Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Υεμένη: «Η βία έχει αλλάξει μορφή στην Αμπιγιάν»
Τη νύχτα του Σαββάτου της 4ης Αυγούστου, ένας βομβαρδισμός στη νότια πόλη Τζάαρ στην επαρχία Αμπιγιάν που στόχευε ντόπιους που παρευρίσκονταν σε κηδεία, είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν πάνω από 40 άτομα και να τραυματιστούν πολλά ακόμα.
50 περίπου θύματα εισήχθησαν στο τμήμα επειγόντων χειρουργικών περιστατικών του νοσοκομείου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην πόλη Άντεν, όπου το ιατρικό προσωπικό εργαζόταν καθ΄ όλη τη διάρκεια της νύχτας για να καταφέρει να περιθάλψει τους ασθενείς που κατέφθαναν.
Την επόμενη μέρα, τρία άτομα μεταξύ των οποίων και δύο παιδιά, εισήχθησαν με σοβαρά τραύματα μετά την επαφή με μη εκραγέντες μηχανισμούς στις πόλεις Τζάαρ και Ζίντζιμπαρ.
Η συντονίστρια του προγράμματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Άντεν, Αν Γκαρέλα, μιλά για τη συνεχιζόμενη βία που μαίνεται στο νότιο τμήμα της χώρας και τις δυσκολίες πρόσβασης του ντόπιου πληθυσμού σε υγειονομική περίθαλψη.
Πώς καταφέρατε να ανταποκριθείτε στην τεράστια εισροή τραυματιών μετά την επίθεση του περασμένου Σαββάτου;
Όλη η ομάδα ασχολήθηκε με πολύ επαγγελματισμό με τους τραυματίες που κατέφθαναν μαζικά, παρόλο που επικρατούσε μια πυρετώδης-το λιγότερο που θα μπορούσε να πει κανείς-κατάσταση. Περιθάλψαμε 39 ασθενείς εκτός από τους 10 που υπέκυψαν κατά την άφιξή τους στο νοσοκομείο ή λίγο μετά. Πολλοί ασθενείς είχαν μικροτραυματισμούς αλλά πάνω από 10 ήταν σε πολύ σοβαρή κατάσταση.
Ανησυχούσαμε πολύ για την ασφάλεια του νοσοκομείου και των ασθενών. Όταν συμβαίνει μια τέτοια είδους επίθεση, και περιθάλπουμε ασθενείς που έχουν γίνει στόχος μιας επίθεσης, η ένταση μεταξύ των μελών της οικογένειας είναι πολύ μεγάλη. Χάρη στον επαγγελματισμό της ομάδας, και ιδιαίτερα των φυλάκων, καταφέραμε να κρατήσουμε την κατάσταση υπό έλεγχο.
Πώς θα περιέγραφες τη σχέση του νοσοκομείου με τις τοπικές κοινότητες;
Ήταν εντυπωσιακό να βλέπουμε τόσους τραυματίες από την έκρηξη να έρχονται απευθείας στο χειρουργικό νοσοκομείο μας, χωρίς να παραπέμπονται εδώ από το τοπικό νοσοκομείο. Αυτό δείχνει ότι το νοσοκομείο μας είναι γνωστό στο ντόπιο πληθυσμό και ότι οι κάτοικοι της Τζάαρ εμπιστεύονται την ποιότητα της περίθαλψης που παρέχουμε.
Το γεγονός ότι η κατάσταση στο νοσοκομείο παραμένει υπό έλεγχο, ενώ επικρατεί ένταση, είναι επίσης ένα καλό σημάδι ότι η ουδετερότητα του νοσοκομείου μας γίνεται σεβαστή, ειδικά σε τόσο δύσκολες συνθήκες. Λέγοντας αυτό, το να χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με την τοπική κοινότητα και να διαπραγματευτούμε τα περιθώρια δράσης μας αποτελεί μια συνεχή προσπάθεια, και εργαζόμαστε πάντα με στόχο να διασφαλίσουμε ότι οι ηθικές αρχές μας γίνονται πλήρως κατανοητές.
Κι ενώ εκτοπισμένοι έχουν επιστρέψει στη Τζαάρ τις τελευταίες εβδομάδες, και η κυβέρνηση έχει δραστηριοποιηθεί και πάλι στην παροχή βασικών υπηρεσιών (ύδρευσης, ηλεκτροδότησης), οι κάτοικοι στη Ζινζιμπάρ πρέπει να επιστρέψουν και δεν είναι ξεκάθαρο πότε θα μπορέσουν να το κάνουν. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καταστράφηκε από τις σφοδρές συγκρούσεις τον τελευταίο χρόνο και η γη έχει μολυνθεί από νάρκες και άλλους μη εκραγέντες μηχανισμούς. Επίσης, δεν έχουν αποκατασταθεί υπηρεσίες ηλεκτροδότησης και παροχής νερού.
Πώς έχουν επηρεάσει οι νάρκες και οι μη εκραγέντες μηχανισμοί τις ζωές των ανθρώπων;
Τα παιδιά έχουν επηρεαστεί περισσότερο. Παίζουν με αντικείμενα που βρίσκουν, γνωρίζοντας κατά διαστήματα ότι είναι επικίνδυνο, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι ζωές τους.
Μια μέρα μετά την επίθεση στην Τζάαρ, λάβαμε τρεις ασθενείς που τραυματίστηκαν από μη εκραγέντες μηχανισμούς, από τους οποίους οι δύο ήταν παιδιά των οποίων τα άκρα έπρεπε να ακρωτηριαστούν. Ήρθαν από την Αλ-Ρόουνταχ, που είχε κηρυχθεί ελεύθερη από νάρκες μια μέρα πριν. Από τον Ιούνιο, έχουμε περιθάλψει 22 περιστατικά, τρία από τα οποία υπέκυψαν στα τραύματά τους.
Εκτός από τις φυσικές συνέπειες, η ψυχολογική κόπωση είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί για να μπορέσουν τα παιδιά και οι οικογένειές τους να επιστρέψουν σε κανονικούς ρυθμούς ζωής. Χρειάζεται να γίνουν επίσης μεγαλύτερες προσπάθειες από την κυβέρνηση και τη διεθνή κοινότητα για να καθαριστούν οι ναρκοθετημένες περιοχές και για να εκπαιδευτούν οι τοπικές κοινότητες σε σχέση με τους κινδύνους.
Ποιες είναι οι βασικές ιατρικές προκλήσεις στο νότο;
Οι τομείς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας υπολειτουργούν επειδή δεν υποστηρίζεται σωστά η αναγκαία υποδομή, και επειδή η διαφθορά είναι εκτεταμένη.
Η περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη παραμένει ένα βασικό πρόβλημα εξαιτίας της ανασφάλειας που επικρατεί στην περιοχή. Λόγω της αυξημένης βίας οι άνθρωποι φοβούνται να πάνε στα κοντινότερα ιατρικά κέντρα, και σε κάποιες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν γιατροί. Συχνά, μάλιστα, οι άνθρωποι λόγω των οικονομικών δυσκολιών πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη και να στο να φάνε.
Επιπλέον, η εξάντληση των υδάτινων πόρων, οι κτηματικές διαφορές μεταξύ των φυλετικών ομάδων και οι αυξημένες τιμές στα καύσιμα ενισχύουν την έλλειψη επισιτιστικής ασφάλειας για τους αγροτικούς πληθυσμούς και επιδεινώνουν τα επίπεδα χρόνιου υποσιτισμού.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι μια ιδιωτική διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση που παρέχει επείγουσα ιατρική βοήθεια σε περισσότερες από 65 χώρες παγκοσμίως σε πληθυσμούς που υποφέρουν από τις συνέπειες της ένοπλης βίας, των επιδημιών, του υποσιτισμού, του αποκλεισμού από την υγειονομική περίθαλψη και των φυσικών καταστροφών.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται στην Υεμένη από το 1986 και αδιαλείπτως από το 2007. Εκτός από τις επαρχίες Άντεν, Αντ-Ντάλι, Αμπιγιάν και Αλ-Μπαΐντα, η οργάνωση πραγματοποιεί ιατρικές δραστηριότητες στις διοικητικές περιφέρειες Αμράν και Χάτζα στο βόρειο τμήμα της χώρας. Για τις δραστηριότητές τους στην Υεμένη, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν δέχεται χρηματοδότηση από καμία κυβέρνηση και επιλέγουν να στηριχθούν αποκλειστικά σε ιδιωτικές δωρεές.
