Οι βιασμοί και η σεξουαλική βία αποτελούν «ανοιχτή πληγή» στο Νταρφούρ

Οι γυναίκες και τα μικρά κορίτσια κινδυνεύουν από τα υψηλά ποσοστά βιασμών και σεξουαλικής βίας © Pep Bonet

Από τον Οκτώβριο του 2004 ως τα μέσα Φεβρουαρίου του 2005, οι ιατρικές ομάδες των ΓΧΣ περιέθαλψαν σε διάφορες τοποθεσίες στο Νότιο και Δυτικό Νταρφούρ, περίπου 500 γυναίκες και κορίτσια που έπεσαν θύματα βιασμού. Οι ΓΧΣ θεωρούν όμως ότι αυτός ο αριθμός αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού αριθμού των θυμάτων, καθώς πολλές γυναίκες δεν επιθυμούν να αναφέρουν το βιασμό ή να ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Σχεδόν το 1/3 (28%) των γυναικών που ζήτησαν τη βοήθεια των ΓΧΣ ανέφεραν πως είχαν βιαστεί περισσότερες από μία φορές, είτε από έναν είτε από πολλούς δράστες. Στις περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις, ο βιασμός συνοδευόταν από την άσκηση σωματικής βίας. Οι ΓΧΣ κατέγραψαν τις μαρτυρίες πολλών γυναικών που κατήγγειλαν ότι οι δράστες τους τις χτυπούσαν με ξύλα, μαστίγια ή τσεκούρια πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από την πράξη του βιασμού. Κάποιες από τις γυναίκες που είχαν βιαστεί ήταν εμφανώς έγκυες, από 5 έως 8 μηνών, όταν δέχθηκαν την επίθεση.

Η πλειοψηφία των θυμάτων βιασμού και σεξουαλικής βίας καταγγέλλει στους ΓΧΣ ότι οι επιθέσεις συνέβησαν όταν οι γυναίκες απομακρύνθηκαν από τη σχετική ασφάλεια των χωριών τους και των καταυλισμών για να κάνουν τις συνηθισμένες καθημερινές δουλειές που τους εξασφαλίζουν τα απαραίτητα για την επιβίωση της οικογένειας, όπως για παράδειγμα να κουβαλήσουν νερό και καυσόξυλα.

Το 81% από τις 500 γυναίκες που κατέφυγαν στους ΓΧΣ, καταγγέλλει ότι οι βιαστές είναι ένοπλοι ή στρατιώτες που χρησιμοποίησαν τα όπλα τους για να τις εξαναγκάσουν να υποκύψουν. Στο Νταρφούρ, αλλά και σε άλλες περιοχές σε κρίση, οι βιασμοί αποτελούν ένα συνηθισμένο εργαλείο πολέμου, που χρησιμοποιείται εσκεμμένα για να αποσταθεροποιήσει και να απειλήσει ένα συγκεκριμένο τμήμα του πληθυσμού.
Οι γυναίκες και τα παιδιά που πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας στο Νταρφούρ, αντί να λαμβάνουν την απαραίτητη ιατρική βοήθεια και ψυχοσωματική στήριξη, αντιμετωπίζουν συχνά την απόρριψη και τον κοινωνικό στιγματισμό. Σε μερικές περιπτώσεις, τα θύματα βιασμού φυλακίστηκαν, ενώ οι δράστες δεν τιμωρήθηκαν για την πράξη τους, ένα γεγονός που επιδεινώνει την τρομαχτική κατάσταση της αμέλειας και της εκμετάλλευσης.

«Οι βιασμοί στο Νταρφούρ και σε άλλες περιοχές σε κρίση, δεν έχουν λάβει την προσοχή που θα έπρεπε, δεδομένης της σοβαρότητας και των φρικτών συνεπειών αυτού του εγκλήματος», δήλωσε ο Κένυ Γκλουκ, διευθυντής αποστολών των ΓΧΣ στο Άμστερνταμ. «Αυτό πρέπει να αλλάξει. Είναι καιρός να σταματήσουμε αυτό το ειδεχθές έγκλημα, που αντιτίθεται στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Οι δράστες θα πρέπει να εκδιώκονται και όχι να μένουν ατιμώρητοι».

Οι ΓΧΣ καλούν τις τοπικές κυβερνήσεις και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη και σωστή θεραπεία των θυμάτων της σεξουαλικής βίας και να τερματίσουν τον κοινωνικό στιγματισμό και την απόρριψη που αντιμετωπίζουν τα θύματα βιασμών.