22 χρόνια δράσης του ελληνικού τμήματος - Αλληλεγγύη εντός συνόρων

1990 Ίδρυση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα.
1991 ΛΕΡΟΣ Παρέμβαση στο Ψυχιατρείο της Λέρου με προγράμματα αποασυλοποίησης και εκμάθησης βασικών δεξιοτήτων στους ψυχικά ασθενείς.
1995 ΑΙΓΙΟ Επείγουσα παρέμβαση μετά το σεισμό. Υγειονομική περίθαλψη αστέγων και τραυματιών.
1996 ΑΘΗΝΑ Δημιουργία πολυϊατρείου για τη δωρεάν κάλυψη βασικών ιατρικών αναγκών των κοινωνικά και υγειονομικά αποκλεισμένων μεταναστών και προσφύγων που ζουν στην Ελλάδα.
1997 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Δημιουργία πολυϊατρείου για τη δωρεάν κάλυψη βασικών ιατρικών αναγκών των κοινωνικά και υγειονομικά αποκλεισμένων μεταναστών και προσφύγων που ζουν στην Ελλάδα.
1999 ΑΤΤΙΚΗ Παρέμβαση σε 4 καταυλισμούς αστέγων μετά το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου. Παροχή
ιατροφαρμακευτικής και ψυχολογικής υποστήριξης από ομάδες εθελοντών.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ξεκινά πρόγραμμα για τα «Παιδιά των Φαναριών».
2001 ΕΥΒΟΙΑ- ΖΑΚΥΝΘΟΣ Άμεση ιατροφαρμακευτική υποστήριξη των μεταναστών και προσφύγων στο
Μαντούδι της Εύβοιας  και στη Ζάκυνθο με ομάδες επείγουσας παρέμβασης.
2004 Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μεταβιβάζουν τη λειτουργία των πολυιατρείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στην ελληνική, μη κυβερνητική οργάνωση PRAKSIS.
2007 ΗΛΕΙΑ Παροχή ιατρικής και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στους πληγέντες από τις φωτιές.
2008-2011 Ιατρική περίθαλψη και ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε μετανάστες, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, όπως και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και υγιεινής στην Πάτρα και στα κέντρα κράτησης και τα τμήματα συνοριακής φύλαξης του Έβρου, της Μυτιλήνης και της Ροδόπης.
2012 ΑΘΗΝΑ. Στο πλευρό των αστέγων, στα Κέντρα Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων

Αντιμέτωποι με τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης στον τομέα της υγείας
Οι διαστάσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που διαρκώς αυξάνονται,  απειλούν σήμερα οποιαδήποτε πρόοδο έχει γίνει τα τελευταία χρόνια για την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, κυρίως στις υπό ανάπτυξη χώρες, με τις κυβερνήσεις να αθετούν τις δεσμεύσεις τους και να περικόπτουν τις χρηματοδοτήσεις τους στον κρίσιμο τομέα της υγείας.

Καθώς η παγκόσμια αυτή κρίση αγγίζει και τη δική μας χώρα, εκφράζουμε έντονες ανησυχίες για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην υγεία τα επόμενα χρόνια. Με αίσθημα αλληλεγγύης αλλά και ευθύνης απέναντι στους συμπολίτες και σε όλους εσάς που μας υποστηρίζετε, επιχειρούμε κι αυτή τη φορά να απαντήσουμε. Το περιβάλλον όμως είναι πολύ διαφορετικό τόσο σε σχέση με τις παρεμβάσεις μας στην Ελλάδα στο παρελθόν, όσο  και με αυτό που αντιμετωπίζουμε στην Αφρική, την Ασία, ή τη Λατινική Αμερική, περιθάλποντας θύματα των μεγάλων ανθρωπιστικών κρίσεων του πλανήτη, από βίαιες συγκρούσεις, φυσικές καταστροφές, επιδημίες κ.ά. 

Επιχειρώντας να εντοπίσουμε τα κενά του εθνικού συστήματος υγείας στην κάλυψη των ιατρικών αναγκών, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εφαρμόζουμε τα ίδια κριτήρια δράσης, τις ίδιες αρχές που διέπουν το έργο μας τα 40 χρόνια της ιστορίας μας: την παροχή ιατρικής, ανθρωπιστικής βοήθειας στη βάση της ανεξαρτησίας, της αμεροληψίας και της ουδετερότητας. Η Ελλάδα, παρά τις δυσκολίες της, έχει την τύχη να μην υφίσταται τις συνέπειες ανθρωπιστικών κρίσεων που σήμερα πλήττουν σκληρά άλλες χώρες  όπως η Σομαλία, το Κονγκό, η Παλαιστίνη, το Αφγανισταν, η Αϊτή. Αντιμετωπίζει ωστόσο –ακόμη και πριν από την οικονομική ύφεση- διάφορες δυσλειτουργίες του συστήματος δημόσιας υγείας που πλήττουν ιδιαίτερα την πρόσβαση στην περίθαλψη κάποιων ευπαθών ομάδων πληθυσμού όπως οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι πρόσφυγες κ.ά. Στις προϋπάρχουσες δυσλειτουργίες έρχονται να προστεθούν σήμερα οι μειώσεις των δαπανών υγείας αλλά και νέες ευάλωτες ομάδες όπως συνταξιούχοι, νεοάστεγοι, ΑΜΕΑ, ορφανά παιδιά, άτομα συντηρούμενα από φορείς Πρόνοιας.

Η ελληνική κοινωνία, τις δύσκολες αυτές ώρες, αποδεικνύει έμπρακτα την αλληλεγγύη της με πρωτοβουλίες κοινωνικής (αυτο)οργάνωσης και στήριξης  όπως η συγκέντρωση και διανομή τροφίμων, φαρμάκων και ειδών πρώτης ανάγκης. Δεν καλλιεργούμε την ψευδαίσθηση ότι εμείς ή οποιαδήποτε άλλη Μη Κυβερνητική Οργάνωση μπορεί ή θα έπρεπε να υποκαταστήσει το κράτος στις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες. Η υγεία είναι ένα δημόσιο αγαθό στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι κάτοικοι μιας χώρας. Είναι χρέος της οργανωμένης πολιτείας να το προστατέψει  και να επιτρέψει την πρόσβαση όλων σ’ αυτό.  Δική μας αρχή είναι να παρεμβαίνουμε πάντα, αποκλειστικά, στη βάση των ιατρικών στοιχείων και της επιστημονικής εμπειρίας που διαθέτουμε.

Η εικόνα που έχουμε ως τώρα είναι πράγματι αυτή μιας δύσκολης και προβληματικής κατάστασης, ωστόσο,  χρειαζόμαστε περαιτέρω και εις βάθος διερεύνηση πριν σπεύσουμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας.  Σε συντονισμό με άλλες οργανώσεις και φορείς, κύριος στόχος μας τώρα είναι να παρέμβουμε και να προσφέρουμε τη βοήθειά μας στηρίζοντας το δημόσιο σύστημα υγείας, αναλογικά με τα μέσα που διαθέτουμε και τις  ανάγκες που διαπιστώνουμε, με έμφαση στις πλέον ευάλωτες ομάδες πληθυσμού και σε συγκεκριμένες ασθένειες όπως το HIV/AIDS, η φυματίωση ή η ελονοσία, αν προκύψει πράγματι τέτοια ανάγκη. Άλλωστε, αυτές είναι κάποιες από τις ασθένειες που η μακρόχρονη εμπειρία και η τεχνογνωσία μας, μάς επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά.