Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Άρης Λεμπεσόπουλος - Δημιουργικό σοκ!
Άρης Λεμπεσόπουλος,
ηθοποιός
Είναι αταξίδευτος. Οι εσωτερικές διαδρομές όμως που έχει διανύσει μέσα στα 16 χρόνια που μετρά στο θέατρο ίσως και να αθροίζουν δυο φορές τον περίπλου της γης. Ο ηθοποιός Άρης Λεμπεσόπουλος ωστόσο γοητεύεται από τη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και από την "τρέλα" της προσφοράς που κουβαλάνε γιατί καθώς λέει "σε βγάζει έξω από το "εγώ" σου". Αισθάνεται ρευστός κι ας φαίνεται πολύ συγκεκριμένος. Το ήθος όμως και το πάθος του για τη δουλειά που κάνει, μπορείς με βεβαιότητα να πεις πως δεν είναι μια πλάνη...
Θα σε έλκυε η ιδέα να ακολουθήσεις μία ιατρική αποστολή, έστω και ως παρατηρητής;
"Δεν το έχω σκεφθεί ποτέ. Πιστεύω πραγματικά ότι είναι συγκλονιστικό γεγονός να έρθεις αντιμέτωπος με τη φτώχεια, τον πόνο, την καταστροφή... Είναι μια διαδικασία που σε βγάζει από το "εγώ" σου, τα στενά πλαίσια μιας δουλειάς. Νομίζω πως θα έβγαινα ...δημιουργικά σοκαρισμένος!".
Τι γνώμη έχεις για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα;
"Το μόνο που μπορώ να πω είναι: ουσιαστική προσφορά στους ανθρώπους. Τι άλλο μπορώ να πω..."
Ποια είναι η απόσταση ανάμεσα στην ιδιαίτερη "τρέλα" που κουβαλά ένας ηθοποιός και κάποιος που φεύγει σε αποστολή;
"Είναι τεράστια η απόσταση. Του ηθοποιού η τρέλα είναι εγωπαθής, εγωιστική. Έχει να κάνει μόνο με τα δικά του όρια. Η άλλη "τρέλα", η δική σας, έχει να κάνει με την προσφορά. Κι αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά".
Υπάρχει στις μέρες χώρος για οραματιστές-πραγματιστές;
"Πιστεύω ότι υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν. Όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται. Μπορεί να θεωρούνται μοναχικοί, περιθωριακοί αλλά προσπαθούν με το δικό τους τρόπο να κάνουν αυτό που πιστεύουν".
Πιστεύεις στις επαναστάσεις;
"Οι μεγάλες επαναστάσεις μου φαίνονται μακρινές. Πιστεύω στις μικρές, ανθρώπινες επαναστάσεις. Οι άλλες μου φαίνονται απόμακρες, κινηματογραφικές".
Πως μπήκε το "επάγγελμα ηθοποιός" στη ζωή σου;
"Σαν μια ανάγκη στην εφηβεία. Σαν ένας τρόπος έκφρασης, όχι συνειδητά τότε ακόμα στα 16 μου. Αισθανόμουν ότι ήταν ένας τρόπος να υπάρξω με τους ανθρώπους. Το θέατρο δε με συγκινούσε έτσι γενικά. Ήταν κάτι πολύ πρακτικό για μένα".
Το θέατρο είναι για τον ηθοποιό μια σπουδή...
"...στον εαυτό του. Γιατί όλο το ταξίδι μέσα από έργα, μέσα από ρόλους, μέσα από ανθρώπους, σε φέρνει αντιμέτωπο με τον εαυτό σου. Γιατί για μένα κάθε ρόλος είναι μια καλή ευκαιρία να μ' εκπλήξει ο εαυτός μου. Να με μάθω. Γιατί πιστεύω ότι μπορεί να περνάνε ολόκληρες ζωές και να μη μαθαίνουμε τίποτα. Το θέατρο είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, μια αναζήτηση. Έχεις αναγκαστικά να κάνεις με το σώμα, με την ψυχή. Έρχεσαι αντιμέτωπος με τις αδυναμίες, τα ελαττώματα".
Βάζεις συν ή πλην στα ελαττώματά σου;
"Προσπαθώ να συμφιλιωθώ με τα ελαττώματά μου. Να με αποδεχτώ έτσι όπως είμαι. Και πιθανών στην πορεία και στο χρόνο να διορθώσω κάποια απ' αυτά. Όσα συνειδητοποιώ".
Μετανιώνεις εύκολα;
"Μπορεί. Δεν μπορώ να απαντήσω ευθέως. Αισθάνομαι ότι έχω μια ρευστότητα".
Παίζεις συγκεκριμένους ρόλους;
"Ναι, γιατί συχνά σε επιλέγουν γι' αυτό που φαίνεσαι. Και στη ζωή σε κατατάσσουν γι' αυτό που φαίνεσαι. Αλλά νομίζω πως δεν υπάρχει η διάθεση της ανατροπής".
Ταξιδεύεις συχνά, ποτέ;
"Μ' αρέσουν τα ταξίδια αλλά μάλλον από τεμπελιά μου δεν έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό. Αλλά "το μόνον της ζωής μου ταξείδιον" θα είναι μια τελετή για μένα. Αισθάνομαι ότι στη ζωή μου τα πράγματα τα έχω κάνει πιο αργά. Ίσως αυτό να έχει μια γοητεία για μερικούς ανθρώπους".
Έχεις λαχτάρα για τη ζωή;
"Ναι την αγαπώ πολύ αλλά με τους δικούς μου ρυθμούς. Σκέφτομαι την ισορροπία της φύσης. Είναι μια διαδικασία αργή. Μπορεί να κάνω λάθος. Σκέψου να κάνω λάθος;"
Ποιο ρήμα θα επέλεγες για να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου μέσα σε μία σχέση αγάπης;
"Θέλω".
