Αιθιοπία: οι ΓΧΣ αντιμετωπίζουν μία επιδημία χολέρας στην Αμάρα

Αλλά και γαστρεντερίτιδες, πνευμονίες. Λιγότερο εξωτικές οι τελευταίες που όμως σκοτώνουν το ίδιο, ίσως και πιο μαζικά.  Ο Γιάννος Ορφανός, γιατρός, είναι ένας από τους εθελοντές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που μόλις επέστρεψε από την Αιθιοπία όπου βρισκόταν τους τελευταίους δύο μήνες για την αντιμετώπιση μίας επιδημίας χολέρας στη χώρα.

Πότε ξέσπασε επιδημία χολέρας στην Αιθιοπία;
Τα πρώτα κρούσματα στη χώρα σημειώθηκαν τον Απρίλιο και οι ΓΧΣ κινητοποιήθηκαν άμεσα. Στην περιοχή που παρεμβαίνουμε, στην Αμάρα, η επιδημία ξέσπασε στα μέσα Σεπτέμβρη. Η χολέρα δεν είναι ενδημική στην Αιθιοπία και τώρα πρόσβαλε τις αγροτικές περιοχές.

Ποια ήταν η κατάσταση των ανθρώπων που έφθαναν να νοσηλευτούν;
Οι ασθενείς έφθαναν στο Κέντρο Υγείας αφυδατωμένοι, τελείως αδύναμοι και με μάτια βαθουλωμένα. Συχνά χρειαζόταν να τους μεταφέρουν συγγενείς πάνω σε αυτοσχέδια φορεία περπατώντας μία ολόκληρη μέρα. Δεν αρκούσε παρά να σου πουν τα συμπτώματα από τα οποία υπέφεραν για να καταλάβεις ότι έχεις να κάνεις με χολέρα. Οι διάρροιες και οι εμετοί τούς είχαν κυριολεκτικά αφυδατώσει. Οι συνθήκες περίθαλψης πριν φτάσουν οι ΓΧΣ ήταν τραγικές. Έβλεπες ανθρώπους ξαπλωμένους στο χώμα, τον έναν πάνω στον άλλον. Αντί κλινικής, ένα κομμάτι πανί στηριγμένο σε τέσσερις πασσάλους στη μέση του πουθενά και οι ασθενείς με τους ορούς εκτεθειμένοι στον ήλιο και τη βροχή. Καταφέραμε να τους δώσουμε ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες φροντίδας.

Πώς ανταποκρίθηκαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα;
Αμέσως μόλις διαπιστώθηκαν τα πρώτα περιστατικά στα μέσα Σεπτέμβρη, μία ομάδα μας που ήταν ήδη στην Αιθιοπία για άλλα προγράμματα των ΓΧΣ, ξεκίνησε διερευνητική αποστολή για να καταγράψει τις ανάγκες. Στην περιφέρεια της Αμάρα και σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, στήσαμε Κέντρα Θεραπείας για την αντιμετώπιση της χολέρας. Για να ελέγξεις και να περιορίσεις την εξάπλωση αυτής της επιδημίας είναι σημαντικό να απομονώσεις τους ασθενείς, να τους παράσχεις άμεση θεραπεία για να καταφέρουν να επιβιώσουν και να εκπαιδεύσεις τον πληθυσμό να τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Τους παρείχαμε διαφορετικά διαλύματα χλωρίου για τα χέρια, τα είδη προσωπικής υγιεινής, τα ρούχα, το νερό.

Έφερε αποτελέσματα η δράση σας;
Καταφέραμε να παρέμβουμε έγκαιρα, να ελέγξουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα την εξάπλωση της επιδημίας και να μειώσουμε τον αριθμό των θανάτων που θα ήταν μεγαλύτερος χωρίς την παρουσία των ΓΧΣ. Σε τρεις εβδομάδες στήσαμε 13 Κέντρα Αντιμετώπισης Χολέρας στην περιφέρεια της Αμάρα και εκπαιδεύσαμε το ντόπιο προσωπικό για την ιατρική και τεχνική αντιμετώπιση της ασθένειας. Μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες, περιθάλψαμε περισσότερους από 2.000 ασθενείς στα Κέντρα μας. Άνθρωποι που έφθαναν σχεδόν λιπόθυμοι, έφευγαν σε δύο, τρεις μέρες υγιείς.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που χρειάστηκε να αντιμετωπίσετε;
Σε μια χώρα σαν την Αιθιοπία, οι μεγάλες αποστάσεις και οι καιρικές συνθήκες συχνά γίνονται εχθρός σου στην προσπάθεια να φτάσεις άμεσα εκεί που οι άνθρωποι σε χρειάζονται περισσότερο. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις βροχές που έκαναν τους δρόμους αδιάβατους και τα πόδια να βουλιάζουν στη λάσπη. Για να φτάσουμε σε ένα από τα Κέντρα μας, στο Ρόμπιτ, έπρεπε να διανύσουμε μία απόσταση μίας ώρας με το αυτοκίνητο, να συνεχίσουμε μία ώρα με τη βάρκα και από εκεί να περπατήσουμε άλλη μιάμιση ώρα με τα πόδια φορτωμένοι με τη βοήθεια. Όταν τα καταφέρνεις τελικά, λες ότι πραγματικά οι ΓΧΣ πάνε εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να φτάσει.

Χολέρα: το χρονικό μιας θανατηφόρας ασθένειας

Είναι δύσκολο να φανταστούμε πως η χολέρα όχι μόνο εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά σκοτώνει παγκοσμίως 100.000 ανθρώπους το χρόνο. Η καταπολέμηση της χολέρας αποτελεί ένα ανοιχτό μέτωπο για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα: δίνουν τη μάχη με επιδημίες χολέρας εδώ και 30 χρόνια.

Η χολέρα είναι μια μεταδοτική ασθένεια που εξαπλώνεται από το μολυσμένο νερό και τα τρόφιμα. Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει ποσοστό θνησιμότητας έως και 50%. Η ασθένεια προκαλεί σοβαρή διάρροια που μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε αφυδάτωση και θάνατο.

Ένας ασθενής που λαμβάνει θεραπεία μπορεί να χάσει περισσότερα από 50 λίτρα υγρών σε μια κρίση χολέρας. Αν δε λάβει θεραπεία θα πεθάνει από αφυδάτωση αρκετά νωρίτερα.