fbpx Επιστροφή στο Γκαλκάγιο της Κεντρικής Σομαλίας | msf.gr
prev
next

Γλώσσες

  • English
  • Ελληνικά

Είστε εδώ

Επιστροφή στο Γκαλκάγιο της Κεντρικής Σομαλίας

© Espen Rasmussen Μαρτυρία - Ενώ οι τίτλοι τωνειδήσεων μιλούν για μια νέα αβέβαιη κατάσταση στη Σομαλία μετά τηνανάληψη της εξουσίας από τη Μεταβατική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και ταΑιθιοπικά στρατεύματα, οι ΓΧΣ στέλνουν το διεθνές προσωπικό τους πίσωστη χώρα. Στις 4 Ιανουαρίου 2007, μια τριμελής ομάδα των ΓΧΣ επέστρεψε στη μικρή πόλη του Γκαλκάγιο, στην κεντρική Σομαλία.
Ο βοηθός επικεφαλής της αποστολής Ρέσμα Αντάτια μας δίνει την εικόνα της παρούσας κατάστασης στο Γκαλκάγιο.

«Οι συμπλοκές μεταξύ της Μεταβατικής Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και τωνΑιθιοπικών στρατευμάτων από τη μια πλευρά και των Σομαλών Ισλαμιστώναπό την άλλη, έλαβαν χώρα σε τρία χωριά ακριβώς έξω από το Γκαλκάγιο.Οι κάτοικοι των χωριών βρήκαν καταφύγιο στην πόλη, οι περισσότεροι πριντην έναρξη της συμπλοκής, και φαίνεται ότι υπήρξαν πολύ λίγες απώλειεςαμάχων. Προς το παρόν, η κατάσταση φαίνεται σταθερή και οι άνθρωποιελπίζουν ότι οι συνθήκες ζωής τους θα βελτιωθούν. Επίσης παρατηρήσαμεμία μεγάλη αλλαγή: είναι πολύ πιο εύκολο πλέον για τους ανθρώπους ναμετακινηθούν από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη σε σχέση μεπριν.» 

Η μέσα γραμμή

«Επί χρόνια, το Γκαλκάγιο ήταν κυριολεκτικά κομμένο στα δύο. Δύοδιαφορετικές φυλές έλεγχαν η καθεμιά διαφορετικό τμήμα της πόλης.Παρόλο που δεν υπήρχαν πραγματικά διακριτά όρια, όλοι ήξεραν πούβρισκόταν «η γραμμή» και οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να μετακινηθούνελεύθερα μεταξύ βορρά και νότου. Η διαφορά μεταξύ των δύο τμημάτωνείναι ακόμα ξεκάθαρη. Στο βόρειο τμήμα υπάρχουν πολύ περισσότερεςεταιρίες, συμπεριλαμβανομένων και εταιριών κινητής τηλεφωνίας καιδορυφορικής τηλεόρασης, ξενοδοχεία και ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Στονότιο τμήμα δεν βλέπεις τίποτα παρόμοιο. Παρόλο που η γραμμή αυτή δενήταν ορατή, υπήρχε στο μυαλό των ανθρώπων.»

Μηδενικές υποδομές υγείας
«Αυτό που οι άνθρωποι στο Γκαλκάγιο χρειάζονται περισσότερο, είναι αυτόπου χρειάζεται όλη η χώρα: σταθερότητα και ασφάλεια, ελευθερίακινήσεων, κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές υγείας. Το νοσοκομείο και τοκέντρο θεραπευτικής σίτισης των ΓΧΣ στο Γκαλκάγιο αποτελούν τις μόνεςδομές υγείας σε μια ακτίνα 700 χιλιομέτρων περίπου. Τα βασικάπροβλήματα υγείας είναι ο υποσιτισμός, η φυματίωση και οι διαρροϊκέςασθένειες. Η μέριμνα μητρότητας είναι επίσης ένα μεγάλο ζήτημα. ΗΣομαλία δεν έχει πρακτικά καθόλου ιατρικές υποδομές και η μόνη δωρεάνιατρική περίθαλψη παρέχεται από οργανισμούς όπως οι ΓΧΣ.»

Αφοσίωση και υπερηφάνεια

«Εξαιτίας της ανασφάλειας, δεν μπορέσαμε να γυρίσουμε στο πρόγραμμά μαςγια πάνω από 3 μήνες. Σε αυτό το διάστημα, οι Σομαλοί γιατροί μας, οινοσοκόμες και το υπόλοιπο προσωπικό - με την υποστήριξη του ιατρικούσυντονιστή των ΓΧΣ που έμεινε στο Ναϊρόμπι - συνέχισαν τις εργασίεςτους. Είναι πολύ αφοσιωμένοι στην παροχή ιατρικής περίθαλψης στουςσυμπατριώτες τους και πολύ υπερήφανοι για τη δουλειά τους. Σε μιασυνηθισμένη μέρα, περιθάλπουν περίπου 150 εξωτερικούς ασθενείς,φροντίζουν 20 ασθενείς στο νοσοκομείο, 40 στο κέντρο θεραπευτικήςσίτισης και περίπου 15 παιδιά στην παιδιατρική πτέρυγα. Κατά τηδιάρκεια των συγκρούσεων, το προσωπικό των ΓΧΣ περιέθαλψε και ανθρώπουςπου επλήγησαν από τη βία. Συγκεκριμένα στο Νότιο Γκαλκάγιο, ήρθαν στονοσοκομείο 19 τραυματίες. «Δεν είναι εύκολο να παρέχεις ιατρικέςυπηρεσίες σε ένα περιβάλλον που διαρκώς αλλάζει, ιδιαίτερα όσον αφοράσε θέματα ασφάλειας. Αλλά αποδείξαμε ότι είναι δυνατό κι ελπίζω ότι καιάλλοι οργανισμοί θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μας.»

Σομαλία
Η Σομαλία διατελεί πρακτικά χωρίς κεντρική κυβέρνηση από την πτώση τουSiad Barre το 1991. Από τότε, οι συνεχόμενες εσωτερικές διαμάχες τωνφυλών και οι μεταβαλλόμενες συμμαχίες έχουν κάνει τη χώρα μια από τιςπιο δύσκολες στον κόσμο από πλευράς παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας.Έχουν επίσης καταστήσει τη Σομαλία μια χώρα με μερικούς από τουςχειρότερες δείκτες υγείας στον πλανήτη. Σύμφωνα με τις διαθέσιμεςστατιστικές των Ηνωμένων Εθνών, πάνω από το ¼ των παιδιών της Σομαλίαςπεθαίνουν πριν συμπληρώσουν το 5ο έτος της ηλικίας τους, και τοπροσδόκιμο ζωής όσων επιβιώνουν είναι μόλις τα 44 έτη. 

Οι Σομαλοί Ισλαμιστές (Ηνωμένα Ισλαμικά Δικαστήρια), οι οποίοι μέχριτον περασμένο Σεπτέμβρη έλεγχαν τις περισσότερες μεγάλες πόλεις στηχώρα, παρείχαν ένα επίπεδο σταθερότητας στις περιοχές της Σομαλίας πουήταν εντελώς απρόσιτες για τους εργαζομένους διεθνών ανθρωπιστικώνοργανώσεων για περισσότερο από μια δεκαετία. Στις αρχές του 2006, οιΓΧΣ κατάφεραν να ξεκινήσουν 2 μεγάλα προγράμματα στην επαρχία τουΓκαλγκαντούντ, μια περιοχή που δεν διέθετε σχεδόν καθόλου ιατρικήπερίθαλψη από τις αρχές του 1990.