Μάγια Τσόκλη - Με παίρνετε μαζί σας;

Σχεδιάστρια μόδας, γκαλερίστα, δημοσιογράφος, παραγωγός ντοκιμαντέρ ή ταξιδιώτισσα χωρίς σύνορα;
«Είμαι όλα αυτά κι άλλα πολλά ελπίζω. Δεν γεννήθηκα με το χάρισμα του ενός μεγάλου ταλέντου. Γεννήθηκα με την ικανότητα πολλών μικρότερων και προσπαθώ να τα αξιοποιήσω».

Τι είναι αυτό που κάθε φορά σηματοδοτεί μια αλλαγή πορείας;
«Η πλήξη και η έλλειψη ενδιαφέροντος, η αίσθηση ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα στο συγκεκριμένο τομέα, μία καινούρια πόρτα που ανοίγεται τυχαία και που με καλεί να τη διαβώ ή ακόμη κι ένας έρωτας».

Τι είναι τελικά το «Ταξιδεύοντας» και σε ποιους απευθύνεται;
«Το «Ταξιδεύοντας» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που ζούσε μια καλοβολεμένη ζωή και που αποφάσισε να γνωρίσει τον κόσμο. Απευθύνεται σε όλους όσους αναγνωρίζονται στην παραπάνω περιγραφή».

Τι είναι αυτό που γεννά μια ιδέα και την εξελίσσει στο χρόνο;
«Οι προσωπικές ανησυχίες και οι συγκυρίες γεννούν την ιδέα. Η επιμονή, η επιτυχία, η φιλοδοξία, η τύχη συχνά, την τροφοδοτούν για να αναπτυχθεί».

Πιστεύετε ότι ο επαγγελματισμός πρέπει να συναντά το προσωπικό ενδιαφέρον ώστε να δημιουργείται μία πετυχημένη «χημεία»;
«Ιδανικά και σίγουρα στη δική μου περίπτωση. Κάποιοι πειθαρχημένοι άνθρωποι καταφέρνουν να επιτύχουν με τη σκληρή δουλειά έστω και χωρίς προσωπικό ενδιαφέρον».

Όταν βρίσκεστε σε μία χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου, ποιο είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί;
«Νιώθω ντροπή για τη καλή ζωή που ζω, θυμό με τη μοιρολατρία των κατοίκων αλλά και κατανόηση εν τέλει... Δικαιολογώ την παρουσία μου εκεί μόνο λόγο της δουλειάς μου που -θέλω να πιστεύω- συντελεί στην αφύπνιση λίγων συνανθρώπων μου».

Τι κρατάτε στη μνήμη από την αποστολή των ΓΧΣ στην Αιθιοπία;
«Το πρόσωπο μιας νέας γυναίκας, όμορφης όσο δε φαντάζεσαι που όμως είχε ζωγραφισμένο επάνω της, μαζί με τα τατουάζ κατά της βασκανίας, το πρόσωπο του επερχόμενου θανάτου. Δεν θα τη ξεχάσω ποτέ. Έμοιαζε με Παναγία».

Είναι στ' αλήθεια οι ΓΧΣ εκεί όπου οι άνθρωποι τους έχουν πραγματικά ανάγκη;
«Γνωρίζουμε όλοι ότι ελάχιστες είναι οι ΜΚΟ, που είναι πραγματικά «μη κυβερνητικές» και δεν υπακούουν σε πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα. Πιστεύω πως οι ΓΧΣ σέβονται και το όνομά τους και τους ανθρώπους που τους πιστεύουν και τους υποστηρίζουν. Πιστεύω πως κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε. Έχω ζήσει λίγο τις δυσκολίες που συναντάτε, τις μάχες που δίνετε γνωρίζοντας συχνά την ματαιότητά τους, τις απογοητεύσεις σας ξέροντας ότι δεν μπορείτε να λύσετε τα μεγάλα προβλήματα, μόνο να τα ανακουφίσετε. Εκτιμώ και σέβομαι βαθιά τη δουλειά σας, συχνά τη ζηλεύω γιατί παρ' ότι η αθωότητα έχει παρέλθει προ πολλού,  δίνετε με τις πράξεις σας νόημα στη ζωή σας. Με παίρνετε μαζί σας;»

Σας έχουν αλλάξει όλες αυτές οι εμπειρίες;
«Το ελπίζω! Συνειδητοποιώ ότι ζούσα σε μια γυάλα. Δεν ξέρω αν είμαι ευτυχέστερη, είμαι όμως σαφώς σοβαρότερη και προσέχω τι λέω όταν ανοίγω το στόμα μου».

Τελικά τι διαπιστώνετε, υπάρχουν σύνορα ανάμεσα στους ανθρώπους;
«Σύνορα; Ναι υπάρχουν, υψηλά και ανυπέρβλητα. Και σύνορα πάντα υπήρχαν και ευτυχώς που υπήρχαν, γιατί προστάτευσαν τη διαφορετικότητα των πολιτισμών.  Πέρα από όλα τα άλλα η παγκοσμιοποίηση θα αποδειχθεί και αφόρητα πληκτική!»

Ταξίδι για εσάς σημαίνει...
«Μελέτη, συνάντηση, κατανόηση, σύγκριση, αυτοπροσδιορισμός».

Διεκδικείτε από τη ζωή...
«Ένα χώρο τον οποίο θα έχω κερδίσει και όχι κληρονομήσει, ένα μονοπάτι που θα φέρει τ' όνομά μου».