fbpx Ιαπωνία: 2 μήνες μετά το σεισμό «Φροντίζοντας πληγές που παραμένουν ανοιχτές» | msf.gr
prev
next

Γλώσσες

  • English
  • Ελληνικά

Είστε εδώ

Ιαπωνία: 2 μήνες μετά το σεισμό «Φροντίζοντας πληγές που παραμένουν ανοιχτές»

Ιαπωνία: 2 μήνες μετά το σεισμό «Φροντίζοντας πληγές που παραμένουν ανοιχτές» © Yozo Kawabe/MSFΟι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συνεχίζουν να προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη στους επιζώντες του σεισμού και του τσουνάμι
Ανακοίνωση - 11 Μαρτίου 2011. Δυο μήνες μετά το σεισμό και το τσουνάμι που συντάραξε την Ιαπωνία δοκιμάζοντας σκληρά την υποδομή και τις αντοχές της χώρας , οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κάνουμε έναν απολογισμό της παρέμβασής μας. Πάνω από 2.000 ασθενείς, 600 ψυχολογικές συνεδρίες, διανομή 4.030 κουβερτών, 6.500 λίτρων νερού, 10.000 κιτ με είδη προσωπικής υγιεινής και ειδών πρώτης ανάγκης σε 4.000 άτομα. Οι απώλειες συνεχίζουν να πονούν, οι πληγές αργούν να κλείσουν και οι προκλήσεις παραμένουν μεγάλες. Μέσα σε όλα αυτά η παρέμβαση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα συνεχίζεται…

Η παρέμβαση των ΓΧΣ σε αριθμούς 

• Οι ψυχολόγοι μας παρείχαν συμβουλευτικές συνεδρίες σε 600 περίπου άτομα. Διαχείριση άγχους, δυσκολίες συγκέντρωσης, προβλήματα μνήμης, ανησυχία για πιθανή άνοια στους ηλικιωμένους, και διαταραχές ύπνου που προκαλούν οι συνθήκες διαβίωσης στα συνωστισμένα κέντρα εκκένωσης του πληθυσμού διαγνώστηκαν ως βασικά προβλήματα.

• Υποστηρίξαμε την κατασκευή προσωρινού κτιρίου έξω από το κέντρο συγκέντρωσης εκτοπισμένων στην Μπαμπανακαγιάμα κοντά στην Μινάμι Σανρίκου που θα αποσυμφορήσει την κατάσταση και θα φιλοξενήσει 30 άτομα

• Οι ΓΧΣ διανείμαμε σε 4.000 άτομα 4.030 κουβέρτες, 6.500 λίτρα νερό, μια γεννήτρια για προσωρινό κατάλυμα στην Μπάμπα-Νακαγιάμα, 10.000 κιτ με είδη προσωπικής υγιεινής (σαπούνια,  οδοντόβουρτσες, οδοντόπαστες και πετσέτες) και είδη πρώτης ανάγκης (μπαταρίες, κεριά, σπίρτα).

• Προσφέραμε δύο λεωφορεία σε τοπικές υγειονομικές υπηρεσίες για τη μετακίνηση ασθενών μεταξύ των κέντρων εκκένωσης των εκτοπισμένων, των σπιτιών τους και τις ιατρικές εγκαταστάσεις. Επίσης, προσφέραμε ειδικό όχημα  για μετακίνηση ατόμων σε αναπηρική καρέκλα.

• Οργανώσαμε εντευκτήριο έξω από το κέντρο εκκένωσης στο Μινάμι Σανρίκου. Ο χώρος παρείχε σε περίπου 320 άτομα τη δυνατότητα να βρεθούν σε χαλαρό περιβάλλον με ψυχολόγους των ΓΧΣ, για καφέ και συζήτηση. Το προσωπικό της οργάνωσης κατόρθωσε μ’ αυτόν τον τρόπο να διακρίνει τις ιδιαίτερα ευάλωτες περιπτώσεις που χρειάζονταν υποστήριξη με ατομικές συνεδρίες.

• Μακροπρόθεσμο σχέδιο η υποστήριξη των τοπικών αρχών στην κατασκευή δυο προσωρινών ιατρικών κλινικών, μια στην περιοχή Μινάμι Σανρίκου και μία σην Τάρο.

Δυο μήνες μετά το μεγάλο σεισμό και το τσουνάμι που χτύπησε βορειοανατολικά της Ιαπωνίας, μια ομάδα Γιαπωνέζων ψυχολόγων συνεχίζει να εργάζεται με επιζώντες ενώ οι προσπάθειες της κυβέρνησης για την ανακούφιση των πληγέντων έχουν διευρυνθεί εκτός της περιοχής. 

Οι ΓΧΣ έχουμε επίσης σχεδιάσει, εξοπλίσει και διαχειριστεί την κατασκευή προσωρινού καταφυγίου για 30 άτομα στις περιοχές Μπάμπα-Νακαγιάμα, Μινάμι-Σανρίκου, στην νομαρχία Μιγιάγκι.

Μετά την ολοκλήρωσή του προσωρινού καταφυγίου στις 4 Μαΐου θα αποσυμφορηθεί το πιο κεντρικό σημείο της πόλης, ενισχύοντας τον έλεγχο για μολύνσεις και μειώνοντας τις ψυχικές διαταραχές που προκαλεί το άγχος στους πληγέντες

Στη φάση του σχεδιασμού πολλοί από τους αυτούς που εκκένωσαν τα σπίτια τους εξέφρασαν έντονα την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στην κατασκευή του κέντρου, με αποτέλεσμα το έργο να ολοκληρωθεί από μια ομάδα 25 ντόπιων κατοίκων αρκετά πριν τον προβλεπόμενο χρόνο.

«Υπήρχε πολύ θετική ατμόσφαιρα στο εργοτάξιο, πολλά γέλια και χαμόγελα μεταξύ των εργατών, πολλοί από τους οποίους ζουν σε σκηνές, αυτοκίνητα ή μισογκρεμισμένα σπίτια εξαιτίας του συνωστισμού που επικρατεί στα κέντρα εκκένωσης», δήλωσε ο Yozo Kawabe-τεχνικός των ΓΧΣ που είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα. «Αυτοί οι επιζήσαντες της καταστροφής ήταν  πολύ χαρούμενοι που συμμετείχαν ενεργά στην κατασκευή του κτιρίου και όλη η διαδικασία είχε ως προς την ψυχολογία τους πολύ θεραπευτική επίδραση, διότι ένωσαν τις δυνάμεις για ένα κοινό στόχο ανακτώντας την αυτοπεποίθησή τους» συμπλήρωσε.
 
Οι υγειονομικές αρχές έχουν ζητήσει από τους γιατρούς των ΓΧΣ να συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις τοπικές κλινικές της περιοχής. Παρόλα αυτά, κι ενώ σταθεροποιούνται οι τοπικές ιατρικές υποδομές, οι ΓΧΣ επικεντρώνουν την παρέμβασή τους στην παροχή ψυχολογικής υποστήριξης σε συγκεκριμένες ευπαθείς ομάδες επιζώντων, όπως ηλικιωμένοι, μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα με αναπηρίες και χρόνιες ασθένειες.

Η ομάδα έξι ντόπιων ψυχολόγων αναπτύσσει επίσης επιμορφωτικές δραστηριότητες σε ένα κέντρο συγκέντρωσης εκτοπισμένων στη Μινάμι Σανρίκου για να βοηθήσουν τους επιζώντες που μένουν εκεί να εντοπίσουν όσους χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και προσωπική θεραπεία. Ένα ανοικτό περίπτερο δίνει πληροφορίες για μηχανισμούς αντιμετώπισης του άγχους, αναγνώρισης θεμάτων ψυχικής υγείας και περαιτέρω βοήθειας, όπως εξειδικευμένης ενημέρωσης για γονείς και άτομα που έχουν αφήσει τις εστίες τους φροντίζοντας ηλικιωμένους.

Οι ΓΧΣ  άνοιξαν επίσης ένα καφέ στην κλινική Bayside Arena στη Μινάμι Σανρίκου το οποίο λειτουργεί ως χώρος όπου οι άστεγοι μπορούν να επικοινωνήσουν απευθείας με το προσωπικό των ΓΧΣ σε ένα ανεπίσημο και πιο κοινωνικό περιβάλλον προσφέροντας περισσότερες πιθανότητες να συναντήσουν το ντόπιο πληθυσμό, να χτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και να διαγνώσουν ευπαθείς περιπτώσεις που χρειάζονται περαιτέρω παραπομπή και θεραπευτική αγωγή.

«Οι περισσότεροι έχασαν τα πάντα στην καταστροφή, οικογένεια, συναδέλφους και φίλους, και είναι δύσκολο να φανταστούν το μέλλον» αναφέρει η Ha Young Lee-μια Κορεάτισσα ψυχολόγος που έχει εργαστεί με τους ΓΧΣ στον απόηχο του τσουνάμι στην Μπάντα Άσεχ (Banda Aceh) του 2005, όπως και με πρόσφυγες της βόρειας Κορέας στη Σεούλ, προσθέτοντας «Πολλοί από τους εκτοπισμένους υποφέρουν από κατάθλιψη και νιώθουν αβοήθητοι ενώ  πολλοί άλλοι περνούν μια διαδικασία πένθους προσπαθώντας να επιβιώσουν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες».

Κι ενώ το αρχικό σοκ της καταστροφής υποχωρεί, ολόκληρες οικογένειες καλούνται να περάσουν στην επόμενη φάση, αντιμετωπίζοντας θέματα μετεγκατάστασης και οικονομικά ζητήματα που τους επιφορτίζουν με επιπλέον άγχος. 

«Η ανάγκη παροχής ψυχολογικής βοήθειας θα αυξηθεί μέσα στους επόμενους μήνες καθώς οι επιζώντες αρχίζουν να αντιμετωπίζουν την πρόκληση να ξαναχτίσουν τις ζωές τους. Είναι ήδη ευάλωτοι και συναισθηματικά τραυματισμένοι και θέματα που προκαλούν άγχος, όπως οι αποζημιώσεις και η μετακίνηση είναι πιθανό να προκαλέσουν πιο σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν», προσθέτει η Ha Young.