Οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί στην Λίρα, στη βόρεια Ουγκάντα,ζουν με λιγότερα από τρία λίτρα νερό

«Δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένων ανθρώπων που ζούσαν σε καταυλισμούςστο δήμο της Λίρα μετακινήθηκαν τους τελευταίους 6 μήνες σεκαταυλισμούς έξω από την πόλη, οι οποίοι βρίσκονται πιο κοντά στα εδάφητους. Ο πληθυσμός στους αγροτικούς καταυλισμούς όπου παρεμβαίνουν οιΓΧΣ αυξήθηκε από τις 120.000 στις 170.000, ωστόσο δεν έχουν γίνεισημαντικές βελτιώσεις στο σύστημα ύδρευσης από τις υπεύθυνες τοπικέςαρχές», λέει ο Πήτερ Μούλερ, επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στηνΚαμπάλα. «Οι άνθρωποι ζουν με λιγότερα από 3 λίτρα νερού τηνημέρα, ενώ η ελάχιστη ποσότητα πόσιμου νερού που αναλογεί σε κάθε άτομοείναι 15 λίτρα την ημέρα. Οι ΓΧΣ ξεκίνησαν παρεμβάσεις πουστόχο έχουν να βελτιώσουν την παροχή νερού και τις συνθήκες υγιεινήςστους καταυλισμούς».   

Οι άνθρωποι αναγκάζονταινα περιμένουν σε ουρές για περισσότερες από τρεις ώρες κάθε μέρα σεδιαφορετικά σημεία ύδρευσης, ή να αναζητήσουν νερό έξω από τουςκαταυλισμούς, όπου κινδυνεύουν να πέσουν θύματα των ανταρτών τουΣτρατού Αντίστασης του Κυρίου. Σαν αποτέλεσμα, οι κάτοικοιμαζεύουν  μολυσμένο νερό από τους δρόμους όταν βρέχει και από ταποτάμια και τις πηγές που βρίσκονται γύρω από τους καταυλισμούς,γεγονός που έχει οδηγήσει σε αύξηση των ασθενειών που σχετίζονται με τονερό.   

Σύμφωνα με τα στοιχεία νοσηρότητας από τις κλινικές των ΓΧΣ η ελονοσία αποτελεί την πιο διαδεδομένη ασθένεια με ποσοστό 38%, δεύτερηπιο διαδεδομένη είναι η διάρροια, η οποία συναντάται στο 12% τωνιατρικών επισκέψεων, ενώ το 6% των ασθενών που επισκέπτονται τιςκλινικές έχουν σκουλήκια worms, μία ασθένεια που επίσης σχετίζεται μετο νερό. Στη γειτονική περιοχή Γκούλου έχουν αναφερθεί επιβεβαιωμέναξεσπάσματα χολέρας από το Μάρτιο, ενώ τις τελευταίες εβδομάδες έχουνεμφανιστεί περιστατικά χολέρας στις περιοχές της Καμπάλα, της Αρούα,του Νέμπι, του Ατζουμάνι και του Κοτίντο.    

Την ίδια στιγμή, οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί αντιμετωπίζουν και προβλήματα υγιεινής. Σχεδόντο ¼ των κατοίκων δεν έχει πρόσβαση σε αποχωρητήρια, ενώ όσοι έχουν,είναι αναγκασμένοι να τα μοιράζονται με άλλα 60 άτομα. Η διαχείρισητων απορριμμάτων είναι σχεδόν ανύπαρκτη και το κάψιμο των απορριμμάτωνεγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους πυρκαγιών κατά τη διάρκεια της περιόδουανομβρίας. 

Οι ΓΧΣ έχουν ξεκινήσει προσπάθειες για βελτίωση της ύδρευσης και των συνθηκών υγιεινής. Οι ομάδες θακάνουν γεωτρήσεις σε 28 σημεία, θα επισκευάσουν χειροκίνητες αντλίεςνερού, θα αναμορφώσουν πηγές, θα κατασκευάσουν αντλίες νερού καιπερισσότερα από 3.000 αποχωρητήρια στοχεύοντας να αυξήσουν την ποσότητατου ασφαλούς, πόσιμου νερού και των εγκαταστάσεων υγιεινής.     

Για 19 χρόνια, οι κάτοικοι της βόρειας Ουγκάντας υφίστανται τις συνέπειες των βίαιων συγκρούσεων. Περισσότεροι από 1,6 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους και ζουν σε καταυλισμούς ή στα λεγόμενα «προστατευόμενα χωριά».

Τι κάνουν οι ΓΧΣ
Στην Ουγκάντα οι ΓΧΣ παρέχουν ιατρική περίθαλψη στους καταυλισμούς των εκτοπισμένων κατοίκων στις περιοχές Γκούλου, Λίρα, Πάντερ και Κίτγκαμ και λειτουργούν ένα Θεραπευτικό Επισιτιστικό Κέντρο στη Λίρα.

Στην περιοχή Αρούα οι ΓΧΣ επικεντρώνουν τις δράσεις τους στην καταπολέμηση του HIV/AIDS, ενώ στο Νακαπιριπίριτ οι ΓΧΣ αγωνίζονται να θεραπεύσουν ασθενείς με Κάλα-Αζάρ. Οι ΓΧΣ παρεμβαίνουν στην περιοχή της Λίρα από τις αρχές του 2004 και εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στην παροχή ιατρικών και επισιτιστικών υπηρεσιών σε έξι αγροτικούς καταυλισμούς της περιοχής.

Πρόσφατα, οι ΓΧΣ αντιμετωπίζουν περιστατικά χολέρας στις περιοχές Γκούλου, Αρούα, Νέμπι και Κοτίντο.