Είστε εδώ
Αρχική σελίδα / Νέα / Ιωάννης Μελισσανίδης - «Να εξαλείψω την αρρώστια...»
Ιωάννης Μελισσανίδης,
Ολυμπιονίκης
{mosimage} Τον αναζητούσα από τη μια ευρωπαϊκή πόλη στην άλλη. Οι ανειλημμένες αθλητικές υποχρεώσεις τον ήθελαν διαρκώς επιβάτη σε αεροπλάνο. Μου έστειλε τελικά με φαξ τη συνέντευξη από τη Γαλλία, με την υπόσχεση ότι με την πρώτη ευκαιρία θα μας επισκεφθεί στα γραφεία της Αθήνας. Ο Ιωάννης Μελισσανίδης, είναι από τους ανθρώπους που είναι «εκρηκτικοί» και δεν το βάζουν κάτω. Με ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο ενεργητικό του, πολλές διακρίσεις στην ενόργανη, ένα σοβαρό τραυματισμό, με σκληρή κριτική στο πρόσωπό του, έχει εδώ και καιρό... ανασκουμπώσει τα μανίκια και ετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς του 2004. Αλήθεια εσείς το ξέρατε ότι είναι και γιατρός και υπέρμαχος των ΓΧΣ;
Πώς μπήκε το «μικρόβιο» του πρωταθλητισμού;
«Νομίζω πως υπήρχε ήδη στο DNA μου».
Επιλογή ζωής ή απλώς ένας σημαντικός σταθμός;
«Επιλογή ζωής και στάση ζωής. Ο πρωταθλητισμός και ειδικά σ' ένα τόσο απαιτητικό, επικίνδυνο και βαθιά καλλιτεχνικό άθλημα αν δε γίνει δεύτερη φύση σου είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα αποτύχεις».
Με τι σε επιφορτίζει ένα ολυμπιακό μετάλλιο;
«Το μεγαλύτερο και πολυτιμότερο φορτίο που έχω την τιμή αλλά και την ευθύνη να φορώ και ν' αγωνίζομαι με αυτό, είναι το εθνόσημό μας».
Για να είναι κανείς στην κορυφή χρειάζεται...
«Η «πεινασμένη» και «άγρια» ματιά του πρωταθλητή ασκεί και προκαλεί ασύλληπτες δυνάμεις, ικανές να κατακτήσουν την υψηλότερη κορυφή της υφηλίου».
Αν έκλεινες μέσα σε λέξεις τα συναισθήματα και τις προσδοκίες σου για το 2004, ποιες θα ήταν αυτές;
«Μαχητικότητα, αποφασιστικότητα, υπερηφάνεια και λευτεριά είναι τα «όπλα» μου για τη μάχη της Αθήνας».
Ποια ήταν μια δύσκολη απόφαση που χρειάστηκες να πάρεις;
«Η επανασύνδεση των σχέσεων και της συνεργασίας μας με τον κ.Καπνίδη, τον προπονητή με τον οποίο κατακτήσαμε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο».
Πώς συμβιβάζονται ο γιατρός και ο αθλητής μέσα σου;
«Όχι πάντοτε με αρμονία διότι, είναι ευχή και κατάρα να γνωρίζεις επιστημονικά την ανατομία του σώματός σου. Η φωνή του γιατρού προσπαθεί μάταια να φρενάρει τις υπέρκοπες και ακραίες για ένα φυσιολογικό άνθρωπο προσπάθειες που καταβάλουμε οι αθλητές της ενόργανης γυμναστικής προκειμένου να αποδώσουμε την απόλυτη τελειότητα στις ασκήσεις που εκτελούμε».
Έχεις συχνά αναφερθεί με θαυμασμό στο έργο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Τι είναι αυτό που σε προκαλεί στο έργο τους;
«Υποκλίνομαι με όλο μου το σεβασμό και την τιμή στους ΓΧΣ, γιατί αυτοί είναι αληθινοί ήρωες, αφού βοηθούν με αστείρευτη μαχητικότητα και με κάθε τρόπο και μέσο -που άλλοτε έχουν και άλλοτε, παίρνουν το ρίσκο να εφεύρουν- στις δύσκολες αποστολές τους, τους ανθρώπους εκείνους στους οποίους η μοίρα στάθηκε σκληρή. Σας αξίζει απ' όλους εμάς και με όλη την ψυχή μας, ένα μεγάλο εύγε για τη μοναδική προσφορά σας στην ανθρωπότητα».
Θα ήθελες να φύγεις κάποτε σε αποστολή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα...
«Θα το θεωρούσα ύψιστη τιμή αλλά και χρέος μου να βοηθήσω στο ελάχιστο το πανανθρώπινο έργο των ΓΧΣ».
Αισθάνεσαι ότι σε εκφράζει η φιλοσοφία δράσης των ανθρωπιστικών οργανώσεων;
«Στον απόλυτο βαθμό. Νιώθω μεγάλη ευαισθησία και για τις οικολογικές οργανώσεις σε πολλές από τις οποίες συμμετέχω».
Τι ορίζεις ως ανθρώπινη δύναμη και αδυναμία;
«Την οποιαδήποτε μορφή επανάστασης και αυτοθυσίας για μια Ιδέα και το φιλοτομαρισμό αντίστοιχα, ως τη χειρότερη έκφραση του ανθρώπου».
Τι ανακαλύπτεις καθημερινά με έκπληξη στην καθημερινότητα που ζεις;
«Μια καλοντυμένη μοναξιά γεμάτη ανέσεις που ψάχνει απεγνωσμένα να ελευθερωθεί».
Αν είχες τη δυνατότητα να αλλάξεις κάτι γύρω σου, ή στους ανθρώπους, τι θα ήταν αυτό;
«Να εξαλείψω κάθε μορφή αρρώστιας που βασανίζει τους ανθρώπους και να ξαναδούμε με χαμόγελο και με έρωτα τη Ζωή».
