Τουάμπο Τσιμπίνγκα - Εργαζόμενος υγείας στο πρόγραμμα κατά του AIDS στη Ζάμπια

Τουάμπο Τσιμπίνγκα, εργαζόμενος υγείας,
στο πρόγραμμα AIDS των ΓΧΣ στο Καπίρι Μ'Πόσι, Ζάμπια

Ποια είναι η δουλειά σου με τους ΓΧΣ;
Η δουλειά μου είναι πρώτα απ' όλα, η εξέταση των ασθενών. Αρχικά πρέπει να βεβαιωθώ ότι ο ασθενής γνωρίζει τι σημαίνει να είναι φορέας του HIV. Μετά τον ενημερώνω πως εμποδίζεται ο HIV και πως μπορείς να τον αντιμετωπίσεις. Επίσης βεβαιώνομαι ότι καταλαβαίνει, γιατί πρέπει να ακολουθήσει τη θεραπεία.  Για παράδειγμα, κάποιοι βρίσκονται στο δεύτερο στάδιο της ασθένειας και τους εξηγώ γιατί θα πρέπει να ακολουθήσουν θεραπεία προφύλαξης. Νομίζουν ότι θα πρέπει να πάρουν 2-3 χάπια για να γίνουν καλά κι αυτό είναι όλο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι έρχονται σε εμάς όταν βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Τους εξηγούμε ότι «αν πάρεις τα χάπια μπορεί να ζήσεις ή και να πεθάνεις. Όμως αν δεν τα πάρεις καθόλου, τότε σίγουρα θα πεθάνεις. Εσύ επιλέγεις».    

Ο ιός HIV αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα στη Ζάμπια. Πως νιώθεις που ως εργαζόμενος υγείας προσφέρεις τις υπηρεσίες σου στους ανθρώπους που τις έχουν ανάγκη;
Στη χώρα μου υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από τον ιό και νιώθω πολύ τυχερός, γιατί μέσα από το πρόγραμμα αυτό μπορούμε να παρέχουμε στους ασθενείς τη σωτήρια αντιρετροϊκή θεραπεία. 

Τι πιστεύεις για το πρόγραμμα των ΓΧΣ;
Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι σημαντικό γιατί παρατείνουμε τη ζωή των ασθενών μας και τους δίνουμε καλύτερη ποιότητα ζωής.

Έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε στενά τους ασθενείς μας και να πετυχαίνουμε υψηλά ποσοστά συμμόρφωσης στη θεραπεία. Έχουμε ωστόσο ασθενείς που δε συμμορφώνονται, κι αυτό συμβαίνει κυρίως με όσους έρχονται από άλλες περιοχές και δεν έχουν ενημερωθεί σωστά για τη λήψη τους. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί τη συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία κι αυτό μπορεί να προκαλέσει ανάπτυξη αντίστασης του οργανισμού στα αντιρετροϊκά και να μας οδηγήσει σύντομα στη θεραπεία «δεύτερης γραμμής».
     
Πιστεύω ότι η κυβέρνηση της Ζάμπια δεν είναι ακόμα σε θέση να παράσχει αντιρετροϊκά. Έχουν ανακοινώσει ότι θα παρέχουν δωρεάν θεραπεία, αλλά θα περάσει πιστεύω πολύς καιρός μέχρι να το καταφέρουν. Όταν λένε ότι στοχεύουν να βάλουν 100.000 ασθενείς σε θεραπεία μέχρι το τέλος του χρόνου, απλά δεν είναι δυνατό.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για έναν ασθενή με HIV που παίρνει αντιρετροϊκά φάρμακα;
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι ότι πρέπει να καταλάβει ότι πρόκειται για μια θεραπεία ζωής. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι θα πρέπει να πάρουν 10 χάπια και αυτό είναι όλο.

Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζεις ως εργαζόμενος υγείας που εργάζεται σε πρόγραμμα θεραπείας του HIV;
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι δουλεύω σε άμεση επαφή με τους ασθενείς και συνειδητοποιώ ότι είναι φτωχοί άνθρωποι. Ως ανθρώπινα όντα χρειάζεται να φάνε, χρειάζεται να πιούνε. Αυτά τα σώματα χρειάζονται τροφή για να βελτιωθεί η κατάστασή τους, τροφή που πολλές φορές απλά δεν έχουν. Τους λέμε ότι πρέπει να φάνε πρώτα και μετά να πάρουν τα φάρμακά τους. Και αυτό για μένα συχνά είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο.