Έλλη Πασπαλά - Μια δύναμη που επουλώνει

Τι είδους φορτίο είναι να έχετε γεννηθεί με το χάρισμα της ωραίας φωνής;
"Δεν αισθάνομαι ότι γεννήθηκα με το χάρισμα μιας ωραίας φωνής. Κι έτσι δεν αισθάνομαι αυτό που λέτε. Ευγνωμονώ όμως τη ζωή για ό,τι μου έχει δώσει. Ωστόσο, το φορτίο για μένα είναι ότι υπάρχουν τόσες ωραίες και μαγικές φωνές εκεί έξω, κι εγώ έχω το "θράσος" να κάνω αυτό που κάνω. Να προσπαθώ να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ για να τις φτάσω, κατά μία έννοια. Βλέπετε, η ύπαρξή μου είναι αρκετά σχιζοφρενική: από τη μια να το θεωρώ "θράσος" κι απ' την άλλη, να εξακολουθώ να το κάνω..."

Είστε από τους ερμηνευτές που δεν μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους να ασχολείται με κάτι άλλο;
"Ξεκίνησα από πολύ μικρό παιδί με την επιθυμία να γίνω μουσικός. Τότε, αν είχα να απαντήσω σ' αυτήν την ερώτηση θα έλεγα πως δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Τώρα που έχω μεγαλώσει κι έχω ωριμάσει, βλέπω ότι υπάρχουν κι άλλα μέσα με τα οποία μπορώ να εκφραστώ δημιουργικά. Αν και δεν ξέρω ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά. Το βέβαιο είναι ότι θα ήταν ένα μέσο για να εκφράσω έναν εσώτατο εαυτό, γιατί αυτό ξεκινά από μια βαθιά ανάγκη".

Κάθε φορά που γεννιέται μία καινούργια μουσική δουλειά τι είναι αυτό που σας φοβίζει;
"Οι φόβοι που υπερισχύουν συνήθως είναι για το πώς θα αντεπεξέλθω εγώ σε αυτό το πράγμα που γεννιέται. Εάν δηλαδή, είμαι ικανή να εκπροσωπήσω αυτή τη δουλειά. Οι ανησυχίες και οι φόβοι έχουν να κάνουν πάντα σε σχέση με μένα". 

Ποιες ισορροπίες βρίσκεται μέσα από τη συνεργασία σας με τους Ντέιβιντ Λίντς και Σταύρο Λάντσια;
"Είμαστε συνεργάτες πάρα πολλά χρόνια. Είναι δύο δημιουργοί που εκτιμώ, μου αρέσει πολύ η μουσική τους και με τους οποίους επικοινωνώ βαθύτατα. Η συνεργασία αυτή ξεκίνησε πολύ δειλά και καθόλου φιλόδοξα. Μας άνοιξε τελικά καινούργιους εκφραστικούς δρόμους και μας έδινε συνέχεια νέες εκπλήξεις. Πιστεύω ότι υπάρχει ουσιαστική ισοτιμία μεταξύ μας. Μοιραζόμαστε μια πολύ γόνιμη σχέση. Και δεν είναι μόνο πολύ ωραίο να τους ακούς μαζί αλλά και να τους βλέπεις".

Συμπράξατε οι τρεις σας στη Θεσσαλονίκη για μια συναυλία για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και τη Διεθνή Αμνηστία. Γιατί;
"Πιστεύω πως, είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι' αυτές τις δύο οργανώσεις. Υποστηρίζουμε τη δράση, τη στάση τους και τη θέση τους απέναντι στα πράγματα και τη σύγχρονη κοινωνία. Θεωρώ ότι αυτό που κάναμε εμείς δεν ήταν τίποτα σε σχέση με την προσφορά του δικού τους έργου".

Τι σας έκανε να δεχθείτε τόσο πρόθυμα να προσφέρετε μια βραδιά για τους σκοπούς των συγκεκριμένων οργανώσεων;
"Έχω δηλώσει ότι παραμένω και παραμένουμε κι οι τρεις μας στη διάθεση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα να προσφέρουμε απ' όπου μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι".

Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας στα "παπούτσια" ενός εθελοντή που φεύγει σε αποστολή;
"Βέβαια, και μάλιστα, θα το επιθυμούσα πολύ. Κι αυτό με κίνητρο να βοηθήσω το συνάνθρωπό μου που υφίσταται αδικίες πολιτικές και σωματικές. Να τον βοηθήσω να σταθεί στα πόδια του με κάποιο τρόπο. Μου φαίνεται απίστευτο ότι πια ξέρουμε τα πράγματα τόσο καλά, κι όχι μόνο, τα βλέπουμε. Κι όμως, αυτή η εικόνα ισοπεδώνει τα πάντα και τίποτα δε μας αγγίζει. Δεν μπορώ να καταλάβω τις μανάδες εκείνες που στέλνουν τα παιδιά τους στον πόλεμο για να σκοτώσουν άλλα παιδιά..."

Η μουσική επουλώνει πληγές;
"Έχει αποδειχτεί αυτό ξέρετε με σχετικές έρευνες που έχουν γίνει. Αποδεδειγμένα η μουσική γαληνεύει τους ανθρώπους. Επουλώνει την ψυχή. Μπορεί να μην είναι τόσο ισχυρή όσο η αντιβίωση αλλά έχει δύναμη".

Εσείς, σε ποιο μουσικό μονοπάτι δεν έχετε ταξιδέψει ακόμα...
"Ένα προσωπικό, μοναχικό μονοπάτι. Είναι μάλλον μια επιθυμία αλλά προφανώς δεν είναι ακόμα τόσο ισχυρή. Γιατί όταν θέλουμε κάτι πολύ το κυνηγάμε..."

Τι αξιολογείτε ως απαραίτητα στη ζωή σας;
"Τα αγαπημένα μου πρόσωπα, το άγγιγμα, την αγάπη που υπάρχει μεταξύ μας και την υγεία. Δε χρειαζόμαστε πιστεύω τίποτε περισσότερο".

Εκτός από μουσική, τι άλλο έχει η καθημερινότητά σας;
"Το παιδί μου, τον άνδρα μου, τη φροντίδα τους. Η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου.  Κι οι φίλοι. Αυτά γεμίζουν τη ζωή μου. Ε, κι αν υπάρχει λίγος ακόμα ελεύθερος χρόνος, το διάβασμα..."