Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Τα παιδιά με HIV έχουν δικαίωμα στη σωστή θεραπεία
Δελτίο Τύπου - Η περίθαλψη παιδιών και εφήβων με HIV σε χώρες με περιορισμένους πόρους είναι εφικτή, ωστόσο υπάρχει άμεση ανάγκη για φάρμακα, διαγνωστικά εργαλεία και στρατηγικές θεραπείας για να αποφευχθούν περισσότεροι θάνατοι, δηλώνει η ιατρική ανθρωπιστική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ). 
Στην έκθεση με τίτλο "Running in Place" που δόθηκε στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια του 17ου Διεθνούς Συνεδρίου για το AIDS στην Πόλη του Μεξικό,οι ΓΧΣ εκθέτουν τις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ακόμα ηοργάνωση στην παροχή αντιρετροϊκής θεραπείας σε περισσότερα από 10.000παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών, σε περισσότερα από 50 προγράμματα σεόλο τον κόσμο.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι ΓΧΣ ξεκινήσαμε την παροχή αντιρετροϊκής αγωγής σε περίπου 4.000 παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, σε 20 χώρες. Μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τον Απρίλιο του 2002 μέχρι τον Ιανουάριο του 2008 για τα παιδιά που έχουν ενταχθεί σε αυτά τα προγράμματα, έδειξε ότι το 79% των παιδιών αυτών συνεχίζουν ακόμα την αγωγή. Δυστυχώς, τα παιδιά ηλικίας κάτω των 12 μηνών σε αυτά τα προγράμματα είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες να επιζήσουν, γεγονός που αποδεικνύει την επιτακτική ανάγκη τα βρέφη που έχουν εκτεθεί στον ιό HIV να έχουν από νωρίς πρόσβαση στη θεραπευτική αγωγή.
«Τα παιδιά δεν μάχονται μόνο ενάντια στο AIDS, μάχονται και ενάντια στο χρόνο. Χωρίς φαρμακευτική αγωγή, τα μισά από τα παιδιά που έχουν γεννηθεί με τον ιό HIV θα πεθάνουν πριν τα δεύτερα γενέθλιά τους», τόνισε ο δρ Φερνάντο Παρένο (Fernando Parreño), παιδίατρος εθελοντής των ΓΧΣ στη Ζιμπάμπουε, όπου οι ΓΧΣ παρέχουμε αντιρετροϊκή αγωγή σε περισσότερα από 1.700 παιδιά. «Καθώς ακόμα αγωνιζόμαστε να υλοποιήσουμε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές προφύλαξης για την κάθετη μετάδοση του ιού, είναι πολύ σημαντικό όλα τα παιδιά να διαγνώσκονται και να ξεκινούν αντιρετροϊκή αγωγή όσο το δυνατόν νωρίτερα, διαφορετικά θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτά τα μεγάλα ποσοστά θανάτων».
Σε ένα πρόγραμμα των ΓΧΣ στο Χόμα Μπέι (Homa Bay), στην Κένυα, τα ποσοστά επιβίωσης παιδιών μετά από τρία χρόνια αντιρετροϊκής αγωγής ήταν παρόμοια με αυτά που παρατηρήθηκαν και στους ενήλικες. Όμως, παρά τα θετικά αποτελέσματα, δεν επιτεύχθηκε καταστολή του ιού στο 50% των παιδιών που είχαν ξεκινήσει αντιρετροϊκή αγωγή. Είναι δύσκολο να αποδώσει κανείς με σιγουριά αυτά τα αποτελέσματα στην ελλιπή συμμόρφωση στη θεραπεία. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειάζονται επειγόντως συνδυασμοί φαρμάκων σταθερής δόσης και στρατηγικές συμμόρφωσης στη θεραπεία προσαρμοσμένες στις ανάγκες των παιδιών.
«Τα παιδιά που γεννιούνται με τον ιό HIV στις ανεπτυγμένες χώρες είναι τόσο λίγα, ώστε οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν θέτουν ως προτεραιότητα την έρευνα για φάρμακα προσαρμοσμένα στις ανάγκες των παιδιών», τόνισε η Κάρεν Ντέι (Karen Day), συντονίστρια φαρμακείου της Εκστρατείας «Πρόσβαση στα Βασικά Φάρμακα» των ΓΧΣ. «Τα περισσότερα φάρμακα που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή είναι ακατάλληλα να χρησιμοποιηθούν σε χώρες με περιορισμένους πόρους, καθώς είναι είτε σε μορφή σκόνης που πρέπει να αναμιχθεί με νερό, είτε σε μορφή σιροπιού το οποίο πρέπει να φυλάσσεται σε ψυγείο. Και για τα φάρμακα που έχουν πρόσφατα λάβει έγκριση, δεν έχουμε ασφαλή στοιχεία για να τα χρησιμοποιήσουμε σε παιδιά».
Τα πιο θετικά αποτελέσματα στην περίθαλψη παιδιών έχουν παρατηρηθεί σε προγράμματα των ΓΧΣ όπου παρέχεται ένα πλήρες πακέτο με φαρμακευτική αγωγή, φροντίδα και συγκεκριμένες ενέργειες για τη στήριξη του ασθενή, όπως ενημέρωση γύρω από τη θεραπεία, προετοιμασία για τα αντιρετροϊκά φάρμακα, συμβουλευτική και κοινωνική στήριξη. Θετικά αποτελέσματα είχαμε επίσης και στα αποκεντρωμένα προγράμματα κατά του HIV για παιδιά, όπου την περίθαλψη την αναλαμβάνουν νοσηλευτές.
«Τα φάρμακα από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να κρατήσουν στη ζωή τα παιδιά που ζουν με HIV/AIDS», είπε η δρ Ελένα Χουέργκα (Helena Huerga), εθελόντρια των ΓΧΣ στην Κένυα. «Τα παιδιά και όσοι τα φροντίζουν πρέπει να λαμβάνουν ψυχοκοινωνική υποστήριξη παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή και τη φροντίδα, ειδικά καθώς μεγαλώνουν και μπαίνουν στην εφηβεία».
