκαίρι, μερικές εκατοντάδες ανθρώπων εγκαταστάθηκαν εκεί, μεταξύ του νοσοκομείου και των κεντρικών γραφείων των διεθνών οργανώσεων, αναζητώντας προστασία μετά από μια σειρά ενόπλων επιθέσεων στην πόλη. Η έλλειψη ασφάλειας και οι συνεχόμενες λεηλασίες και επιθέσεις από ένοπλες ομάδες οδήγησαν όλο και περισσότερους κατοίκους του Μπατανγκάφο να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν σε υποτυπώδεις καλύβες στον καταυλισμό.  Σήμερα οι περισσότερες γειτονιές της πόλης μοιάζουν εγκαταλελειμμένες.
Οι κάτοικοι της περιοχής ενώνονται  με έναν αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων από τις γύρω περιοχές, όπου εκτός από την στρατιωτική βία  αντιμετωπίζουν επίσης επιθέσεις από νομαδικές φυλές του βορρά. Η παραδοσιακή άφιξη των βοσκών μετά το τέλος της περιόδου των βροχών, περίπου το Νοέμβριο, πάντα προκαλούσε τριβές με τους ντόπιους, κυρίως με όσους ασχολούνται με τη γεωργία. Αλλά οι συγκρούσεις στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό ώστε χιλιάδες ανθρώπων να αναγκάζονται να φύγουν εξαιτίας των ενόπλων ομάδων των νομάδων, οι οποίοι εμπλέκονται στο φαύλο κύκλο της βίας που μαστίζει τη χώρα ελλείψει  διεθνών ειρηνευτικών λύσεων.
Η συνεχής αύξηση των εκτοπισμένων στον καταυλισμό του Μπαταγκάνφο, αρχικά χωρητικότητας 12.000 ατόμων, ευθύνεται για την επέκτασή της σε περιοχή περίπου 2 τετραγωνικών χιλιομέτρων, γεγονός το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο για την υγεία του εκτοπισμένου πληθυσμού. «Ο υπερπληθυσμός είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τυχόν εμφάνιση ασθενειών στην κατασκήνωση», αναφέρει η Carmen Terradillos, ιατρική συντονίστρια των MSF στο Μπατανγκάφο. «Εκτός από τον εμβολιασμό, ενισχύουμε τους ανθρώπινους πόρους του νοσοκομείου μας σε περίπτωση αύξησης των επισκέψεων. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει μεγάλη αύξηση, εν μέρει επειδή η βασική προτεραιότητα  για τις περισσότερες οικογένειες είναι να εξασφαλίσουν την τροφή της ημέρας. Αν κάποιος είναι άρρωστος δεν τον φέρνουν στο γιατρό παρά μόνο όταν η κατάσταση του γίνει σοβαρή». Προκειμένου να αποτρέψουμε αυτήν την κατάσταση, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ενισχύουμε τις δράσεις προαγωγής υγείας ανάμεσα στους εκτοπισμένους πληθυσμούς ενώ το ιατρικό προσωπικό θα ξεκινήσει επιδημιολογικό έλεγχο στον καταυλισμό.
Οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί δεν σταματούν να επαναλαμβάνουν ότι δεν θα φύγουν από την κατασκήνωση όσο δεν νιώθουν ασφάλεια, ακόμα και όταν η περίοδος των βροχών φτάσει, σε περίπου 2 μήνες. Οι καλύβες δεν είναι κατασκευασμένες για βροχή και πολλές από αυτές βρίσκονται σε περιοχές όπου το νερό λιμνάζει. «Θα θέλαμε να φύγουμε, θέλουμε να επιστρέψουμε σπίτια μας, αλλά αν δεν υπάρχει ασφάλεια, θα μείνουμε εδώ και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να αυξήσουμε την ανθεκτικότητα στις καλύβες μας. Δεν θα φύγουμε», λέει η Brigitte Befio, μια γυναίκα που ζει για μήνες στην κατασκήνωση με τον άντρα της και την οικογένεια της.
«Δεν θα μετακινηθούμε μέχρι τα στρατεύματα που μας επιτέθηκαν να αφοπλιστούν εξολοκλήρου», τονίζει η Lea Nufokio. Είναι 59 ετών και δεν μπορεί να θυμηθεί τέτοιο επίπεδο βίας στη χώρα.  Εδώ και δύο χρόνια αντιμετωπίζει επιθέσεις από όλες τις ένοπλες ομάδες, μαζί με  περίπου 100 άτομα από το χωριό της κοντά στην Καμπακότα, 50 χιλιόμετρα δυτικά  του Μπατανκάφο. «Δεν θα φύγουμε από εδώ μέχρι να τους πάρουν τα όπλα», προσθέτει εμφατικά.
Η άφιξη δεκάδων ανθρώπων σε καθημερινή βάση από τα περίχωρα του Μπατανγκάφο  δείχνει ξεκάθαρα πως η ανασφάλεια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα  λειτουργούν πέντε κέντρα υγείας γύρω από αυτό το χωριό,  αλλά η έλλειψη ασφάλειας κάνει αδύνατη τη διαχείρισή τους και στερεί χιλιάδες κόσμο από τη βασική ιατρική βοήθεια. «Αυτοί οι άνθρωποι είναι σε ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση, ακόμη χειρότερη από αυτούς που βρίσκονται στον καταυλισμό. Δεν έχουν πραγματικά τίποτα», αναφέρει η Terradillos. «Εάν δεν υπάρχει ασφάλεια στους δρόμους, δεν μπορούμε να παρέχουμε την απαραίτητη ιατρική φροντίδα», προσθέτει η Stella Aprile, αναπληρώτρια επικεφαλής  της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη χώρα. Εξηγεί πως στο βόρειο τμήμα της χώρας  μπορεί να βρει κάποιος «όλους τους τύπους ασθενειών που υπάρχουν στη χώρα, όπως ελονοσία, μολύνσεις του αναπνευστικού, επιπεφυκίτιδα. Δεν υπάρχει καμία διάγνωση και καμία φροντίδα αν δεν παρέμβουμε εμείς».