Συνέντευξη με τον Mακοντίσι Μακάντλα «Θέλω να δώσω φωνή σε όσους δεν ακούγονται»

Ο Μακοντίσι λαμβάνει θεραπεία και συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια για την καταπολέμηση του στίγματος απέναντι στους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS. Είναι μέλος της Mpilo Teen Club, μιας ομάδας εφήβων με HIV που ζουν στην πόλη. Σε αυτή την ομάδα, που δημιουργήθηκε το 2004 με τη βοήθεια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (MSF), o Μακοντίσι συναντιέται με φίλους και κάνουν μαζί δραστηριότητες.
Αυτές τις μέρες, είναι πολύ χαρούμενος. Το Σαββατοκύριακο ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες με προορισμό την Ουάσιγκτον, όπου θα συμμετάσχει στη Διεθνή Διάσκεψη για το AIDS. Θα μιλήσει για την προσωπική του εμπειρία και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι φορείς του ιού. Παρακάτω μοιράζεται σκέψεις και συναισθήματα πριν το ταξίδι.

Πώς νιώθεις πριν το ταξίδι σου στην Ουάσιγκτον;
Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι είμαι πολύ χαρούμενος για το ταξίδι μου. Είναι τιμή να είσαι εκπρόσωπος της χώρας σου σε μια ανώτερη διοργάνωση, όπως η Διεθνής Διάσκεψη για το AIDS στην Ουάσιγκτον. Νιώθω ενθουσιασμένος πριν ακόμη βρεθώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Νιώθω τιμή το να βρίσκομαι εκεί ως εκπρόσωπος των παιδιών που αφήνω πίσω μου. Και είμαι ενθουσιασμένος επειδή αυτό είναι το πρώτο μου ταξίδι, και επομένως ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Είμαι χαρούμενος.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σου από τη Διεθνή Διάσκεψη για το AIDS;
Η βασική μου προσδοκία στη Διάσκεψη αφορά στη δυνατότητα που θα έχω να μοιραστώ τις εμπειρίες μου ώστε να εκπαιδεύσω τους άλλους σε θέματα για το HIV και το AIDS. Θα ήθελα να μιλήσω εκ μέρους όσων δεν είναι σε θέση να το κάνουν, να μιλήσω εκ μέρους τους για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι και τα παιδιά στη χώρα μου. Και να μάθουν περισσότερα για θέματα που αφορούν στο HIV και το AIDS.

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θα μεταφέρεις στην Ουάσιγκτον σχετικά με την προσωπική σου εμπειρία;
Κοιτώντας πίσω, τα βασικά μηνύματα που θα στείλω και οι συστάσεις που θα κάνω στη Διάσκεψη της Ουάσιγκτον είναι: να προσπαθήσω να ενθαρρύνω τους ανθρώπους, κυρίως τους εφήβους, να πάνε και να εξεταστούν και να τους πω ότι υπάρχει ζωή ακόμα και αν διαγνωστούν οροθετικοί.

Τι λένε οι φίλοι σου για το ταξίδι; Τι σου προτείνουν;
Οι φίλοι μου στη Ζιμπάμπουε είναι πολύ ενθουσιασμένοι που έχω την ευκαιρία να ταξιδέψω, να τους εκπροσωπήσω και να μοιραστώ τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σε μια διοργάνωση, όπως η Διεθνής Διάσκεψη για το AIDS. Είναι ενθουσιασμένοι που ταξιδεύω ως ο πρεσβευτής ή ο εκπρόσωπός τους.

Γιατί νομίζεις ότι είναι σημαντικό να μοιραστείς τις προσωπικές σου ιστορίες με τους άλλους;
Νομίζω ότι είναι σημαντικό να τις μοιραστώ για να τους ενδυναμώσω και να τους εκπαιδεύσω πώς μπορούν να ζουν χωρίς άγχος και να οραματιστούν ένα καλύτερο μέλλον παρά τις καταστάσεις ή τις ασθένειες που μπορεί να αντιμετωπίζουν.