Άιντα Τσενγκούλα - Tανζανία: ένα HIV/AIDS πρόγραμμα

Άιντα Τσενγκούλα, κοινωνική λειτουργός
Υπεύθυνη Ομάδων Υποστήριξης
Ανθρώπων που ζουν με AIDS,
Μακέτε, Τανζανία

«Κάθε Ομάδα Υποστήριξης αποτελείται από 10 με 15 άτομα και τώρα εργαζόμαστε συνολικά με 8 διαφορετικές ομάδες. Εκεί συζητώ με τους ασθενείς, τους εξηγώ τη σημασία που έχει να αποδεχτούν ανοιχτά την ασθένειά τους, τους εξηγώ πώς μπορούν να βλέπουν τα πράγματα θετικά και τη σημασία να παρακολουθούν τις Ομάδες Υποστήριξης. Γιατί στο πλαίσιο της ομάδας μπορούν να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο, να βρουν κοινωνική υποστήριξη μια και όλοι μοιράζονται το ίδιο πρόβλημα. Μιλάω για όλα αυτά τα θέματα τόσο κατά τη διάρκεια της συμβουλευτικής για συμμόρφωση στη θεραπεία αλλά και πριν τη χορήγηση των αντιρετροϊκών. Μετά, απλά αφήνω ανοιχτή την πόρτα για όσους θέλουν να συμμετέχουν στις Ομάδες Υποστήριξης».

«Κάθε Ομάδα Υποστήριξης αποτελείται από 10 με 15 άτομα και τώρα εργαζόμαστε συνολικά με 8 διαφορετικές ομάδες. Εκεί συζητώ με τους ασθενείς, τους εξηγώ τη σημασία που έχει να αποδεχτούν ανοιχτά την ασθένειά τους, τους εξηγώ πώς μπορούν να βλέπουν τα πράγματα θετικά και τη σημασία να παρακολουθούν τις Ομάδες Υποστήριξης. Γιατί στο πλαίσιο της ομάδας μπορούν να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο, να βρουν κοινωνική υποστήριξη μια και όλοι μοιράζονται το ίδιο πρόβλημα. Μιλάω για όλα αυτά τα θέματα τόσο κατά τη διάρκεια της συμβουλευτικής για συμμόρφωση στη θεραπεία αλλά και πριν τη χορήγηση των αντιρετροϊκών. Μετά, απλά αφήνω ανοιχτή την πόρτα για όσους θέλουν να συμμετέχουν στις Ομάδες Υποστήριξης».

«Ως κοινωνική λειτουργός πρέπει να ασχοληθώ με τα προβλήματα των ασθενών. Αυτό δε σημαίνει ότι σε όλες τις περιπτώσεις λύνεις όλα τα προβλήματα, υπάρχουν όμως κάποια που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το να αντιμετωπίσει κανείς ένα πρόβλημα, σημαίνει ότι πρώτα απ' όλα πρέπει να το αποδεχτεί. Όσο το κουβαλά, δεν μπορεί να συνεχίσει με τη ζωή του. Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω στους ασθενείς μας, ότι παρόλο που πάσχουν από HIV, πρέπει να ζήσουν, να κάνουν σχέδια, να εργαστούν για να μην πεθάνουν. Πρέπει να τραφούν, πρέπει να πάρουν φάρμακα».  

«Τώρα βρισκόμαστε στη διαδικασία επίσημης εγγραφής μιας οργάνωσης, που θα αποκαλείται «Υποστήριξη για τους Ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS στο Μακέτε» (MASUPHA). Ήδη ετοιμάσαμε το καταστατικό. Καλέσαμε την πρώτη γενική συνάντηση που αποτελούνταν από όλους τους επικεφαλής των Ομάδων Υποστήριξης. Τους εξήγησα αυτήν την ιδέα και συμφώνησαν ότι πρέπει να έχουμε μία οργάνωση προκειμένου να τους φέρουμε όλους κοντά. Και τώρα ο καθένας τους πρέπει να συναντηθεί με τη δική του ομάδα του και να συμφωνήσουν για το καταστατικό».
«Νιώθω πολύ άνετα που εργάζομαι κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους, γιατί και εγώ κατάγομαι από το Μακέτε. Μπορώ να επικοινωνήσω μαζί τους αποτελεσματικά, γιατί τους γνωρίζω, ξέρω την τοπική διάλεκτο. Υπάρχουν κάποιοι ηλικιωμένοι που δεν μπορούν να μιλήσουν και να καταλάβουν σουαχίλι. Νιώθω ότι αυτοί είναι οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου...»