Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Πύρρος Δήμας - «Καΐκια» εναντίον... «αεροπλανοφόρων»
Πύρρος Δήμας,
Ολυμπιονίκης
{mosimage} Αν τελικά ο Σίσυφος στο γνωστό μύθο που μεταφέρει στην πλάτη του τον τεράστιο εκείνο βράχο και ποτέ δεν τα καταφέρνει, είχε κάποτε αίσιο τέλος, ίσως στα χαρακτηριστικά του ν' αναγνωρίζαμε τον Πύρρο Δήμα. Το δικό μας Πύρρο, τον τέσσερις φορές Ολυμπιονίκη που δακρύζοντας και με ένα στάδιο σύσσωμο να τον αποθεώνει συγκλονισμένο στον τελευταίο του ωραίο αγώνα, τρύπωσε στην καρδιά μας και έκτοτε, αποκτήσαμε το δικό μας «ήρωα». Δεν του ταιριάζουν οι μεγαλοστομίες. Άνθρωπος «από πέτρα και ξύλο», απέδειξε με τη ζωή του πώς οι ήρωες είναι καθημερινοί άνθρωποι που επιμένουν, αντέχουν και ονειρεύονται. Κι όσο για τους ΓΧΣ, είναι λέει ταγμένοι στο δικό τους δύσκολο αγώνα, σαν τα «καΐκια» που τα βάζουν με «αεροπλανοφόρα»...
«Κάτσε κάτω από την μπάρα». Αυτή η φράση έγραψε μέσα στην καρδιά όλων. Για εσάς τι θα σημαίνει πάντα;
«Κατ' αρχάς, τη φωνή του φίλου και αθλητικού μου πατέρα, του Χρήστου Ιακώβου, αλλά και την προτροπή να μη λυγίζεις ποτέ. Να αντέχεις!
Τι είδους «βάρος» είναι να είστε εθνικός «ήρωας» για έναν ολόκληρο λαό;
«Βαριά η ευθύνη. Νιώθω πως ό,τι πω και ό,τι κάνω ή με ό,τι αποφασίσω να ασχοληθώ στο μέλλον να μην απομονώνει ή ξεχωρίζει κανέναν Έλληνα ή Ελληνίδα. Γιατί όλοι οι Έλληνες με έχουν ταυτίσει με την επιτυχία της Ελλάδας και όχι με τα κομμάτια της, πράσινα, μπλε, κόκκινα... Μεγάλο βάρος, δε συμφωνείτε;»
Από τι «υλικά» πρέπει να είναι κανείς φτιαγμένος για να φτάσει στην κορυφή;
«Το πιο ωραίο σπίτι το φτιάχνεις από πέτρα και ξύλο, τα πιο αγνά υλικά! Τα πιο αγνά χρειάζεται ο καθένας μας για να πετύχει. Απλότητα, κοινό νου, εργατικότητα, αυτοπεποίθηση...»
Τι είδους θυσίες χρειάστηκαν για την επίτευξη μιας ανάλογης πορείας;
«Οι οικογενειακές θυσίες. Μεγάλωσαν τα παιδιά μου χωρίς να ζήσω την κάθε μοναδική στιγμή δίπλα τους».
Δίκαιος αγώνας για εσάς σημαίνει...
«Πιστεύω πως δίκαιος αγώνας είναι η άρση βαρών. Είναι ένας γνήσιος αγώνας όπου είσαι αντιμέτωπος με τα κιλά. Ή μπορείς να τα σηκώνεις ή όχι. Χωρίς διαιτητές και γενικώς αδικίες που προκαλούνται από τον ανθρώπινο παράγοντα».
Αν είχατε την ευκαιρία, τι θα λέγατε σε ανθρώπους που ελπίζουν και αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο;
«Να ονειρεύονται και να ελπίζουν. Να πιστεύουν στις δυνάμεις τους και να προσπαθούν. Δε μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Θα τους έλεγα ακριβώς ότι έκανα κι εγώ στη ζωή μου».
Τι πιστεύετε για τον αγώνα που δίνουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα;
«Όχι μόνο εγώ αλλά και όλος ο κόσμος συγκινείται με τον αγώνα σας. Μας συγκινείτε που πολεμάτε με «καΐκια» τα «αεροπλανοφόρα». Το θέμα όμως δεν είναι το τι πιστεύουμε για τον απίθανο αγώνα σας, αλλά το τι κάνουμε εμείς γι' αυτόν».
Βγάζοντας τα παπούτσια του αθλητή, θα φορούσατε για λίγο τα παπούτσια του... εθελοντή σε αποστολή με τους ΓΧΣ;
«Θα ήταν μεγάλη χαρά κι αν με καλέσετε θα τα φορέσω και θα έρθω».
Είστε πατέρας τριών παιδιών. Πόσο σας πληγώνει η εικόνα ενός παιδιού που χάνει τη μάχη με τη ζωή;
«Νιώθω τις τύψεις που νιώθει κάθε γονιός που πετάει ληγμένα τρόφιμα, παλιά παιχνίδια, λίγο παλιάς μόδας ρούχα, γνωρίζοντας τι συμβαίνει λίγο πιο κάτω. Πιστέψτε με πως με πληγώνει περισσότερο η απραξία».
Ποια είναι τα όνειρά σας για σήμερα, για αύριο;
«Τα όνειρά μου για το σήμερα και το αύριο είναι για τα παιδιά μου και τα παιδιά όλου του κόσμου. Να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο».
Πώς θα περιγράφατε έναν ιδανικό κόσμο;
«Ο ιδανικός κόσμος για μένα είναι ο ανθρωποκεντρικός. Χωρίς πολέμους και ματαιοδοξίες. Όπου όλα θα λειτουργούν με κέντρο την αγάπη και τη φροντίδα στο συνάνθρωπο».
Ποια στιγμή δε θα αφήνατε να φύγει ποτέ από την καρδιά σας;
«Τη στιγμή της απονομής στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτή τη στιγμή στο Σπίτι της Άρσης Βαρών έχει μπει στην καρδιά μου, ήταν πραγματικά συγκλονιστική».
