Αντιμετωπίζοντας την επείγουσα κατάσταση του Ιράκ

Ένα νέο είδος βοήθειας
Σήμερα, οι ΓΧΣ διευθύνουν ένα πρόγραμμα που αντιμετωπίζει την εξαιρετική ανασφάλεια στο εσωτερικό του Ιράκ, έχοντας ως βάση το Αμμάν της Ιορδανίας, χρησιμοποιώντας μη παραδοσιακές στρατηγικές παρέμβασης και καινοτόμες προσεγγίσεις. Αυτό το πρόγραμμα ανατρέπει τις επικρατούσες αντιλήψεις σχετικά με τον τρόπο που οι ΓΧΣ παρέχουμε ιατρική βοήθεια. Το πρόγραμμα των ΓΧΣ για το Ιράκ επαναλειτούργησε αφού μιλήσαμε με γιατρούς που είχαν συνεργαστεί μαζί μας πριν τον Οκτώβριο του 2004, όταν τα προγράμματα σταμάτησαν και οι ομάδες μας αποσύρθηκαν από τη χώρα εξαιτίας της ανασφάλειας και της άμεσης στόχευσης των εργαζομένων στην ανθρωπιστική βοήθεια. Αυτό που μας είπαν οι γιατροί στη συνάντησή μας στο Αμμάν το 2006, ήταν ότι η κατάσταση είχε επιδεινωθεί πολύ.

Έλλειψη βασικού υλικού
Το Υπουργείο Υγείας του Ιράκ κατάφερνε να χορηγεί πενιχρούς μισθούς, αλλά σχεδόν τίποτε άλλο. Τα νοσοκομεία στις περιοχές που πλήττονταν περισσότερο από τη βία είχαν αφεθεί χωρίς τις απαραίτητες προμήθειες για την περίθαλψη των θυμάτων των συμπλοκών. Όταν ρωτήσαμε αυτούς τους γιατρούς με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε περισσότερο, η απάντηση τους ήταν ότι θα ήταν σκέτη αυτοκτονία για τους ίδιους να καλέσουν τους ΓΧΣ στα νοσοκομεία τους. Η αμεσότητα της σχέσης των ΓΧΣ με αυτούς που βοηθούμε, μια από τις αμετακίνητες αρχές μας, θα μπορούσε να οδηγήσει στη δολοφονία των γιατρών που θέλαμε να βοηθήσουμε. Αντί γι’ αυτό, ζήτησαν χειρουργικό υλικό, εργαλεία και προμήθειες. Πρώην γενικά νοσοκομεία, που προηγουμένως χρησίμευαν ως νοσοκομεία παραπομπής για οποιοδήποτε περιστατικό πλην επειγόντων, τώρα εκτελούσαν περίπλοκες επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις έχοντας στη διάθεσή τους μόνο τα πιο στοιχειώδη εργαλεία και φάρμακα. Οι γιατροί αναγκάζονταν να ζητούν από τους συγγενείς των τραυματιών να ψάξουν στα τοπικά φαρμακεία για φιάλες αίματος, χειρουργικό νήμα και ενέσιμα διαλύματα, πριν μπορέσουν να ξεκινήσουν τις επείγουσες επεμβάσεις. Οι γιατροί, που συχνά αντιμετώπιζαν καταστάσεις ζωής ή θανάτου, μίλησαν στους ΓΧΣ για την απογοήτευσή τους σχετικά με τις επιλογές που αναγκάζονταν να κάνουν, εξαιτίας ελλείψεων σε βασικό υλικό.

Υποστηρίζοντας επείγουσα περίθαλψη
Τα πρώτα αποτελέσματα από το πρώτο νοσοκομείο που συμπεριλήφθηκε σε αυτό το πρόγραμμα υποστήριξης εξ αποστάσεως δείχνουν ότι από τη στιγμή της ένταξής του, οι γιατροί διενήργησαν από τον Οκτώβριο έως το Δεκέμβριο του 2006, 2.882 χειρουργικές επεμβάσεις, εκ των οποίων 1.871 ήταν επείγουσες (64,9%) και 1.482 σχετίζονταν με τη βία (51,4%). Οι γενναίοι εθελοντές γιατροί που συμμετείχαν στο πρόγραμμα αυτό ταξιδεύουν στο Αμμάν κάθε δύο μήνες για να δώσουν τις παραγγελίες τους στους ΓΧΣ, να μοιραστούν τις πληροφορίες τους και να συμμετάσχουν σε συναντήσεις.

Στρατηγική κατεύθυνση
Η ομάδα που παρακολουθεί το πρόγραμμα έχει ετοιμάσει μια γενική περιγραφή των στρατηγικών κατευθύνσεων τόσο για το συγκεκριμένο όσο και για άλλα, παρόμοια, που τυχόν ακολουθήσουν. Το πρόγραμμα εγείρει το ζήτημα της παρέμβασης σε ιδιαίτερα δύσκολες σε προσέγγιση και επικίνδυνες περιοχές, καθώς και των νέων, καινοτόμων προσεγγίσεων, όταν οι καθιερωμένες επιχειρησιακές στρατηγικές δεν επαρκούν. Στη Μέση Ανατολή, η πολιτική, η θρησκεία και η κοινωνία είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένες. Προκειμένου να λειτουργήσουμε σε αυτό το περιβάλλον, οι ΓΧΣ χρειάζεται να διευρύνουμε την αντίληψή μας για το πώς η ανθρωπιστική μας προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε αυτό το μείγμα. Είναι υψίστης σημασίας να διαχωρίσουμε τις παρεμβάσεις που μπορούν να συλλειτουργήσουν με το καθεστώς από αυτές που οδηγούνται προς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα, οι ΓΧΣ λαμβάνουμε δύσκολες αποφάσεις προκειμένου να διατηρήσουμε την αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεών μας αλλά συγχρόνως και τη συνάφειά μας, μέσα στις συνθήκες του 21ου αιώνα.