από τo Θέμη Τσίπηρα,
τεχνικό
{mosimage} "Στο Κουτς. Σ' αυτήν την απομακρυσμένη περιοχή που γεννήθηκε ο Γκάντι και γύρισε για ν' αρχίσει τον αγώνα της ανεξαρτησίας, φτάσαμε λίγες μέρες μετά την καταστροφή, η Ιωάννα Παπάκη κι εγώ, ως η διερευνητική ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.
Μπροστά μας είχαμε μια μεγάλη πρόκληση: να δούμε και να κρίνουμε σωστά τις ανάγκες προκειμένου να συστηματοποιηθεί και να ορισθεί η παρέμβαση οργάνωσης στην πληγείσα περιοχή. Γιατί οι απαιτήσεις για τα προβλήματα που προκύπτουν μετά από μια καταστροφή χρειάζεται να αντιμετωπισθούν όχι μόνο γρήγορα αλλά και μακροπρόθεσμα με υπομονή και αποφασιστικότητα. Παρ' όλη την προηγούμενη εμπειρία και των δυο μας από το σεισμό της Τουρκίας, τίποτα δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει πραγματικά για την εικόνα όπου ακόμα και τα πιο βασικά πράγματα της καθημερινότητας είχαν καταστραφεί οριστικά και αμετάκλητα.
Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί από το Αμενταμπάντ γιατί ο δρόμος για το Κλουτς είναι σχεδόν οχτώ ώρες. Όταν φτάνουμε στο επίκεντρο του σεισμού, την πόλη Μπχουζ, μια ξερή, βρώμικη πόλη με λαϊκές πολυκατοικίες σαν αυτές τις προσφυγικές της λεωφόρου Αλεξάνδρας και ακόμα αθλιότερες, η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική. Όπου κι αν κοιτάξεις αντικρίζεις γκρεμισμένα κτίρια και όσα παρέμεινα όρθια ήταν ετοιμόρροπα. Η οσμή του θανάτου πλανιόταν στον αέρα αφού οι απεγνωσμένες προσπάθειες που κατέβαλαν τα σωστικά συνεργεία τις προηγούμενες μέρες. Αναγκαστήκαμε να βάλουμε χειρουργικές μάσκες για να προφυλαχτούμε από τη σκόνη και τα μικρόβια.
Μια αλληλουχία αισθημάτων που εναλλάσσονταν με τους ανθρώπους, τα ερείπια, τις οσμές, τους ήχους σφυροκοπούσαν τις αισθήσεις μας ανελέητα. Έτσι που σου αφαιρείτο η δυνατότητα να σκεφθείς... Έμενες μονάχα σιωπηλός να κοιτάζεις γύρω τη στέρηση και την ανέχεια στο έσχατο σημείο τους. Άνθρωποι φαντάσματα, λιπόσαρκοι, ξυπόλητοι, ντυμένοι με κουρέλια ανάμεσα σε πέτρες, λάπσες και ξύλα... Προχωρούσαν.
Ο κρατικός μηχανισμός ανίκανος μπροστά στο εύρος της καταστροφής και ο συντονισμός της βοήθειας τουλάχιστον χαοτικός. Η κυβέρνηση δεχόταν κάθε βοήθεια σε υλικά από ξένες μη κυβερνητικές οργανώσεις αλλά δεν επιθυμούσε τη μακροπρόθεσμη παρουσία τους στη χώρα.
Έτσι λοιπόν, η ομάδα που μας αντικατέστησε, επικεντρώθηκε στην παροχή 1.500 καταλυμάτων - σκηνών.
