Συντρίμμια και καταστροφή παντού. Μια πόλη που φλέγεται. Σπίτια και νοσοκομεία βομβαρδίζονται. Άμαχοι πεθαίνουν. Στη Γκούτα της Συρίας η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου.
Συντρίμμια και καταστροφή παντού. Μια πόλη που φλέγεται. Σπίτια και νοσοκομεία βομβαρδίζονται. Άμαχοι πεθαίνουν. Στη Γκούτα της Συρίας η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου. Την ώρα που οι ανάγκες είναι τεράστιες, εξαντλούνται βασικά φάρμακα και ιατρικά είδη από νοσοκομεία και κλινικές. Γιατροί και νοσηλευτές καταρρέουν. Το ιατρικό προσωπικό που υποστηρίζεται από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα έχει φτάσει στα όριά του. Οι μαρτυρίες τους συγκλονίζουν.
Ιατρικός βοηθός που εργάζεται σε κλινική
23 Φεβρουαρίου: «Το κέντρο υγείας μας βομβαρδίστηκε. Μεταφερθήκαμε αλλού. Βομβαρδίστηκε και το νέο σημείο. Τη δεύτερη φορά, οι διασώστες μαζί με όσους βρίσκονταν στην περιοχή έσπευσαν για να ανασύρουν ανθρώπους από τα συντρίμμια και τότε έγινε δεύτερος βομβαρδισμός στο ίδιο σημείο, τη στιγμή που ήταν όλοι συγκεντρωμένοι εκεί. Είχαμε περίπου 100 τραυματίες, αλλά η δομή δεν λειτουργούσε».
Γιατρός – διευθύντρια μεγάλου αυτοσχέδιου νοσοκομείου
24 Φεβρουαρίου: «Έχουμε εκατοντάδες τραυματίες και νεκρούς, διαμελισμένα πτώματα... Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακόμη κι αν είχαμε αρκετά υλικά, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα για να ανταποκριθούμε σε τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Αυτό που χρειαζόμαστε από εσάς δεν είναι τόσο ιατρικά υλικά όσο τη βοήθειά σας για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί.
»Δεν μπορούμε να παραπέμψουμε ασθενείς αλλού. Όποιος βρεθεί έξω στους δρόμους, είτε πεζός είτε σε αυτοκίνητο, είναι βέβαιο ότι θα πεθάνει. Δεν μπορούμε ούτε να παραπέμψουμε ασθενείς που χρειάζονται εντατική φροντίδα στη μονάδα εντατικής φροντίδας που βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Είμαστε αναγκασμένοι να τους κρατάμε εδώ. Όμως εδώ δεν έχουμε αναπνευστικές μάσκες. Αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιούμε χειροκίνητους αναπνευστήρες, οπότε κάθε ασθενής χρειάζεται συνέχεια κάποιον δίπλα του για να χειρίζεται τον αναπνευστήρα. Με τόσους ασθενείς που δεχόμαστε, αυτό είναι αδύνατο. Χάνουμε πάρα πολλούς εξαιτίας των ελλείψεων που έχουμε. Οι ασθενείς θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να τα καταφέρουν αν μπορούσαμε να τους παραπέμψουμε στη μονάδα εντατικής φροντίδας 5 χιλιόμετρα μακριά, αλλά αυτό είναι αδύνατο εξαιτίας της σφοδρότητας των βομβαρδισμών».
Γιατρός σε αυτοσχέδιο νοσοκομείο
24 Φεβρουαρίου: «Το νοσοκομείο μας είναι γεμάτο και έχει χτυπηθεί ήδη δύο φορές. Όταν οι ασθενείς άρχισαν να κατακλύζουν το νοσοκομείο, επεκταθήκαμε και σε ένα άλλο σημείο κοντά σε εμάς, που κανονικά χρησιμοποιείται ως εξωτερικά ιατρεία. Τώρα το χρησιμοποιούμε για να έχουμε αρκετό χώρο προκειμένου να παρέχουμε την όποια φροντίδα μπορούμε στους ασθενείς. Είμαστε 250 άνθρωποι (προσωπικό και ασθενείς) και δεν έχουμε τίποτα να φάμε».
Γιατρός σε αυτοσχέδιο νοσοκομείο
24 Φεβρουαρίου: «Είναι πολύ δύσκολο πλέον να παραπέμψουμε ασθενείς αλλού. Κάθε φορά που ένα ασθενοφόρο φεύγει από τη δομή, βομβαρδίζεται. Ο μόνος τρόπος που έχουμε για να παραπέμψουμε ασθενείς είναι μέσα από σήραγγες».
