Ινδονησία: καταστρέφεται ιατροφαρμακευτικό υλικό των ΓΧΣ λόγω των συγκρούσεων στο νησί Άμπον

Τις τελευταίες έξι ημέρες, το νησί Άμπον της Ινδονησίας συγκλονίζεται από βίαιες συγκρούσεις που εκτιμάται ότι έχουν προκαλέσει το θάνατο 36 ανθρώπων και τον τραυματισμό πολλών άλλων. Οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν τη χτεσινή νύχτα, με αποτέλεσμα τουλάχιστον ένα θάνατο και τρεις τραυματισμούς. Οι ΓΧΣ επλήγησαν επίσης από τη βία, καθώς ο εξοπλισμός και το φαρμακευτικό υλικό τους κάηκαν σε πυρκαγιά που κατέστρεψε το γραφείο της οργάνωσης. Ευτυχώς, δεν τραυματίστηκε κανένα μέλος του προσωπικού των ΓΧΣ.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 27ης Απριλίου, το γραφείο των ΓΧΣ κάηκε, με αποτέλεσμα την απώλεια ιατρικών εφοδίων, υπολογιστών και δεδομένων. Την επόμενη ημέρα επείγοντα εφόδια μεταφέρθηκαν από την Τζακάρτα στο Άμπον. Στις 29 Απριλίου, οι ΓΧΣ άρχισαν να διανέμουν ιατροφαρμακευτικό υλικό σε τέσσερα νοσοκομεία στο Άμπον, στην επαρχία Μαλούκου της ανατολικής Ινδονησίας.

Αυτήν τη στιγμή, οι ΓΧΣ είναι η μόνη μη κυβερνητική οργάνωση που έχει διεθνές προσωπικό να εργάζεται στο Άμπον.

Οι ΓΧΣ μετέφεραν άμεσα με αεροπλάνο επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια από την Τζακάρτα στο Άμπον και πέρασαν δύο ημέρες διανέμοντας φάρμακα και υλικό επίδεσης στα νοσοκομεία Αλ Φατάχ, Αλ Κουκαντάμ, Μπακτί Ραχαγιού και GPM, τα οποία περιθάλπουν ασθενείς που τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων.

«Χάσαμε σχεδόν τα πάντα εξαιτίας τη φωτιάς», εξηγεί η Ζαμπίνε Ρενς, επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στην Ινδονησία. «Ωστόσο, το σημαντικό είναι ότι το ντόπιο και διεθνές προσωπικό μας είναι ασφαλές και σε θέση να συνεχίσει τη δουλειά του. Πέρασαν τη Δευτέρα και την Τρίτη καταγράφοντας τις ανάγκες των νοσοκομείων στο Άμπον και προετοιμάζοντας τα ιατρικά κιτ που διανείμαμε για να καλύψουμε τις ανάγκες των μονάδων. Χθες, το ντόπιο προσωπικό μας παρέδωσε τη βοήθεια κατ' ευθείαν στους γιατρούς στα τέσσερα νοσοκομεία, δύο από τα οποία βρίσκονται στη μουσουλμανική γειτονιά και δύο στη χριστιανική».

Η βία στο Άμπον ακολούθησε μετά από μια διαδήλωση την Κυριακή, 26 Απριλίου, από ένα αποσχιστικό κίνημα των Μαλούκου, η οποία όξυνε τις ήδη υπάρχουσες εντάσεις μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην πόλη και προκάλεσε σκληρές συγκρούσεις καθώς και κύματα λεηλασιών και καταστροφών.

«Οι ΓΧΣ εργάζονται φυσικά τόσο στη χριστιανική όσο και στη μουσουλμανική περιοχή της πόλης», τόνισε η Ρενς. «Πολλοί από τους ασθενείς που εξετάσαμε στα νοσοκομεία φέρουν τραύματα από όπλα, κάποια από τα οποία προκλήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές. Άλλοι ασθενείς φέρουν εγκαύματα και μαχαιριές ή τραυματίστηκαν από πέτρες που τους πέταξαν. Η κατάσταση ήταν πιο ήρεμη χθες κατά τη διάρκεια της ημέρας, παρ' όλο που η ομάδα μας υπήρξε μάρτυρας μιας έκρηξης βόμβας κοντά στην τοποθεσία του γραφείου μας».

Πριν τα βίαια επεισόδια αυτής της εβδομάδας, οι ΓΧΣ πραγματοποιούσαν μια σειρά προγραμμάτων στο Άμπον, μεταξύ των οποίων ένα πρόγραμμα για τη βελτίωση της ποιότητας του νερού και την αναβάθμιση του αποχετευτικού συστήματος για εκτοπισμένους πληθυσμούς, πρόγραμμα ψυχικής υγείας και κοινοτικό πρόγραμμα για τη βελτίωση της αγωγής κατά της φυματίωσης. Τα προγράμματα αυτά έχουν ανασταλεί από την περασμένη Κυριακή εξαιτίας των εχθροπραξιών.

«Ανησυχούμε κυρίως για τους ανθρώπους οι οποίοι κατά τη διάρκεια της κρίσης 1999-2002, είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους», τόνισε η Μπάρμπαρα Λομόντ, ψυχολόγος των ΓΧΣ, που έφυγε από το Άμπον τη Δευτέρα. «Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν ακόμη σε καταυλισμούς για εκτοπισμένους και πολλοί άλλοι που ζούσαν επί χρόνια ως εκτοπισμένοι και μόλις πρόσφατα επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους. Υπάρχει κίνδυνος, αυτό το νέο κύμα βίας να ξυπνήσει παλιότερες τραυματικές αναμνήσεις και να εντείνει τις ψυχολογικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του μετατραυματικού συνδρόμου».

Μεταξύ 1999 και 2002, το Άμπον υπήρξε θέατρο σκληρής σύγκρουσης μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, η οποία κόστισε τη ζωή περίπου 5.000 ανθρώπων, κατέστρεψε μεγάλο μέρος της υποδομής του νησιού και ανάγκασε πολλούς ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να ζήσουν σε καταυλισμούς. Από την υπογραφή συμφωνίας ειρήνευσης το 2002, το νησί ήταν ήρεμο και πέτυχε σημαντική πρόοδο στην αποκατάσταση της φυσικής και κοινωνικής του υποδομής, ενώ πολλοί εκτοπισμένοι μπόρεσαν να επιστρέψουν στις κοινότητες που ζούσαν πριν ή σε νεόκτιστα σπίτια. Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων ταραχών, η πόλη χωρίστηκε και πάλι κατά μήκος των ορίων της παλιάς σύγκρουσης, σε αυστηρά μουσουλμανικές και χριστιανικές περιοχές.