Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Βασίλης Βασιλικός - «Το πρόσωπο είναι σπαθί»
Βασίλης Βασιλικός,
λογοτέχνης
{mosimage} Με ενεργή και αξιόλογη πορεία στα ελληνικά γράμματα - σε μια εποχή που χιλιάδες τίτλοι κατακλύζουν τις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Το γράμμα Ζ ήρθε να ταυτιστεί με τη μετέπειτα πορεία του όσο κι αν αυτή περιπλανήθηκε και εξαπλώθηκε και σ' άλλους χώρους. Σήμερα, ο Βασίλης Βασιλικός είναι πρεσβευτής της UNESCO, γράφει καινούργια βιβλία, αρθρογραφεί και εξακολουθεί να αναλαμβάνει το ρίσκο πρωτοβουλιών στον ευρύτερο κοινωνικό τομέα. Η πρόσφατη εμπλοκή του στην υποστήριξη του Συλλόγου Φίλων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Ελλάδας, μας δημιούργησε την ανάγκη να τον ρωτήσουμε περισσότερα. Κι αυτό κάνουμε...
Γιατί θελήσατε να γίνεται ο 100.001 συνδρομητής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Ελλάδας;
«Διότι από τότε που γνώρισα την αντιπροσωπεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που είχε έρθει στο Παρίσι, εντυπωσιάστηκα από την ειλικρίνεια του βλέμματος και από τη σεμνότητά τους. Ήξερα για την οργάνωση, αφηρημένα. Το πρόσωπο είναι σπαθί».
Ως Έλληνας του εξωτερικού, πώς ερμηνεύετε τη διχοτόμηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον πόλεμο στο Κόσσοβο;
«Δεν υπήρξε δυστυχώς, διχοτόμηση, όπως λέτε. Υπήρχε με ομοφωνία για το δίκιο του ενός, με ελάχιστες μοναχικές φωνές σαν εξαίρεση του κανόνα. Αυτό μας ενόχλησε πολύ, εμάς τους Έλληνες του εξωτερικού, γιατί ξέραμε ότι υπήρχε και η άλλη άποψη».
Πιστεύετε ότι υπάρχει ένα είδος συνέχειας ανάμεσα στους προσωπικούς αγώνες του ΄60 και τους σύγχρονους αγώνες στο πεδίο του ανθρωπισμού;
«Υπάρχει. Γιατί είναι το ίδιο. Κι εκείνοι (του '60) ήταν ανθρωπιστικοί αγώνες, κι αυτοί του '90 είναι και πολιτικοί».
Ως πρέσβης της UNESCO στην Ελλάδα, ποια θεωρείτε ότι είναι η ουσία της αποστολής που έχετε επιφορτισθεί;
«Η ουσία της αποστολής είναι να υπάρχει η χώρα μας δια της φωνής των εμπειρογνωμόνων, των επιτροπών, παρούσα στο πολυδιάστατο αυτό οργανισμό που αλλάζει συν το χρόνω αποστολή».
Τι δρόμοι ανοίγονται για τη χώρα μας μέσα από τη δράση πνευματικών ανθρώπων στους κόλπους οργανισμών όπως η UNESCO;
«Η χώρα μας, όπως ξέρετε, έχει πολύ αξιόλογες μονάδες στις τέχνες και στις επιστήμες. Όμως, ένα κράτος ανεπαρκές δεν μπορεί να τις αξιολογήσει. Έτσι, αξιοποιούν αυτοί το ταλέντο τους προς χάριν της Ελλάδας».
Έχετε δεχθεί να στηρίξετε τη δημιουργία ενός Συλλόγου Φίλων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Ελλάδας στη Γαλλία που θα συσπειρώσει γύρω του διαφορετικές φωνές. Πως αντιλαμβάνεστε την εμπλοκή σας σε αυτήν τη δράση;
«Οι Σύλλογοι Φίλων κάποιου οργανισμού ή ιδρύματος είναι μια προστατευτική ασπίδα κι ένας πολλαπλασιαστής της εμβέλειας του οργανισμού ή του ιδρύματος αυτού. Κάπως έτσι, αντιλαμβάνομαι την εμπλοκή μου».
Πιστεύετε ότι είναι σημαντική μια τέτοια πρωτοβουλία και γιατί;
«Πιστεύω ότι είναι σημαντική, γιατί το «εσωτερικό πραξικόπημα» που έγινε στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα Ελλάδας, είχε μια από τις τρεις αφετηρίες του και στη Γαλλία. Οπότε, η δουλειά εδώ χρειάζεται».
«Η μνήμη επιστρέφει με λαστιχένια πέδιλα». Τι σημαίνει αυτός ο τίτλος για εσάς;
«Είναι στίχος από ένα νεανικό μου ποίημα. Προηγουμένως είχα σαν τίτλο «Ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις», για το ίδιο βιβλίο. Αλλά βγήκαν κάτι άλλα βιβλία με τίτλο «ηλιοβασιλέματα» και τον αντικατέστησα την τελευταία στιγμή».
Οι μνήμες, τι κομμάτι διεκδικούν στη ζωή σας;
«Διεκδικούν το κομμάτι του μέλλοντος που ακόμα πέφτει».
Θα ήσασταν ευγνώμων εάν στο δρόμο σας συναντούσατε...
«... το Γιώργο Χειμωνά».
