Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Μια συνηθισμένη μέρα στη Νιγηρία
του Σπύρου Τουφεξή, νοσηλευτή,
Νιγηρία 2003
{mosimage} Η μέρα μας στην αποστολή στη Νιγηρία ξεκινά στις 7:30 το πρωί. Γεμίζουμε τη βάρκα με καύσιμα, νερό, προμήθειες σε τρόφιμα, κουνουπιέρες, φάρμακα, όλο τον απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό καθώς και υπολογιστές, γεννήτρια, δορυφορικά τηλέφωνα -σε περίπτωση που έχουμε κάποιο επείγον.
Το «ταξίδι» μας στα χωριά της ζούγκλας ξεκινά γύρω στις 9:00. Χρειάζεται να περάσουμε από τα αστυνομικά πλοιάρια που περιπολούν το ποτάμι, οπλισμένα «μέχρι τα δόντια» για να αντιμετωπίζουν τους πειρατές του ποταμού αλλά και τις ένοπλες ομάδες. Συνήθως δε συναντάμε πειρατές αλλά η μηχανή της βάρκας μας χαλάει συχνά -τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα! Όπως συνέβη και σήμερα άλλωστε...
Έτσι, αντί για 4 ώρες που απαιτούνται μέχρι τη Λόμπια, χρειάστηκε να ταξιδέψουμε 7! Φτάσαμε στο χωριό κάτω από καταρρακτώδη βροχή. Ήταν περασμένη η ώρα για να πάμε στο Κέντρο Υγείας κι έτσι τακτοποιηθήκαμε στο μικρό σπίτι που νοικιάζουμε.
Το Κέντρο Υγείας της Λόμπια, αν και σχετικά μεγάλο ήταν εντελώς άδειο πριν αρχίσουν την παρέμβασή τους οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Τώρα υπάρχουν αρκετά φάρμακα και ιατρικός εξοπλισμός, κλίβανος αποστείρωσης, εργαστήριο. Βέβαια αυτό που απουσιάζει είναι το προσωπικό! Δύο νοσηλευτές κι ένας γιατρός που εξυπηρετούν το συγκεκριμένο Κέντρο Υγείας, δεν είναι ποτέ παρόντες! Όπως καταλαβαίνετε, οι εθελοντές των ΓΧΣ πρέπει να φροντίσουν τους ασθενείς, να διανείμουν τα φάρμακα, να κάνουν τις εργαστηριακές εξετάσεις κλπ.
Οι περισσότεροι ασθενείς υποφέρουν από ελονοσία και μόνο οι ΓΧΣ σε όλη τη Νιγηρία διανέμουν τα νέα και περισσότερο αποτελεσματικά φάρμακα κατά της ασθένειας.
Ξανά πίσω στο Κέντρο Υγείας. Έχει φτάσει απόγευμα, οι ασθενείς εξακολουθούν να καταφτάνουν και η βροχή μαίνεται ασταμάτητα. Αφήνω τους συναδέλφους μου για να ξεκινήσω την εκπαίδευση υγείας στο χωριό. Με αυτή τη βροχή, μόνο 25 άνθρωποι μαζεύτηκαν για να ακούσουν σχετικά με την ελονοσία και τη μετάδοσή της.
Αγωνιζόμαστε να εξηγήσουμε στους ασθενείς ότι η ελονοσία μεταδίδεται από τα κουνούπια κι όχι από το φαγητό, τη ζέστη ή τη σεξουαλική επαφή. Μετά την εκπαίδευση πηγαίνουμε από καλύβα σε καλύβα μοιράζοντας ειδικά ενημερωτικά φυλλάδια. Μέσα σε 2 ώρες, κάτω από καταρρακτώδη βροχή, τσαλαβουτώντας μέσα στις λάσπες καταφέρνουμε να μοιράσουμε φυλλάδια σε 150 νοικοκυριά. Με το νερό να μας φτάνει μέχρι τον αστράγαλο, αποφασίζουμε να επιστρέψουμε πίσω στο Κέντρο Υγείας.
Εάν πιστεύετε ότι αυτή είναι μια ειδική μέρα στην αποστολή, κάνετε λάθος. Είναι μια συνηθισμένη μέρα στο δέλτα του Νίγηρα, στην αποστολή των ΓΧΣ, στα περισσότερα χωριά της Αφρικής και στο φτωχό κόσμο, γενικότερα. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχουμε πολύ χρόνο να σκεφτόμαστε γιατί θύμωσε ο φίλος μας, ή τι θα δούμε στην τηλεόραση, ή τι θα φορέσουμε το βράδυ!
