Σομαλία: Οι ΓΧΣ ξαναρχίζουν δραστηριότητες στο Ντίνσορ κι ανοίγουν νέο πρόγραμμα στο Μπελεντουέινε

Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στη Σομαλία έχουν αλλάξει τηνισορροπία δυνάμεων στο Μογκαντίσου, αλλά έχει αλλάξει κάτι για τουςαπλούς πολίτες της Σομαλίας σε ότι αφορά την πρόσβασή τους σε ιατρικέςυπηρεσίες;

Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τονπερισσότερο καιρό, η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας παραμένειεξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη, για τους Σομαλούς πολίτες.

Ηπαντελής έλλειψη δημοσίων υπηρεσιών υγείας έχει αναγκάσει τους Σομαλούςνα εξαρτώνται από τη βοήθεια που παρέχουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις(ΜΚΟ), η οποία δεν επαρκεί ούτε στο ελάχιστο, αφού οι ΜΚΟ τονπερισσότερο καιρό δεν μπορούν να εγγυηθούν μία μόνιμη παρουσία στηνπεριοχή. Η βοήθεια αυτή παρέχεται κυρίως στα βόρεια της χώρας,αφήνοντας τους πληθυσμούς της κεντρικής και νότιας Σομαλίας να ζουνμέσα στην εξαθλίωση. Οι δείκτες υγείας στη Σομαλία εξακολουθούν ναείναι από τους χειρότερους στον κόσμο.

Εδώ και περισσότερα από16 χρόνια η ελονοσία, ο υποσιτισμός και η φυματίωση αποτελούν τιςσυνηθέστερες αιτίες θανάτου για τους Σομαλούς και είναι τραγικό ναβλέπει κανείς ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταίαχρόνια.

Επιστρέψατε πρόσφατα στο Ντίνσορ όπου αξιολογήσατετις δραστηριότητες των ΓΧΣ στο τοπικό Κέντρο Υγείας. Πώς είναι ηκατάσταση στην περιοχή και ποιες θα είναι οι βασικές δυσκολίες στηναντιμετώπιση των αναγκών του πληθυσμού;

Όταν επιστρέψαμε στοΝτίνσορ, είχε μόλις ξεσπάσει μια επιδημία ελονοσίας. Επί του παρόντος,περισσότεροι από 100 άνθρωποι περιθάλπονται ημερησίως στιςεγκαταστάσεις μας. Φορτηγά γεμάτα με ασθενείς καταφθάνουν από τα γύρωχωριά.

Όλο το ιατρικό προσωπικό μας καταβάλλει επιπλέονπροσπάθειες για να αντιμετωπίσει την κατάσταση και όλοι μας διεξάγουμειατρικές εξετάσεις εξαιτίας του τεράστιου αριθμού ασθενών που απαιτούνάμεση περίθαλψη. Εκτός από την εξάπλωση της ελονοσίας, έχουμε επίσηςπαρατηρήσει αύξηση του παιδικού υποσιτισμού, γεγονός που αντανακλά τηνευπαθή κατάσταση υγείας της συντριπτικής πλειοψηφίας των παιδιών στηΣομαλία.

Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες είναι νααντιμετωπίσουμε τις τεράστιες ανάγκες του πληθυσμού. Έχουμε ενισχύσειτις δραστηριότητές μας σε μηνιαία βάση καθώς ήρθαμε αντιμέτωποι με μιασειρά επείγουσων καταστάσεων: λειψυδρία, πλημμύρες, ελονοσία, ένοπλησύρραξη. Είναι θλιβερό, αλλά φαίνεται ότι οι κάτοικοι της Σομαλίας δενέχουν βρει ησυχία εδώ και πολύ καιρό.

Φυσικά, η διαρκήςπαρουσία μας θα αποτελεί πάντα μία πρόκληση και μια ανάγκη. Σε πολλέςπεριπτώσεις έχουμε αναγκαστεί να εγκαταλείψουμε την περιοχή για λόγουςασφαλείας. Η  τελευταία φορά ήταν τον Δεκέμβριο του 2006, όταναναγκαστήκαμε να αφήσουμε μόνους τους Σομαλούς συνεργάτες μας νααντιμετωπίσουν όλα τα ιατρικά περιστατικά και τις ανάγκες των ασθενών,σε μια περιοχή όπου οι ΓΧΣ αποτελούσαν τη μοναδική οργάνωση που παρείχειατρική περίθαλψη στην περιοχή. Με την επιστροφή μας στο Ντίνσορ, μόλις7 μέρες μετά τη λήξη της πρόσφατης ένοπλης σύγκρουσης στην περιοχή, γιαάλλη μια φορά δεν υπήρχε κανένας διεθνής φορέας παροχής βοήθειας στουςκατοίκους της περιοχής.

Πιστεύετε ότι οι πρόσφατεςστρατιωτικές και πολιτικές εξελίξεις θα πιέσουν τις ελάχιστες διεθνείςΜΚΟ που βρίσκονται στην περιοχή με διεθνές προσωπικό (όπως οι ΓΧΣ) νααναθεωρήσουν τον τρόπο που παρεμβαίνουν στη Σομαλία;

Πιστεύωότι όλες οι ΜΚΟ που παρέχουν ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει μονίμως νααναθεωρούν τον τρόπο υλοποίησης και τα μέσα διεξαγωγής της παρέμβασήςτους και να θυμούνται συνεχώς τις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν τηνπαροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Η ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει ναπαρέχεται βάσει των αναγκών, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πολιτική,στρατιωτική ή άλλη σκοπιμότητα.

Σε σχέση με αυτό το θέμα,έχουμε μερικά πολύ πρόσφατα δυσάρεστα παραδείγματα, όπως τη ρίψηαντικειμένων ανθρωπιστικής βοήθειας σε Σομαλούς πρόσφυγες και σε χωριάτης βορειοανατολικής Κένυας από τις αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ,ύστερα από αίτηση της UNHCR και της οργάνωσης CARE. Ομοίως στηνΑιθιοπία, όπου οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ έριξαν αεροπορικώςπρομήθειες για τους πλημμυροπαθείς χωρικούς της περιοχής Όγκαντεν,ύστερα από αίτηση της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης, μίας ΜΚΟ με έδρα τιςΗΠΑ. Αυτά τα περιστατικά, ενίσχυσαν τελικά στη Σομαλία την πεποίθησηότι η ανθρωπιστική βοήθεια δεν είναι ανεξάρτητη και δεν παρέχεταιαποκλειστικά με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού.

Η πρακτική τηςανεξάρτητης ανθρωπιστικής βοήθειας υπήρξε ζωτικής σημασίας για τουςΓΧΣ, ώστε να μπορούμε να διατηρούμε την παρουσία των διεθνών εθελοντώνμας στο πεδίο της δράσης, τη στιγμή που κανένας άλλος οργανισμός δενμπορούσε να το κάνει. Μας έδωσε επίσης τη δυνατότητα να λειτουργούμε ταπρογράμματά μας κάτω από πραγματικά δύσκολες συνθήκες.

Οι ΓΧΣέχουν δουλέψει με επιμονή για να εγκαθιδρύσουν την ανεξαρτησία τους απόκάθε πολιτικό και στρατιωτικό φορέα. Δουλεύουμε για να έχουμε ασφαλήτεχνική υποστήριξη, συνεργαζόμαστε με όλους τους φορείς, εστιάζουμεστην ποιότητα της δουλειάς μας και εξασφαλίζουμε πρόσβαση σε μέρη όπουούτε τα Ηνωμένα Έθνη, ούτε η ECHO ή άλλες ΜΚΟ μπορούν να μεταβούν. Αυτόσυμβαίνει με τα δύο προγράμματά μας, στο Ντίνσορ και στο Μπελεντουέινε:το μικρό αεροδρόμιο είναι κλειστό γι΄ αυτές τις οργανώσεις, αλλάπαραμένει ανοιχτό για εμάς, χάρη στα μέσα που χρησιμοποιούμε (ιδιωτικάναυλωμένες πτήσεις).

Η διεθνής ομάδα έχει επιστρέψει στο Ντίνσορ. Πόσο δύσκολο θα είναινα αρχίσουν ξανά οι δραστηριότητες στην περιοχή, ειδικά οι παρεχόμενεςυπηρεσίες στα χωριά έξω από το Ντίνσορ;

Η ομάδα του Ντίνσορ αντιμετωπίζει μια μεγάλη πρόσκληση και πρέπει να αντεπεξέλθει στις τρέχουσες ανάγκες.

Συγκεκριμένα, οι δραστηριότητες στα χωριά έξω από το Ντίνσορ θα ήτανπολύ δύσκολο να ξαναρχίσουν επί του παρόντος, εξαιτίας της ασταθούςκατάστασης, της αύξησης των ληστειών στο δρόμο και των συνεχώνστρατιωτικών κινήσεων στην περιοχή.

Ωστόσο, εξετάζουμε το ενδεχόμενο αυτό και προσπαθούμε να αποκτήσουμετις απαιτούμενες εγγυήσεις υποστήριξης και ασφάλειας από τις τοπικέςκαι εθνικές αρχές, προκειμένου να διασφαλίσουμε τη δυνατότητα ναδιεξαγάγουμε τα προγράμματά μας με ολοκληρωμένο και ανεξάρτητο τρόπο.

Οι ΓΧΣ πρόσφατα ξεκίνησαν ένα καινούργιο πρόγραμμα στην πόλη τουΜπελεντουέινε. Πόσο διαφορετικό είναι αυτό το πρόγραμμα από εκείνο τουΝτίνσορ, και ποιες δυσκολίες πιστεύετε ότι θα αντιμετωπίσετε εκεί;

Το Μπελεντουέινε είναι η πρωτεύουσα της περιοχής Χιράν, γεγονός πουκαθιστά το νοσοκομείο της πόλης νοσοκομείο παραπομπής όχι μόνο για τησυγκεκριμένη περιοχή, αλλά και για τους πληθυσμούς που κατοικούν σεδιάφορα σημεία της περιοχής Γκαλγκαντούντ, στα ανατολικά της περιοχήςτου Μπακούλ και στη Ζώνη 5 της Αιθιοπίας. (Η πόλη του Μπελεντουέινε απόμόνη της έχει περίπου 60.000 κατοίκους, ενώ η όλη περιοχή έχει πληθυσμό120.000. Ο πληθυσμός του Χιράν εκτιμάται γύρω στους 280.000 κατοίκους.)

Οι ανάγκες υγείας δε διαφέρουν ιδιαίτερα από αυτές σε άλλες περιοχέςτης κεντρικής και νότιας Σομαλίας: οι αναπνευστικές λοιμώξεις αποτελούνσύνηθες φαινόμενο, η ελονοσία και ο υποσιτισμός προκαλούν πολλούςθανάτους και υπάρχει παντελής έλλειψη υπηρεσιών δευτεροβάθμιας ιατρικήςπερίθαλψης στην περιοχή.

Για τους ΓΧΣ αυτό αποτελεί μια τεράστια νέα πρόκληση. Χρειάζεται νααναπτύξουμε, για μια ακόμα φορά στην περιοχή, μια σχέση εγγύτητας μετον πληθυσμό, να δημιουργήσουμε έναν ανθρωπιστικό χώρο και ναενισχύσουμε την αμερόληπτη, ανεξάρτητη και ουδέτερη πτυχή τηςανθρωπιστικής βοήθειας που παρέχουμε.

Πιστεύουμε ότι αυτό το νοσοκομείο θα γίνει ένα βασικό σημείο αναφοράςσε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, εξαιτίας των τεράστιων αναγκών πουέχουμε εντοπίσει στην περιοχή.