Νίγηρας - Η κρίση δεν έχει τελειώσει

Ποιες είναι οι τελευταίες πληροφορίες για την επισιτιστική κρίση στο Νίγηρα;

Από την αρχή του 2005, 30.000 παιδιά που υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό εισήχθησαν στα Θεραπευτικά Επισιτιστικά Κέντρα μας. Υπολογίζουμε ότι μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου θα έχουμε περιθάλψει περισσότερα από 50.000 παιδιά.

Ο ρυθμός εισαγωγών στα Θεραπευτικά Επισιτιστικά Κέντρα στο Μαραντί και στο Ζίντερ παραμένει στα υψηλότερα επίπεδα. Στην περιοχή του Μαραντί, τη δεύτερη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, είχαμε πάνω από 2.000 εισαγωγές παιδιών με σοβαρό υποσιτισμό. 

Από τον Απρίλιο του 2005, οι ΓΧΣ ζητούσαν την πραγματοποίηση δωρεάν διανομών τροφίμων. Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση σε σχέση με την πρόσβαση των κατοίκων του Νίγηρα στα τρόφιμα;

Μέχρι και τον Ιούλιο, συνεχώς αμφισβητούσαμε την απόφαση που είχε πάρει η κυβέρνηση του Νίγηρα καθώς και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις να ανταποκριθούν στην κρίση με την πώληση τροφίμων και όχι με τη δωρεάν διανομή τους. Από τα μέσα Ιουλίου, η μεγάλη κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης - η οποία αν και καθυστερημένη, ήταν αποτελεσματική - συνέβαλε στο ξεκίνημα μίας διεθνούς ανθρωπιστικής προσπάθειας.  Παρόλα αυτά, η υλοποίηση των διανομών τροφίμων που πραγματοποιήθηκε από το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων (WFP) ήταν στοχευόμενη σύμφωνα με τα επίπεδα της σοδειάς, χωρίς να λαμβάνει υπόψην την επισιτιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι κάτοικοι του Νίγηρα. Σαν αποτέλεσμα, απέτυχαν να βοηθήσουν αυτούς που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη.   

Όπως έχει η κατάσταση τώρα, η κυβέρνηση του Νίγηρα, με την υποστήριξη του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων, ζητά να σταματήσουν οι διανομές τροφίμων από τις αρχές του Οκτωβρίου - δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της σοδειάς - έτσι ώστε να μην αποσταθεροποιηθεί η αγορά. Είναι αλήθεια ότι η εισροή επισιτιστικής βοήθειας θα μπορούσε να εμποδίσει την πώληση της σοδειάς και να έχει αρνητικές επιπτώσεις στα έσοδα των αγροτών του Νίγηρα. Ωστόσο, όπως δήλωσε και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στους Financial Times μετά την επίσκεψή του στη χώρα στις 23 Αυγούστου: «Όταν είναι πολύ αργά για να παρέμβεις, γιατί η κρίση έχει ήδη ξεσπάσει, η επείγουσα βοήθεια που μπορεί να σώσει ζωές δε θα πρέπει να υποτιμηθεί για χάρη κάποιων μελλοντικών στόχων για ανεξαρτησία και αυτοδυναμία».     
    
Είμαστε ακόμα αντιμέτωποι με μία επείγουσα κατάσταση και συνεπώς είναι ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε προσπάθεια για παροχή δωρεάν βοήθειας στις οικογένειες που βρίσκονται σε δυσμένεια, για να μην υποκύψουν τα παιδιά στον υποσιτισμό. Λέγοντας αυτό, επιμένουμε ότι οι διανομές θα πρέπει να πραγματοποιηθούν στις περιοχές όπου βρίσκονται οι οικογένειες που υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό.   
Οι ομάδες των ΓΧΣ πρόκειται να διανείμουν ένα μέρος της βοήθειας από τη UNICEF στα χωριά που έχουν πληγεί περισσότερο στα νότια της περιοχής Ζίντερ. Αυτά είναι ευχάριστα νέα.  

Η έλλειψη τροφίμων αποτελεί τη μόνη αιτία του υποσιτισμού;

Από την αρχή του χρόνου, οι ομάδες των ΓΧΣ είχαν προσέξει ένα αφύσικα υψηλό ποσοστό εισαγωγών παιδιών που υπέφεραν από σοβαρό υποσιτισμό, δηλαδή παιδιών που κινδύνευαν να πεθάνουν. Το ποσοστό αυτής της χρονιάς είναι το τριπλάσιο από το αντίστοιχο ποσοστό του προηγούμενου χρόνου. Μόνο όταν αρχίσαμε να νοσηλεύουμε αυτά τα παιδιά, ανακαλύψαμε την έκταση του προβλήματος στο Νίγηρα. 

Η έλλειψη δεν συνδέεται με την παραγωγή τροφίμων, αλλά περισσότερο με τη διανομή και το μέρος όπου τελικά καταλήγουν τα τρόφιμα. Μάλιστα, παρατηρήσαμε ότι η πλειοψηφία των παιδιών που εισάγονται στα κέντρα μας προέρχονται από τις περιοχές του νότου, που θεωρούνται ότι αποτελούν τη «ζώνη σιτηρών» του Νίγηρα, και συνεπώς έχουν υποστεί τις λιγότερες ζημιές από τη φετινή μείωση της σοδειάς.   

Στην ουσία είναι οι φτωχότερες οικογένειες που έχουν πληγεί, αφού δεν έχουν τα μέσα να πληρώσουν για τα τρόφιμα και την ιατρική φροντίδα, όταν αρρωσταίνουν τα παιδιά τους. Δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την αύξηση των τιμών που προκαλείται από την απορύθμιση της αγοράς και την κερδοσκοπία.

Η πραγματικότητα είναι ότι το πρόβλημα δεν οφείλεται μόνο στην παραγωγή, αλλά και στη φτώχια που μαστίζει κάποια τμήματα του πληθυσμού. Το να αγνοήσεις αυτήν την πραγματικότητα είναι σα να καταδικάζεις τις οικογένειες που κινδυνεύουν περισσότερο από τον υποσιτισμό.     

Τι μπορεί να γίνει με μία κατάσταση που συχνά παρουσιάζεται ως αναπόφευκτη;

Από το 2001 που παρεμβαίνουμε στο Νίγηρα, έχουμε καταγράψει την ύπαρξη εκτεταμένου και σοβαρού ενδημικού υποσιτισμού, με κορυφώσεις της επιδημίας που ποικίλουν σε ένταση κάθε χρόνο. Η παραμικρή αλλαγή, όπως για παράδειγμα μια μείωση στις σοδειές ή μια αύξηση στις τιμές, είναι αρκετή για να προκαλέσει μια δραματική αύξηση στον αριθμό των παιδιών που πέφτουν θύματα του σοβαρού υποσιτισμού.

Ωστόσο τίποτα δεν έχει γίνει για την καταπολέμηση αυτής της άκρως ενδημικής κατάστασης ή για την παροχή επείγουσας βοήθειας κατά τη διάρκεια των κορυφώσεων της επιδημίας. Σαν αποτέλεσμα, χιλιάδες παιδιά θυσιάζονται κάθε χρόνο.   

Η πρόσφατη κρίση μάς έδωσε την ευκαιρία να επικεντρώσουμε ξανά το ενδιαφέρον των διεθνών ανθρωπιστικών οργανισμών στο πρόβλημα του υποσιτισμού. Η κυβέρνηση, η UNICEF και άλλες οργανώσεις που παρενέβησαν κατά τη διάρκεια της επισιτιστικής κρίσης συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ένα μόνιμο σύστημα για τη θεραπεία του σοβαρού υποσιτισμού. Μέχρι στιγμής, οι ΓΧΣ έχουν περιθάλψει περισσότερα από 30.000 παιδιά και έχουν αποδείξει ότι ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να λειτουργήσει. Ωστόσο, η δράση μας μόνο δεν είναι αρκετή για να λύσει το πρόβλημα που πλήττει δεκάδες χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο. Και αφού οι οικογένειες δεν έχουν τα μέσα για να πληρώσουν για ιατρική φροντίδα και ειδικές τροφές για τα παιδιά τους, αυτές οι υπηρεσίες πρέπει να δίνονται δωρεάν στα Κέντρα Υγείας και να είναι ενταγμένες στο σύστημα υγείας του Νίγηρα.