Πλημμύρες στην Ινδία

Η πρόσβαση σε μεγάλες εκτάσεις των πλημμυρισμένων περιοχών είναι δύσκολη εξαιτίας του τεράστιου όγκου νερού που μετακινήθηκε από τον ποταμό Κόσι και εξαιτίας της έλλειψης προσπελάσιμων δρόμων. Οι ΓΧΣ παρέχουμε ιατρική περίθαλψη και διανέμουμε ανθρωπιστικό υλικό στα θύματα των περιοχών που έχουν πληγεί περισσότερο. Ο επικεφαλής αποστολής των ΓΧΣ, Μπιορν Νίσσεν δίνει περισσότερες πληροφορίες για την παρέμβαση των ΓΧΣ:

Οι κινητές ιατρικές μας μονάδες παρέχουν ιατρική βοήθεια στα θύματα των πλημμυρών στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο στην Αράρια (Araria), στο Σουπάουλ (Supaul), στο Σαχάρσα (Saharsa), Μαντχεπούρα (Madhepura) και στο Πούρνια (Purnia). Πραγματοποιήσαμε, επίσης, τη διανομή ανθρωπιστικού υλικού, όπως μουσαμάδες, μπιτόνια, ταμπλέτες χλωρίωσης νερού, σαπούνια. Έχουμε ως στόχο να καλύψουμε τις ανάγκες 7.500 οικογενειών, αριθμός που αντιστοιχεί σε περίπου 42.000 ανθρώπους

Την ίδια στιγμή, συνεχίζουμε να εκτιμούμε τις συνθήκες στους καταυλισμούς, να παρακολουθούμε την επιδημιολογική κατάσταση και να παρατηρούμε ποιοι μηχανισμοί είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε οποιοδήποτε ξέσπασμα επιδημίας.

Επικεντρωνόμαστε στις απομονωμένες κοινότητες που εκτοπίστηκαν όπου η πρόσβαση είναι δύσκολη και σε παραμελημένες ομάδες πληθυσμού όπως οι έγκυες, οι μητέρες που θηλάζουν και τα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών. Σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση για την Εθνική Οικογενειακή Υγεία, το 6% των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών υποφέρουν από σοβαρό ή οξύ υποσιτισμό στην επαρχία της Μπιχάρ και προφανώς, το γεγονός αυτό περιπλέκει την κατάσταση. Ο υποσιτισμός είναι το κύριο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουμε και η κατάσταση είναι πολύ πιθανό να επιδεινωθεί. Οι ΓΧΣ παρέχουμε επισιτιστική θεραπεία και plumpy-nut σε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Προχωρήσαμε επίσης σε συναντήσεις με τους τοπικούς παράγοντες και τις αρχές για να τους παροτρύνουμε και να τους βοηθήσουμε να καλύψουν τις συγκεκριμένες ανάγκες αυτού του πληθυσμού.  

Πώς είναι η κατάσταση στις περιοχές που εργάζεστε;

Καλύπτουμε τις περιοχές όπου ο πληθυσμός είχε ελάχιστη ή και καθόλου πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τα πάντα στις πλημμύρες. Είδα έναν άνθρωπο ο οποίος περπάτησε 12 χμ μέσα στο νερό που του έφτανε ως τα γόνατα για να φτάσει στους καταυλισμούς. Κάποιοι βρίσκονταν πράγματι στα όρια της εξαθλίωσης.

Οι κάτοικοι αναζήτησαν καταφύγιο οπουδήποτε μπόρεσαν να βρουν κάποιο στεγνό μέρος. Κάποιοι εγκαταστάθηκαν δίπλα στους δρόμους, κάποιοι σε υπερυψωμένα σημεία γης και ορισμένοι εγκαταλείφθηκαν χωρίς κάποια υποδομή ή βοήθεια. Κάποιοι άλλοι κατόρθωσαν να φτάσουν σε ένα σχολείο ή σε ένα κτίριο που μετατράπηκε σε καταυλισμό και που στηρίχθηκε από την κυβέρνηση. Αυτήν την στιγμή καλύπτουμε τις ανάγκες μιας περιοχής που ονομάζεται Τσούνι στο Σουπάουλ, η οποία είχε αποκλειστεί από τα λιμνάζοντα νερά. Τα χωριά βρίσκονταν κοντά σε ένα φράγμα το οποίο αφού έσπασε κατέστρεψε ολόκληρη την περιοχή. Οι κάτοικοι έφτιαξαν καταφύγια από μπαμπού και από οτιδήποτε άλλο μπορούσαν να βρουν και εκτός από κάποιες προμήθειες φαγητού τις οποίες έστειλε η κυβέρνηση από αέρος, δεν έλαβαν σχεδόν καμία άλλη βοήθεια. Εμείς τους παρείχαμε μουσαμάδες, ανθρωπιστικό υλικό και ιατρική βοήθεια.

Ποιες είναι οι πιο επιτακτικές ανάγκες του πληθυσμού αυτή τη στιγμή;

Σε αυτό το στάδιο, επιτακτική παραμένει η ανάγκη για τροφή, για καταλύματα και για ιατρική περίθαλψη κυρίως για τα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, τις εγκύους και τις μητέρες που θηλάζουν. Εκτός του υποσιτισμού παρατηρούνται συμπτώματα διάρροιας, λοίμωξης του αναπνευστικού και δερματοπάθειες.

Ποιος είναι ο κίνδυνος έξαρσης κάποιας επιδημίας;

Μέχρι τώρα η κυβέρνηση επικεντρώθηκε ως επί το πλείστον στην Επιχείρηση Αναζήτησης και Διάσωσης. Oι άνθρωποι ήταν εγκαταλελειμένοι και έπρεπε να μεταφερθούν με βάρκες σε στεγνό έδαφος. Ωστόσο καθώς η επιχείρηση διάσωσης φτάνει στο τελικό της στάδιο, ελπίζουμε πως θα προχωρήσουν στην παροχή ιατρικής βοήθειας στους καταυλισμούς και τα καταλύματα προς αποφυγή επιδημιών.

Το μέγεθος των πλημμυρών σηματοδοτεί την ανάγκη για ενίσχυση τόσο των υποδομών υγείας στους καταυλισμούς όπως και των ενεργειών σε σχέση με το νερό και την υγεία ώστε να κατασκευαστούν αποχωρητήρια και να γίνει δυνατή η πρόσβαση σε πόσιμο νερό για τους επιζήσαντες. Δε γνωρίζουμε πότε το νερό θα υποχωρήσει και πότε οι κάτοικοι θα μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Δεν έχει παρατηρηθεί καμία έξαρση επιδημίας μέχρι στιγμής, αλλά από την στιγμή που οι καταυλισμοί γεμίζουν, ο κίνδυνος αυξάνεται.

Ποιο είναι το πιο ριψοκίνδυνο κομμάτι της προσπάθειας παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας;   

Η πρόσβαση στον πληθυσμό είναι δύσκολη· στις πλημμυρισμένες περιοχές οι δρόμοι είναι αδιάβατοι. Εάν το νερό φτάνει τα 30 ή 40 εκ, είναι αρκετό για να διακοπεί εντελώς η διανομή με φορτηγά. Για παράδειγμα για τη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Σουπάουλ, αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα τρακτέρ εφόσον ένα κομμάτι του δρόμου ήταν ακόμη καλυμμένο από τα νερά. Όμως από την στιγμή που οι κάτοικοι έχουν αρχίσει να επισκευάζουν τους δρόμους και το νερό αρχίζει να υποχωρεί, τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται.  

Η δεύτερη πρόκληση αφορά την σχετική κινητικότητα του λαού. Υπάρχει έντονη κινητικότητα. Κάποιοι πήγαν στους καταυλισμούς και επιστρέφουν, κάποιοι άλλοι φεύγουν για να πάνε σε πόλεις όπως το Δελχί. Βλέπουμε ανθρώπους να πηγαίνουν και να έρχονται, και είναι δύσκολο να υπολογίσουμε πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στους καταυλισμούς, που πηγαίνουν και που σκοπεύουν να εγκατασταθούν.

Ποιο είναι το σχέδιο σας για τις επόμενες ημέρες και βδομάδες;

Επιθυμούμε να συνεχίσουμε μέσω των κινητών ιατρικών μονάδων μας στις περιοχές που οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη ή δέχτηκαν ελάχιστη βοήθεια και να επεκταθούμε όσο το δυνατό γρηγορότερα προς τα δυτικά. Όσο πιο κοντά πλησιάζουμε στις όχθες του ποταμού, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η καταστροφή και η εγκατάλειψη των ανθρώπων, εφόσον η πρόσβαση είναι δυσκολότερη. Σχεδιάζουμε να χρησιμοποιήσουμε βάρκες το συντομότερο δυνατό και ελπίζουμε να μπορέσουμε να τους εντοπίσουμε γρήγορα.