Η Ετήσια Συνέλευση του ΠΟΥ έλαβε σημαντική απόφαση

«Το υπάρχον σύστημα, που βασίζεται στις πατέντες και στις υψηλές τιμές των φαρμάκων προκειμένου να χρηματοδοτήσει την έρευνα και ανάπτυξη, δεν καταφέρνει να αντιμετωπίσει ένα σημαντικό μέρος των ιατρικών αναγκών κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς πρόσβαση στα φάρμακα που έχουν ανάγκη», δήλωσε η Έλεν τ'Χόεν, Διευθύντρια Στρατηγικής και Μαρτυρίας της «Εκστρατείας για την Πρόσβαση στα Βασικά Φάρμακα» των ΓΧΣ. «Χωρίς την πολιτική βούληση, τα κενά που υπάρχουν στη βασική έρευνα και ανάπτυξη και η έλλειψη πρόσβασης στις καινοτομίες δε θα αντιμετωπιστούν ποτέ επαρκώς. Αυτήν την εβδομάδα, είδαμε τους Υπουργούς Υγείας να αναλαμβάνουν δράση και να αποδεικνύουν ότι επιθυμούν να θέσουν προτεραιότητες, να βρουν νέους τρόπους χρηματοδότησης για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και να διασφαλίσουν σε όλους την πρόσβαση στις καινοτομίες», συμπλήρωσε.     

Ψηφίζοντας την απόφασή αυτή, η οποία βασιζόταν σε μία αρχική πρόταση που είχε τεθεί από την Κένυα και τη Βραζιλία, οι χώρες συμφωνούν να συνεργαστούν για να «εξασφαλίσουν την ύπαρξη μιας ενισχυμένης βάσης για έρευνα και ανάπτυξη για την υγεία». Αυτό θα διασφαλίσει ότι οι ανάγκες των ασθενών, και όχι μόνο τα κέρδη, θα καθοδηγούν την ιατρική καινοτομία.   

«Για πρώτη φορά, αρχίζουμε να βλέπουμε δράσεις που αντικατοπτρίζουν το μέγεθος των προβλημάτων και των αναγκών που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στα προγράμματά μας», τόνισε ο Δρ. Τίντο φον Σόεν-Άνγκερερ, Διευθυντής Έρευνας και Ανάπτυξης στην «Εκστρατεία για την Πρόσβαση στα Βασικά Φάρμακα» των ΓΧΣ. «Αυτό είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα που θα συμβάλει στην εφαρμογή νέων τρόπων για την προώθηση της έρευνας και ανάπτυξης για τα προβλήματα υγείας που μέχρι τώρα έχει αγνοήσει η βιομηχανία», συμπλήρωσε.   

Η Έκθεση της Επιτροπής για την Πνευματική Ιδιοκτησία, την Καινοτομία και τη Δημόσια Υγεία (CIPIH), που δημοσιεύτηκε το 2006, έδωσε περισσότερα στοιχεία αποδεικνύοντας ότι το σύστημα παρουσιάζει ελλείψεις καθώς προωθεί τις επενδύσεις σε τομείς υψηλής κερδοφορίας και με αυτόν τον τρόπο αποτυγχάνει να βρει μία ισορροπία ανάμεσα στις παγκόσμιες ιατρικές ανάγκες και στην κατανομή των πόρων.